Οι παλιές αγάπες δε ξεχνιούνται… Και τα σχολεία που ζήσαμε και δουλέψαμε πολλά χρόνια είναι σαν τις παλιές αγάπες κι αυτά.Έχω υπηρετήσει δεκαπέντε χρόνια στο 3-15 Δ.Σ Χαλανδρίου. Από το 1989 έως το 2004. Εκεί τέλειωσαν το Δημοτικό τα παιδιά μου. Εκεί γνώρισα εξαιρετικούς συναδέλφους και δεθήκαμε με φιλίες που κρατάνε μέχρι σήμερα.
Συχνά πυκνά σμίγουμε σε ταβερνάκια και τα λέμε.
Στις γιορτές είμαστε όλοι εκεί. Παλιοί και νέοι...
Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς γίνεται και το μεγάλο γλέντι. Το περασμένο καλοκαίρι, καμιά εβδομηνταριά άτομα, κλείσαμε ολόκληρη αίθουσα σε ταβέρνα- με ορχήστρα prive- και έγινε το «σώσε»
Στο σχολικό συγκρότημα ποτέ δε ξεχώριζες πού είναι η οργανική σου. Τα δυο σχολεία λειτουργούσαν σαν ένα. Όλα κοινά: Γραφεία Δ/ντών και δασκάλων, συνεδριάσεις, εκδρομές, προγράμματα , πορεία εκπαιδευτικού έργου, αθλητικές εκδηλώσεις …..
Όλοι μαζί... Σαν μια ψυχή.
Και η καλή παράδοση του σχολείου συνεχίζεται ως σήμερα, αφού οι καινούριοι συνάδελφοι που έρχονται στο σχολείο, εισπράττουν τη θετική ενέργεια που εκπέμπει και ενσωματώνονται στην ομάδα.
Σπουδαίοι και οι Διευθυντές τις τελευταίας εικοσαετίας…
Οι συνταξιούχοι πλέον Λάμπης Κυριαζίδης, Κώστας Θεοχαρόπουλος, Χρήστος Ιωάννου, Παναγιώτης Κατσούλας, Ντίνα Γιαννοπούλου, ο Γιάννης Ζιάραγκας, Διευθυντής του 4ου Δ.Σ Αμαρουσίου αλλά και οι σημερινοί συνάδελφοι και φίλοι Διευθυντές Δημήτρης Αλεξόπουλος και Βασίλης Παπαβρόντος...
Πριν από λίγο διάβασα και μου άρεσε, συνέντευξη που παραχώρησε ο Διευθυντής του 15 Δ.Σ Χαλανδρίου, Βασίλης Παπαβρόντος, σε τοπικό έντυπο του Χαλανδρίου.
Διαβάστε τη συνέντευξη με κλικ στη φωτογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου