Μήνας Αθανάσιος, εκπαιδευτικός,
Διευθυντής του 12ου Δ.Σ. Ηρακλείου Αττικής
Υποψήφιος για το ΚΥΣΠΕ με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ Π.Ε.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο μιας διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Η κρίση αυτή έχει τεράστιες επιπτώσεις στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες εφαρμογής πολιτικών οι οποίες έχουν δυσμενέστατες επιπτώσεις και στην εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς. Οι επιπτώσεις στη λειτουργία των σχολείων ήδη γίνονται αισθητές ενώ οι απώλειες στο εισόδημα, στα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώµατα, στην επιμόρφωση κ.ά. είναι μεγάλες... Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι υποχρεωμένο και ν' αγωνιστεί και να δώσει απαντήσεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε δεν κατόρθωσε να μας προστατεύσει αποτελεσματικά από τις επιπτώσεις των µέτρων, που ήταν άδικα, άνισα και αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης. Απεδείχθη λοιπόν σωστή η διαπίστωση που πολλοί από εμάς κάναμε και χρόνια τώρα συζητούμε μεταξύ μας, δηλαδή ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αλλάξει τις προτεραιότητες και τα διακυβεύµατά του.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλει να αναδιοργανωθεί, να αναστοχαστεί όλη του την πορεία, ώστε να ανταποκριθεί στη σύγχρονη πραγματικότητα. Κατά την άποψή μου το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει :
- να αποδεσμευτεί από τον εναγκαλισμό με τα κόμματα
-να αναπτύξει προτάσεις πλήρως απαγκιστρωμένες από τον ξύλινο κομματικό λόγο
- να οργανωθεί µε τέτοιο τρόπο που να δίνει σαφείς απαντήσεις, μακριά από λαϊκιστικές, πατερναλιστικές, καιροσκοπικές και αμοραλιστικές προσεγγίσεις
- να αναπτύξει, τελικά, αυτόνομη στρατηγική που θα υπερασπίζει τα δικαιώµατα των εκπαιδευτικών.
Με αυτόν τον τρόπο θα εκφράσει και τις νέες γενιές των εκπαιδευτικών της χώρας µας, που τείνουν να αποστασιοποιηθούν από τα συνδικαλιστικά δρώμενα και θα τις ενισχύσει να ασχοληθούν ενεργά με το συνδικαλιστικό κίνημα.
Κεντρική μας επιδίωξη η επίτευξη της δωρεάν, δημόσιας και ποιοτικής παιδείας για όλους τους μαθητές μας και η κοινωνική και οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων και η ενίσχυση των θέσεών μας προϋποθέτει ότι θα πρέπει να είμαστε ισχυροί. Για να είμαστε ισχυροί χρειάζεται να έχουμε ενότητα και συλλογικότητα που θα οδηγήσουν σε σαφώς προσδιορισμένες θέσεις, προτάσεις και επιχειρήματα. Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που μας ενώνουν ως εκπαιδευτικοί έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από αυτά που μας χωρίζουν, θα έχουμε κάνει το πρώτο και σημαντικό βήμα και ένα νέο ελπιδοφόρο ξεκίνημα.
Ταυτόχρονα, το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οφείλει να αποκτήσει ξανά και τη δυνατότητα να δίνει αποτελεσματικούς αγώνες. Αυτό θα γίνει αφενός με όσα ανέφερα παραπάνω σχετικά με την ενότητα και τη συλλογικότητα και αφετέρου εγκαταλείποντας ξεπερασμένες και αποτυχημένες πρακτικές του παρελθόντος. Αντί να δαπανούμε όλη την ενέργειά μας σε μικροπαραταξιακούς ανταγωνισμούς, ας θέσουμε όλοι μαζί με αποτελεσματικό τρόπο στην πολιτεία και την κοινωνία τα σύγχρονα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Αντί να διαγκωνιζόμαστε σε θορυβώδεις και αναποτελεσματικές εκδηλώσεις κομματικού πατριωτισμού και επαναστατικής γυμναστικής, αρνούμενοι πάντα ¨τα πάντα¨ για μικροπαραταξιακά οφέλη, ας αναζητήσουμε με προτάσεις και επιχειρήματα την εξεύρεση λύσεων και την υπέρβαση των προβλημάτων.
Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν στερούνται «πολιτικού πεδίου». Γνωρίζουμε ότι στο ευρωπαϊκό και ελληνικό κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα οι συσχετισμοί ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες διαμορφώνονται. Η ΔΑΚΕ ΠΕ και προσωπικά εγώ σε αυτό το σύστημα επιθυμώ να δώσω τη μάχη για τη βελτίωση της θέσης μας. Όμως συνειδητά προτάσσω αυτά που μας ενώνουν γιατί η ανάδειξη ως όρου συνεργασίας της υιοθέτησης πολιτικών ανατροπής του συγκεκριμένου συστήματος, ακυρώνει τις προσπάθειες συγκρότησης ευρύτερου μετώπου των εκπαιδευτικών για την από κοινού διεκδίκηση των κοινών μας συμφερόντων.
Προσωπικά, αυτή τη λογική προσπάθησα να υπηρετήσω έξι σχεδόν χρόνια ως μέλος του Δ.Σ. στο τοπικό μου σύλλογο «Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ» όσο και ως αιρετός στο ΠΥΣΠΕ Β΄ Αθήνας την τριετία 2005-2007. Αυτή τη λογική θα επιδιώξω ακόμη πιο δυνατά να υπερασπιστώ και στη συνέχεια της συνδικαλιστικής μου δράσης.
Με αυτά τα «πιστεύω» και με αυτές τις «προτεραιότητες» θέτω στην κρίση σας την υποψηφιότητά μου για το ΚΥΣΠΕ με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ Π.Ε.
Διευθυντής του 12ου Δ.Σ. Ηρακλείου Αττικής
Υποψήφιος για το ΚΥΣΠΕ με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ Π.Ε.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο μιας διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Η κρίση αυτή έχει τεράστιες επιπτώσεις στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες εφαρμογής πολιτικών οι οποίες έχουν δυσμενέστατες επιπτώσεις και στην εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς. Οι επιπτώσεις στη λειτουργία των σχολείων ήδη γίνονται αισθητές ενώ οι απώλειες στο εισόδημα, στα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώµατα, στην επιμόρφωση κ.ά. είναι μεγάλες... Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι υποχρεωμένο και ν' αγωνιστεί και να δώσει απαντήσεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε δεν κατόρθωσε να μας προστατεύσει αποτελεσματικά από τις επιπτώσεις των µέτρων, που ήταν άδικα, άνισα και αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης. Απεδείχθη λοιπόν σωστή η διαπίστωση που πολλοί από εμάς κάναμε και χρόνια τώρα συζητούμε μεταξύ μας, δηλαδή ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αλλάξει τις προτεραιότητες και τα διακυβεύµατά του.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλει να αναδιοργανωθεί, να αναστοχαστεί όλη του την πορεία, ώστε να ανταποκριθεί στη σύγχρονη πραγματικότητα. Κατά την άποψή μου το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει :
- να αποδεσμευτεί από τον εναγκαλισμό με τα κόμματα
-να αναπτύξει προτάσεις πλήρως απαγκιστρωμένες από τον ξύλινο κομματικό λόγο
- να οργανωθεί µε τέτοιο τρόπο που να δίνει σαφείς απαντήσεις, μακριά από λαϊκιστικές, πατερναλιστικές, καιροσκοπικές και αμοραλιστικές προσεγγίσεις
- να αναπτύξει, τελικά, αυτόνομη στρατηγική που θα υπερασπίζει τα δικαιώµατα των εκπαιδευτικών.
