Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Στρατιωτικά ενθυμήματα

Μεθιστολόγηση αυτής εδώ της ανάρτησης που γράφτηκε πριν ένα χρόνο με κάποιες διορθώσεις και προσθήκες.

 (Ι) 

 Ο λόχος μας είχε επιλέγει για τιμητικό άγημα στην περιφορά του Επιταφίου. Κάναμε μπάνιο, ξυριστήκαμε, γυαλίσαμε τις αρβύλες … Ο λοχαγός έδωσε παράγγελμα και περάσαμε τα όπλα υπό μάλης. Κουραστικό όσο να ναι. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις, να γελάσεις, να μιλήσεις. Στέκεις σοβαρός. Οι εκκλησιαζόμενοι σε κοιτάζουν, τους κοιτάζεις κι εσύ. Αντιπροσωπεύεις έναν θεσμό... Δεν έχεις δικό σου πρόσωπο, αλλά φοράς το πρόσωπο του θεσμού. Και οφείλεις να το κάνεις σωστά. Και το κάνεις. Γιατί έτσι πρέπει.
Με τον πένθιμο ρυθμό της μπάντας, με αργό βηματισμό συνοδεύουμε τον Επιτάφιο στα στενά σοκάκια. Από τα μπαλκόνια και τις βεράντες άντρες, γυναίκες, μικρά παιδιά, παρακολουθούν με ευλάβεια, φαναράκια και αναμμένα κεριά. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόση κατάνυξη ένιωσα εκείνη την Μεγάλη Παρασκευή, τη θλιμμένη αυτή νύχτα...
(Χώρα Σάμου/ 298ΤΕ/Απρίλιος 1983)

(ΙΙ)

Στην εξοχή οι ήχοι της πόλης είναι μακρινοί. Λίγη δροσιά και τα αστέρια λάμπουν. Ησυχία. Οι υπηρεσίες έχουν βγει ήδη και ξάγρυπνος στο σκηνάκι αναμένω το δεύτερο νούμερο, 00:00-02:00. Ο συγκάτοικος, αποκαμωμένος από την κούραση της ημέρας κοιμάται βαθιά δίπλα μου. Βγαίνω στο σκοτάδι με το Μ1 και ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο. Μπροστά μου ο επταστάδιος δίαυλος της Μυκάλης που χωρίζει τη Σάμο από την Μικρά Ασία.
Κοιτάζω ψηλά τον λαμπρό αστερισμό του Ωρίωνα που χαιρετά πάνω από το στρατόπεδο. Όμορφη νύχτα, εξαίρετη σκοπιά…
(Ηραίο Σάμου/ΛΥΒ/Ιουλιος 1983) 

 (ΙΙΙ)

 ΔΕΑ (ΠΖ)/Αρχιφύλακας φυλακίου R4. Αποστολή του φυλακίου η παρατήρηση και ο έλεγχος της ευρύτερης περιοχής του όρμου Μαραθοκάμπου και η άμεση αναφορά στο Τάγμα οποιασδήποτε κίνησης του εχθρού. Νύχτα με τραμουντάνα και στα ανοιχτά του όρμου μισό μίλι από την ακτή έχει αγκυροβολήσει ένα τουρκικό εμπορικό. Ανησυχώ, κατεβαίνω στον Όρμο όπου με καθησυχάζουν οι ντόπιοι ότι αυτά συμβαίνουν τακτικά το χειμώνα λόγω θαλασσοταραχής. Μέχρι να ολοκληρώσουμε την κουβέντα το βαπόρι έχει σηκώσει άγκυρα και έτσι δεν το αναφέρω. Για κακή μου τύχη η αναφορά φτάνει από ένα παραπλήσιο φυλάκιο του πυροβολικού. Μια ώρα αργότερα ο Αντισυνταγματαρχης διοικητής του Τάγματος, παλιό κομάντο με δυο τρεις πουλάδες και δέκα κιλά αρχ@δ@α,έχει φτάσει στο φυλάκιο και βγάζει αφρούς..
 –Μαλάκα, τη γ@μήσ@με! Τραβάω μια ωραία προσοχή και δίνω αναφορά φυλακίου…
 Βρίζει, ουρλιάζει, απειλεί για στρατοδικεία. Εγώ εκεί στρατιωτάκι αμίλητο ακούνητο κι αγέλαστο... Ξεθυμαίνει, μαλακώνει λίγο. Με συμπαθεί κιόλας.
-Δυο μέτρα Δόκιμος και δε ντρέπεσαι ρε Λογοθέτη… τέτοια ανευθυνότητα δεν την περίμενα από σένα. Θα μας γ@μήσουν οι Τούρκοι ρε και δεν θα το πάρουμε χαμπάρι!!!
Δεν μου έριξε φυλακή ούτε με πέρασε στρατοδικείο, τα λόγια του όμως με πείραξαν. Ένιωσα ντροπή! Ήταν ένα σπουδαίο μάθημα συναίσθησης καθήκοντος και ανάληψης ευθύνης. Λίγες μέρες πριν είχα κλείσει τα εικοσι ένα μου χρόνια.
(Μαραθόκαμπος Σάμου/Φυλάκιο R4/Οκτώβριος 1984)

 (ΙV)

 Στο Τάγμα Εθνοφυλακής εκτός από τους 753 Εθνοφύλακες που έμεναν στα σπίτια τους, είχαμε ακόμα τον Διοικητή μας, τρεις Δόκιμους και έναν φαντάρο οδηγό. Τα γραφεία μας ήταν σε ένα μεγάλο τολ δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό. (Πέρασα από εκεί πριν από μερικά χρόνια και είναι κάτι πολυκατοικίες πια)
Ανήμερα το Πάσχα ήμουν αξιωματικός υπηρεσίας. Παρήγγειλα ένα μπιφτέκι και μια μαλαματίνα από κάποιο παρακείμενο ταβερνάκι όπως συνηθίζαμε οι Δόκιμοι στις υπηρεσίες. Άκουγα τις καμπάνες, έβλεπα τα πυροτεχνήματα και σκεφτόμουν το κορίτσι μου, τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, τους φίλους στο χωριό πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά…και ήμουν μόνος μου, ολομόναχος! Κατά τη μια πετάχτηκα από θόρυβο αυτοκινήτου. Ο Διοικητής; Τέτοια ώρα;
 -Χριστός Ανέστη! Η Μαρία είπε να μην σε αφήσουμε μόνο απόψε. Άρεσε και στην Κατερινούλα η ιδέα. Φέραμε και τη μαγειρίτσα.
Ακόμα συγκινούμαι όταν σκέφτομαι εκείνη την Ανάσταση με τον Ταγματάρχη Μιχαήλ Σημαντηράκη, τον Κρητίκαρο  Διοικητή μου και την οικογένειά του. Καλή τους ώρα! Τους θυμάμαι με αγάπη.
(Κομοτηνή/ΤΕ/Απρίλιος 1984)

(V)

Επικεφαλής αγήματος της ΧΧΙ Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας για την κυριακάτικη έπαρση στο μνημείο Ηρώων. Έφεδρος Ανθυπολοχαγός (ΠΖ) πλέον μετά από 28 μήνες θητεία μετράω μέρες για το απολυτήριο.
Τελευταία σημαία μου, σκέφτομαι, ας την ευχαριστηθώ!
 -Προς την σημαία παρουσιάστε, αρμ!!!
 Στέκομαι κλαρίνο, βαράω και μια ωραία προσοχή και χαιρετάω τη Γαλανόλευκη που υψώνεται στον θρακιώτικο ουρανό! Δυνατά και Ελληνικά...
                                                                                                         (Κομοτηνή/ΤΕ/Ιούνιος1985)
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Ομάδα ενεργών πολιτών «Αλλάζουμε» την Αγία Παρασκευή



Τη δημιουργία ομάδας ενεργών πολιτών, με το όνομα «Αλλάζουμε», ανακοινώσαμε την Παρασκευή, 23 Μαρτίου 2018  σε συνέντευξη Τύπου, 101 κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής.

Στην ομάδα «Αλλάζουμε» μετέχουν πολίτες με έντονη παρουσία και δράση στην τοπική κοινωνία, αλλά και οι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι Γιάννης Μυλωνάκης, Γιάννης Λογοθέτης, Μαρία Ρεμπούτσικα και Ελισάβετ Πετσατώδη.

 Παρουσιάζοντας την ιδρυτική διακήρυξη της ομάδας, διαβάστε την εδώ, ο Γιάννης Μυλωνάκης ανέφερε ότι «κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία της είναι η πίστη όλων στις δυνατότητες της Αγίας Παρασκευής και η επιδίωξη να αναβαθμιστεί η πόλη και να γίνει καλύτερη η ζωή των κατοίκων της».

"Αντιλαμβανόμαστε", είπε ο κ. Μυλωνάκης, «ότι... η αδιαφορία ή απροθυμία να εμπλακούμε ενεργά επιτρέπει να συνεχίζεται αυτό που δεν μας αρέσει. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να μην συμβιβαστούμε με αυτή την πτωτική πορεία. Να πρωτοστατήσουμε στην προσπάθεια για ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα της πόλης μας και να αλλάξουμε ό,τι δεν μας αξίζει. Να αναλάβουμε δράση, με τη δημιουργία της ομάδας ενεργών πολιτών Αλλάζουμε». Τι αλλάζει;

 Ο κ. Μυλωνάκης το συμπύκνωσε ως εξής: 
«Αλλάζουμε σημαίνει ότι δεν περιοριζόμαστε στο να διαπιστώνουμε, να δυσφορούμε και να διαμαρτυρόμαστε, αλλά ότι θέτουμε ρεαλιστική και υλοποιήσιμη ατζέντα για την πόλη μας. Δημιουργούμε προοπτική.
Αλλάζουμε σημαίνει ξεπερνάμε κομματικούς φραγμούς, “ταμπέλες” και αγκυλώσεις του χθες και δουλεύουμε μαζί.
Αλλάζουμε σημαίνει σταματάμε να μιλάμε για τους δημότες και μιλάμε με τους δημότες.
Αλλάζουμε σημαίνει εγκαταλείπουμε τη λογική της διαχείρισης και υιοθετούμε τη λογική της ανάπτυξης.
Αλλάζουμε δεν σημαίνει διορθώνουμε το παλιό. Αλλάζουμε σημαίνει φέρνουμε το καινούργιο.

