ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΙΡΕΤΩΝ, ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

ΔΗΛΩΣΗ
ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΟΖΗ,
Δασκάλας,Μέλους Συλλόγου «Περικλής»
και του Δ.Σ. από την Εκπαιδευτική Συσπείρωση.

Συνάδελφοι,
Σας ενημερώνω ότι δεν θα κάνω χρήση της άδειας που μας δίνεται για τις εκλογές αιρετών στις 3/11/2010 και θα κάνω το εργασιακό μου ωράριο στο σχολείο όπου υπηρετώ, μαζί φυσικά με τους μαθητές μου, για τους παρακάτω λόγους:
Η συμμετοχή στα υπηρεσιακά συμβούλια των αιρετών – αντιπροσώπων μας δόθηκε ως δώρο πριν από αρκετά χρόνια, όταν η πολιτική εξουσία αποφάσισε να διαβρώσει συστηματικά το συνδικαλισμό, μετατρέποντάς τον σε «κρατικό».
Τα αποτελέσματα του κρατικοδίαιτου, υποταγμένου και διαπλεκόμενου συνδικαλισμού είναι, όχι απλώς ορατά, αλλά και καθορίζουν τη στάση ή την ακινησία καλύτερα όλων των εργαζόμενων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ κ.α.), στην πιο σκληρή μάλιστα περίοδο των τελευταίων τριάντα χρόνων, στο έτος 1ο Μνημονιακό. Η πολιτική και οικονομική εξουσία στη χώρα μας δημιούργησε...

...το ανυπόφορο παντού, σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, και εμάς ικανούς να το υπομένουμε.
Όλες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρησιμοποίησαν το «θεσμό» των αιρετών για να αναπτύξουν τις πελατειακές σχέσεις που ισχύουν και στην πολιτική. Ποτέ δεν ακούστηκε καμιά διαφωνία, καμιά καταγγελία για όλα αυτά που συνέβαιναν και συμβαίνουν στα υπηρεσιακά συμβούλια. Λες και όλα κυλούσαν και κυλούν υπέροχα στα απαξιωμένα σχολεία μας και σε μας τους εκπαιδευτικούς.
Συμμετοχή στη διοίκηση έχουν και οι καθηγητές, αλλά και οι φοιτητές (με ένα διαφορετικό καθεστώς από τη Γιαννάκου και μετά). Συμμετέχουμε με αντιπροσώπους και στα ταμεία μας. Με τη συναίνεσή μας λοιπόν τα φάγανε τα λεφτουδάκια μας!
Μετά τη μεγάλη απεργία μας το 2006 μας έδωσαν και ένα δώρο ακόμη. Άδεια μιας ημέρας για να πάμε να ψηφίσουμε στις εκλογές που το υπουργείο οργανώνει μέσω των γραφείων εκπαίδευσης.
Ε, λοιπόν: Αν και όπως όλοι οι εργαζόμενοι έτσι και εμείς πολύ θα θέλαμε μια άδεια να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, να πιούμε έναν καφέ με φίλους και φίλες, να πάμε με την άνεσή μας να πληρώσουμε τα γραμμάτια και τόσα άλλα χαλαρωτικά και μη πράγματα...
Λέμε όμως όχι, δεν θα πάρουμε άδεια αυτή τη μέρα, γιατί δεν τη χρειαζόμαστε. Μπορούμε να πάμε το μεσημέρι ή το απόγευμα ή σε κάποιο κενό να ψηφίσουμε. Και ακόμη δεν θέλουμε κανένα δώρο από αυτούς που μας αποκαλούν «τεμπέληδες», «λέτσους» και άλλα φοβερά επίθετα. Και δεν θέλουμε να το «παίξουμε» καλοί εκπαιδευτικοί! Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Έτσι κι αλλιώς η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες δίνει μάχη για να κρατηθούν τα σχολεία ανοιχτά, δημόσια και ζωντανά. Η μάχη τώρα με την εφαρμογή του «Καλλικράτη», θα πρέπει να εξελιχθεί σε «διαρκή πόλεμο», αν θέλουμε να μην διαλυθεί εντελώς ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, της υγείας, της ασφάλειας, αν θέλουμε να διατηρήσουμε τουλάχιστον την αξιοπρέπειά μας και την τιμή μας…
Ας δώσουν λοιπόν καλύτερα την άδεια –που τη δικαιούνται άλλωστε- στους αναπληρωτές των «ολοήμερων σχολείων ενιαίου, αναμορφωμένου προγράμματος» που τους επιμορφώνουν υποχρεωτικά τα σαββατοκύριακα, έχοντάς τους απλήρωτους και χωρίς να ξέρουν από πού θα τους πληρώσουν.
Αν εφαρμόζονταν οι νόμοι, τα αντικειμενικά κριτήρια (μόρια), αν δημοσιοποιούνταν οι πίνακες με μεταθέσεις, αποσπάσεις κ.α. , αν υπήρχε το αυτονόητο που η ίδια η πολιτεία έχει θεσπίσει δεν ξέρω αν θα χρειάζονταν τα υπηρεσιακά συμβούλια. Μήπως για να καλύπτουν ή να ανοίγουν νέες τρύπες στο διάτρητο σύστημα της εκπαίδευσης;
Και κάτι ακόμη. Θυμίζει κάτι από βουλευτικές εκλογές αυτή η μέρα, καθώς όλα τα σχολεία της χώρας, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, θα είναι κλειστά. Έτσι κι αλλιώς εκλέγουμε αυτή τη μέρα τους «βουλευτές» μας!
Ας δράσουμε συλλογικά, στους συλλόγους διδασκόντων, στο σωματείο μας, στη ζωή μας. Ας αντισταθούμε με κάθε μέσο.