Με αυτόν τον τρόπο θα εκφράσει και τις νέες γενιές των εκπαιδευτικών της χώρας µας, που τείνουν να αποστασιοποιηθούν από τα συνδικαλιστικά δρώμενα και θα τις ενισχύσει να ασχοληθούν ενεργά με το συνδικαλιστικό κίνημα.
Κεντρική μας επιδίωξη η επίτευξη της δωρεάν, δημόσιας και ποιοτικής παιδείας για όλους τους μαθητές μας και η κοινωνική και οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων και η ενίσχυση των θέσεών μας προϋποθέτει ότι θα πρέπει να είμαστε ισχυροί. Για να είμαστε ισχυροί χρειάζεται να έχουμε ενότητα και συλλογικότητα που θα οδηγήσουν σε σαφώς προσδιορισμένες θέσεις, προτάσεις και επιχειρήματα. Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που μας ενώνουν ως εκπαιδευτικοί έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από αυτά που μας χωρίζουν, θα έχουμε κάνει το πρώτο και σημαντικό βήμα και ένα νέο ελπιδοφόρο ξεκίνημα.
Ταυτόχρονα, το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οφείλει να αποκτήσει ξανά και τη δυνατότητα να δίνει αποτελεσματικούς αγώνες. Αυτό θα γίνει αφενός με όσα ανέφερα παραπάνω σχετικά με την ενότητα και τη συλλογικότητα και αφετέρου εγκαταλείποντας ξεπερασμένες και αποτυχημένες πρακτικές του παρελθόντος. Αντί να δαπανούμε όλη την ενέργειά μας σε μικροπαραταξιακούς ανταγωνισμούς, ας θέσουμε όλοι μαζί με αποτελεσματικό τρόπο στην πολιτεία και την κοινωνία τα σύγχρονα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Αντί να διαγκωνιζόμαστε σε θορυβώδεις και αναποτελεσματικές εκδηλώσεις κομματικού πατριωτισμού και επαναστατικής γυμναστικής, αρνούμενοι πάντα ¨τα πάντα¨ για μικροπαραταξιακά οφέλη, ας αναζητήσουμε με προτάσεις και επιχειρήματα την εξεύρεση λύσεων και την υπέρβαση των προβλημάτων.
Όσα αναφέρονται παραπάνω δεν στερούνται «πολιτικού πεδίου». Γνωρίζουμε ότι στο ευρωπαϊκό και ελληνικό κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα οι συσχετισμοί ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες διαμορφώνονται. Η ΔΑΚΕ ΠΕ και προσωπικά εγώ σε αυτό το σύστημα επιθυμώ να δώσω τη μάχη για τη βελτίωση της θέσης μας. Όμως συνειδητά προτάσσω αυτά που μας ενώνουν γιατί η ανάδειξη ως όρου συνεργασίας της υιοθέτησης πολιτικών ανατροπής του συγκεκριμένου συστήματος, ακυρώνει τις προσπάθειες συγκρότησης ευρύτερου μετώπου των εκπαιδευτικών για την από κοινού διεκδίκηση των κοινών μας συμφερόντων.
Προσωπικά, αυτή τη λογική προσπάθησα να υπηρετήσω έξι σχεδόν χρόνια ως μέλος του Δ.Σ. στο τοπικό μου σύλλογο «Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ» όσο και ως αιρετός στο ΠΥΣΠΕ Β΄ Αθήνας την τριετία 2005-2007. Αυτή τη λογική θα επιδιώξω ακόμη πιο δυνατά να υπερασπιστώ και στη συνέχεια της συνδικαλιστικής μου δράσης.
Με αυτά τα «πιστεύω» και με αυτές τις «προτεραιότητες» θέτω στην κρίση σας την υποψηφιότητά μου για το ΚΥΣΠΕ με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ Π.Ε.
Μήνας Αθανάσιος
Υποψήφιος αιρετός για το
ΚΥΣΠΕ
με το ψηφοδέλτιο της
ΔΑΚΕ ΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου