Γιώργος Σεφέρης: Τρία Κρυφά Ποιήματα (1966)

Στον Καιρό της μεγάλης στέγνιας

Στον Αιώνα της αδικίας , της εκμετάλλευσης και της ατιμωρησίας των ενόχων

Όπου άρχει ο ατομισμός και ο κόσμος- γεμάτος με Πόντιους Πιλάτους- νίβει τα χέρια του...

Ο Σεφέρης παραμένει επίκαιρος, φωτίζοντας το δρόμο του χρέους και της συλλογικής ευθύνης

Επί Σκηνής

Ε'

Ποιος άκουσε καταμεσήμερα
το σύρσιμο του μαχαιριού στην ακονόπετρα;

Ποιος καβαλάρης ήρθε
με το προσάναμμα και το δαυλό;

Καθένας νίβει τα χέρια του
και τα δροσίζει.

Και ποιος ξεκοίλιασε
τη γυναίκα το βρέφος και το σπίτι;

Ένοχος δεν υπάρχει, καπνός.

Ποιος έφυγε
χτυπώντας πέταλα στις πλάκες;

Κατάργησαν τα μάτια τους· τυφλοί.

Μάρτυρες δεν υπάρχουν πια, για τίποτε