Η Σέβη Σταυροπούλου, ιδιωτική υπάλληλος, μιλώντας στη συνέχεια, τόνισε ότι «είμαστε εδώ σήμερα, γιατί θέλουμε από εδώ και στο εξής κάτι διαφορετικό. Έχουμε τόσο νέο κόσμο, με όρεξη, με διάθεση να αφήσουμε το παρελθόν, με πίστη σε ένα τρόπο σκέψης και δράσης, που θα ακυρώσει κατεστημένα, θα πετάξει “ταμπέλες”, θα εστιάσει στον άνθρωπο πιο άμεσα, θα μας “ξεμπλοκάρει”».

«Σκοπός μας», είπε η μουσικός Μαρία Ρεμπούτσικα, «είναι μια πόλη που θα παράγει πολιτισμό, ποιότητα ζωής και θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα για ένα καλύτερο κοινωνικό-οικονομικό αποτέλεσμα, τόσο για το ανθρώπινο, όσο και για το φυσικό περιβάλλον».

Ο Χρήστος Λαμπρινάκης, Αντιστράτηγος ε.α και Μηχανολόγος Μηχανικός του Ε.Μ.Π, ανέφερε ότι «ο καθένας μας, με τη γνώση και την εμπειρία του, μπορεί να γίνει, ιδιαίτερα σε εποχές αναζήτησης και μετάβασης, σημαντικός συντελεστής των πραγμάτων. Να επιταχύνει τις μεταβολές. Να εκφράσει αυτές τις μεταβολές. Και ν’ ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών, που ζητούν σήμερα, απομακρυνόμενοι σταθερά από το χθες, νέους τρόπους, νέα αντίληψη και νέα στάση απέναντι στα δημόσια πράγματα».

 Ο Γιάννης Λογοθέτης, δάσκαλος/διευθυντής του 7ου Δημοτικού , έκλεισε την παρέμβασή του λέγοντας: «Με βαθιά την συναίσθηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το καινούργιο και διαφορετικό για ν’ ανατρέψει το παλιό και φθαρμένο, αλλά με βαθύτερη την πίστη στην ανάγκη αυτό να εκφραστεί στην κοινωνία της πόλης μας, σας καλώ όλες και όλους, να στηρίξετε την νέα αυτή πρόκληση».

 «Η συμμετοχή μου στην ομάδα», ανέφερε η Έλλη Κομνηνού, δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, είναι προϊόν της αγωνίας που βιώνουμε όλοι ότι δεν πάει άλλο, ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Ή εφησυχάζεις και αρκείσαι στις επικρίσεις ή συμμετέχεις με όλες σου τις δυνάμεις, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό που όλοι έχουμε ανάγκη: Μια πόλη με ταυτότητα, μια πόλη υπέρ των δημοτών της!».

 Κλείνοντας την παρουσίαση, η Ελισάβετ Πετσατώδη, Αρχιτέκτων Μηχανικός τόνισε ότι «δεν υπάρχει “μαγικό ραβδί” και όχι δεν γίνονται θαύματα. Έχουμε μάθει, ειδικά τα τελευταία χρόνια, ότι οι τομές γίνονται δύσκολα και απαιτούν στρατηγική, μέθοδο και συνέπεια. Το χειρότερο που μπορούσε να μας συμβεί ήταν να αφομοιωθούμε από την επικρατούσα λογική και να μην αντιδράσουμε ή να αποθαρρυνθούμε και να γυρίσουμε στο σπίτι μας… Ξεκινάμε σήμερα μια προσπάθεια από κοινού ν’ αποδείξουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Και ότι ναι, ο σχεδιασμός δομείται συλλογικά και όχι ατομικά».

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Αγία Παρασκευή έχει ανάγκη από τη συμμετοχή όλων μας! 

Γι' αυτό μη μείνεις αμέτοχος ή αμέτοχη! Τώρα είναι η ευκαιρία! Σε καλούμε να συμπορευτείς μαζί μας για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, να ανταλλάξουμε ιδέες και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δούμε την πόλη της Αγίας Παρασκευής να αλλάζει.

 Μπες τώρα στο www.allazoume.gr και έλα να συνδιαμορφώσουμε την επόμενη μέρα για το δήμο μας.
 Όλοι μαζί κάνουμε τη φωνή μας πιο δυνατή. Αλλάζουμε. Εσύ;
Διαβάστε περισσότερα...