Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Τι μου αρέσει τώρα με την κρίση

Μ’αρέσει που η γειτονιά μου έχει μεταμορφωθεί σε σκηνικό από αμερικάνικη ταινία δράσης του ’80. Ζητιάνοι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια, κοιμούνται κάτω από τις γέφυρες, σέρνουν καρότσια σούπερ μάρκετ που μέσα έχουν όλα τα υπάρχοντά τους. Περιπολικά,ασθενοφόρα και πυροσβεστικά περνούν κάθε 10 λεπτά με τη σειρήνα αναμμένη. Επιτέλους, έχουμε Τσάιναταουν και μαύρα γκέτα συμμοριών. Που τα είχατε δει αυτά ρε? Ε? Άσε που τώρα πια λες ότι μένεις στα Κάτω Πατήσια και βλέπεις τον άλλο να σε κοιτάει με δέος και περιέργεια μαζί. Είναι σαν να του είπες ότι μένεις στο Μπρονξ...

...Μ’αρέσει επίσης που μου δίνεται η ευκαιρία να εξασκήσω το καράτε σαν αυτοάμυνα. Ποτέ παλιά δε μου είχαν επιτεθεί με μαχαίρι και ένιωθα ότι τοσα χρόνια σχολής είχαν πάει τζάμπα. Επίσης νιώθω ότι σύντομα, βάσει πιθανοτήτων θα μου δωθεί και μένα η ευκαιρία να κάνω μία ηρωική πράξη άξια προβολής από τον Αυτιά. Κάτι, να βρεθώ σε μια ληστεία σε φούρνο και να βάλω τρικλοποδιά στο ληστή, να σώσω κάποια γιαγιά και τη σύνταξή της (ίσως πάρω και μπόνους).


Μ’αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά γαμιέται στα γέλια. Άσε που έδιωξε κανά δυο που δεν του άρεσε η μούρη τους.

Μ’αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. Άσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.

Μ’αρέσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική. Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.

Μ'αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.

Μαρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.

Μ’αρέσει που όταν βαριέσαι να κάνεις σεξ με τη γκόμενα μπορείς να προφασιστείς ότι τα προφυλακτικά είναι απλησίαστα και χωρίς προφυλακτικό μπορεί να οδηγηθείτε σε οικονομική καταστροφή. Επιπλέον για τις γκόμενες, είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.

Μ’αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζουκια.

Μ’αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.

Μ’αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.

Μ’αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.

Μ’αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι’Τι σου λείπει ρε μαλάκα? Τη δουλειά σου την έχεις, το αμαξάκι σου, τι άλλο θες?

Μ’αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια, και αν πέσεις σε τέτοιον,του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

Μ’αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια , να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από ‘σπάταλος’ έγινα ‘προνοητικός’γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.

Μ’αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ’αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.

Μ’αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.

Μ’αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν ‘Ρε τον τεμπέλη’...

Μ’αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και 2ο παγκόσμιο. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο...

του S. Bakoutas, fb

Δεν υπάρχουν σχόλια: