Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Και τα απρόοπτα μέσα στο παιχνίδι είναι

Έχει τα θετικά και τα αρνητικά του το αιρετιλίκι.

Το καλό είναι ότι, λόγω του μειωμένου διδακτικού ωραρίου, μου δίνει τη δυνατότητα της ουσιαστικής επικοινωνίας με τους συναδέλφους μου. Έχω το χρόνο να περνάω από τα σχολεία να ενημερώνω και κυρίως να ενημερώνομαι. Να ακούω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι, στη δύσκολη καθημερινότητα της εκπαιδευτικής πράξης, για να μπορώ να τα μεταφέρω και εγώ με τη σειρά μου στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο και να διεκδικώ την επίλυσή τους.

Με τα λάθη και τις παραλείψεις μου -ανθρώπινο είναι άλλωστε- προσπαθώ χωρίς λογικές εξυπηρέτησης και δίχως κομματικές ή παραταξιακές παρωπίδες να δίνω λύσεις σε ζητήματα που απασχολούν τις σχολικές μονάδες της Διεύθυνσής μας αλλά και τον κάθε συνάδελφο ξεχωριστά.

Δεν ξέρω αν το καταφέρνω πάντα και σε ποιο βαθμό. Τα θετικά όμως σχόλια αλλά και η καλόπιστη κριτική που εισπράττω από τις επισκέψεις μου στα σχολεία αποτελούν για μένα την καλύτερη ανταμοιβή και με βοηθούν στο να κάνω την αυτοκριτική μου προσπαθώντας κάθε φορά να γίνομαι καλύτερος.

Όταν όμως είσαι βιαστικός και απρόσεχτος δεν λείπουν τα απρόοπτα και οι άσχημες στιγμές από τις "περιοδείες"

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που κατεβαίνοντας άτσαλα με το αυτοκίνητο από ένα ψηλό πεζοδρόμιο, έξω από σχολείο της Νέας Ιωνίας, έσπασα τα αμορτισέρ.

Σήμερα 'ξεμυτίζοντας" από ένα στενό έξω από το Νηπιαγωγείο της Νέας Πεντέλης και μιλώντας στο τηλέφωνο, δεν πρόσεξα το Jeep που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα.

Αποτέλεσμα; Ένας στραπατσαρισμένος προφυλακτήρας και ένα σπασμένο φανάρι.

Πάει το ήδη κουτσουρεμένο δώρο του Πάσχα. Κόκκορα αντί για αρνί προβλέπω να σουβλίζουμε φέτος.

Δε βαριέσαι όμως ! Εμείς να είμαστε καλά. Τα "σίδερα" ξαναφτιάχνονται που λέγανε και οι παλιότεροι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: