Εμείς τι ακριβώς θέλουμε στη Λιβύη;

Πάντα μ’ ενοχλούσε αφόρητα αυτή η υποκρισία των Ηνωμένων Εθνών. Πρέπει να είναι η πιο πολύπλοκη, δαπανηρή και άχρηστη γραφειοκρατία παγκοσμίως.Όργανο των Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας για να παρέχει νομιμοποίηση στις διεθνείς τους ενέργειες. Τα δε Ψηφίσματα συνήθως δε λένε τίποτα ξεκάθαρο ώστε ο καθένας να τα ερμηνεύει όπως τον συμφέρει!

Πρόσφατα το Συμβούλιο Ασφαλείας κατέληξε σ΄ ένα ψήφισμα για τη Λιβύη.Και κάποιοι ..πρόθυμοι έσπευσαν να λάβουν ένοπλη δράση.Γιατί τέτοια πρεμούρα να εφαρμοστεί αυτό το ψήφισμα; Ξέρετε πόσα ψηφίσματα του ΟΗΕ υπάρχουν για την Κύπρο; Γιατί η διεθνής κοινότητα δεν εδέησε, 37 χρόνια τώρα, να επιβάλλει την εφαρμογή τους;...

Αλλά, είπαμε, η «ανθρωπιστική βοήθεια και η προστασία των αμάχων» είναι ύψιστη προτεραιότητα.

Βέβαια!

Όταν η τουρκική αεροπορία βομβαρδίζει και ισοπεδώνει χωριά των Κούρδων, σκοτώνοντας αμάχους, εκεί κλείνουμε μάτια, αυτιά και στόματα.

Όλοι αυτοί, που σήμερα διαγκωνίζονται να βομβαρδίσουν τον Καντάφι, μέχρι χθές τον δεχόταν στα πολυτελή γραφεία τους, έκαναν δουλειές μαζί του, συμμετείχαν στα ιδρύματά του (Παπανδρέου), δεχόταν τις …επιχορηγήσεις του (LSE, Σαρκοζί) και τα ….βραβεία του (Ερντογάν)!

Με άλλα λόγια ο Καντάφι ήταν ένας …καθώς πρέπει, πλήρως αποδεκτός και νομιμοποιημένος ηγέτης! Και «εκλεκτός φίλος» για πολλούς!Τώρα ανακάλυψαν ότι ο Καντάφι είναι δικτάτορας;Τώρα ανακάλυψαν ότι η Λιβύη δεν έχει…..Σύνταγμα; Μέχρι χθές δεν τους ενοχλούσε; Αλλά είπαμε, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη!»

Εμείς τι θέλουμε;

Να έρθουμε τώρα και στα δικά μας:

Έχει καταλάβει κανένας, τι ακριβώς θέλουμε σ’ αυτόν τον πόλεμο που ξεκίνησε εναντίον της Λιβύης; Ας μη γελιόμαστε, περί πολέμου πρόκειται.

Ποιοι είναι οι στρατηγικοί στόχοι της Ελλάδος; Τι επιδιώκουμε;

Θέλει την ανατροπή του Καντάφι ο κ. Παπανδρέου, που ήταν μέλος του Ιδρύματος Καντάφι και από τους τελευταίους που καταδίκασαν τις μεθόδους καταστολής του Συνταγματάρχη;
Έχει αντιληφθεί τι συνέπειες μπορεί να υπάρξουν για τη χώρα μας, αν ο Καντάφι αποφασίσει αντίποινα εναντίον των επιτιθεμένων; Αν, ας υποθέσουμε, διαμελιστεί η Λιβύη και ο Συνταγματάρχης κρατήσει ένα τμήμα της (άλλωστε έχει μαζί του δυο από τις ισχυρές φυλές της Λιβύης), έχουμε αναλογιστεί ότι θα βρούμε μπροστά μας ακόμα ένα εχθρικό κράτος;

Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αυτή τη συμμετοχή μας, πώς την εξαργυρώνουμε ή απλά και μόνο θέλουμε πάλι να δείξουμε ότι είμαστε «καλά παιδιά»;