Από 1η έως 3η Απριλίου το Συμπόσιο της Πανελληνίας Ένωσης Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων

Οι Υπεύθυνες Πολιτιστικών Θεμάτων της Β΄Δ/νσης Π.Ε Αθήνας, Κατσούφη Ελένη και Παπαδοπούλου Αριστέα μας ενημερώνουν για το 2ο Πανελλήνιο Συμπόσιο "Με τον παλμό του Πολιτισμού για ένα ζωντανό σχολείο" που διοργανώνει από 1 – 3 Απριλίου η Πανελληνία Ένωση Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων στα ΝΕΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΡΙΑ Γ. ΜΑΛΛΙΑΡΑΣ στον Άλιμο Αττικής.

Δείτε το σχετικό βιντεάκι



Παραθέτω στη συνέχεια περιλήψεις των εργαστηρίων και σύντομα βιογραφικά των εμψυχωτών ...

...ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
Σάββατο, 2 Απριλίου 2011
Α΄ ΚΥΚΛΟΣ: 09.30 -11.30

«Ένα θέμα, ένα υλικό, 3+1 τρόποι ... διαφορετικά ερεθίσματα».
Εργαστήριο ζωγραφικής. Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης
Θεανώ Κοτταρίδου, ιστορικός τέχνης, μουσειολόγος
Ο στόχος του εργαστηρίου είναι να δώσει στον εκπαιδευτικό, ιδέες, να τον παροτρύνει και να τον προσκαλέσει να εντάξει τα εικαστικά στο καθημερινό του σχολικό πρόγραμμα, χρησιμοποιώντας απλά υλικά, εύκολα στη χρήση τους, μετατρέποντας έτσι την σχολική τάξη σε εργαστήριο ζωγραφικής. Αναπτύσσοντας ένα συγκεκριμένο θέμα, θα προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε με ένα υλικό αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Θα γνωρίσουμε το υλικό, τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του. Θα δούμε αν μπορούμε να το εξελίξουμε και να παίξουμε με διάφορες παραλλαγές. Παράλληλα θα γίνουν προτάσεις πώς μπορούμε να συνδυάσουμε και να εμπλουτίσουμε την προσέγγιση του θέματος με διαφορετικά ερεθίσματα (κίνηση, αυτοσχεδιασμός, μουσική, λογοτεχνία…). Η παρουσίαση υποστηρίζεται από power point με έργα από τις συλλογές του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης η οποία θα βοηθήσει στην κατανόηση του θέματος και της χρήσης του υλικού.
Η Θεανώ Κοτταρίδου, είναι επιμελήτρια του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο SOAS (School of Oriental and African Studies) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και έκανε Μεταπτυχιακά στις Μουσειακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Essex. Από το 1996 δουλεύει εθελοντικά στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης για ένα χρόνο και από το 1997 μέχρι και σήμερα είναι μόνιμο στέλεχος του Μουσείου. Για 14 χρόνια αποτελεί μέλος της ομάδας σχεδιασμού των εκθέσεων, μέλος του Εκπαιδευτικού τμήματος που είναι υπεύθυνο για τη μελέτη, οργάνωση και υλοποίηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων –μουσειοσκευών - εικαστικών εργαστηρίων για παιδιά Νηπιαγωγείου και μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού ενώ, παράλληλα, είναι υπεύθυνη τεκμηρίωσης. Έχει πάρει μέρος σε συνέδρια, ημερίδες, παρουσιάσεις εκπροσωπώντας το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης.

«Κατασκευή Μουσικών Οργάνων με ανακυκλώσιμα υλικά»
Κατερίνα Σουρμελή, μουσικός
Για να φτιάξουμε μουσικά όργανα δεν χρειάζονται περίεργα υλικά. Χρησιμοποιώντας απλά υλικά από πράγματα που υπάρχουν ήδη στο σπίτι και πράγματα που μας προσφέρει η φύση θα κατασκευάσουμε μουσικά όργανα. Θα ενημερωθούμε γύρω από τις ιδιαιτερότητες κάθε οργάνου, θα πειραματιστούμε με τον ήχο, θα ενημερωθούμε για την ιστορία των μουσικών οργάνων, την εξέλιξή τους και τον ρόλο τους μέσα σ’ ένα μικρό σύνολο ή και μία συμφωνική ορχήστρα, τον τρόπο παιξίματος των οργάνων και θα τα ταξινομήσουμε σε οικογένειες. Μια διέξοδος για δημιουργία και αυτοέκφραση.
Η Κατερίνα Σουρμελή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών. Είναι απόφοιτη σχολής Μουσικών Σπουδών από το Anglia Polytechnic University της Αγγλίας, με ειδίκευση στη Μουσική Τεχνολογία. Είναι διπλωματούχος φλάουτου και πτυχιούχος φαγκότου από τη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου και το Ωδείο Πατρών. Έχει εμφανιστεί πολλές φορές ως σολίστ και ως μέλος διάφορων μουσικών συνόλων, παίζοντας φλάουτο ή φαγκότο, σε συναυλίες και διαγωνισμούς σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, αποσπώντας μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις Έχει ηχογραφηθεί για θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις κλασικού χορού καθώς και για δισκογραφία. ‘Ήταν ενεργό μέλος της Πολυφωνικής Χορωδίας της Πάτρας και της Μπάντας του Δήμου Πατρών. Έχει εργαστεί ως τεχνικός ήχου στο ΣΚΑΪ 100,3 στην Αθήνα. Δίδαξε Μουσική Δωματίου και φλάουτο στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας (π. Πατρών). Διορίστηκε καθηγήτρια μουσικής στο γυμνάσιο Αμοργού τον Αύγουστο του 2009.

«Χοροί από τη Σάμο, την Ικαρία, τους Φούρνους Κορσεών και τη Μικρά Ασία»
Ευθύμιος Ευαγγέλου, μηχανολόγος, Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Δ.Δ.Ε. Ν. Σάμου
Στο εργαστήριο θα γίνει εκμάθηση παραδοσιακών χορών από τη Σάμο, την Ικαρία, τους Φούρνους Κορσεών και τη Μικρά Ασία. Παράλληλα, θα δοθούν πληροφορίες σχετικές με την ιστορία, τα τραγούδια και τα έθιμα κάθε τόπου. Οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο θα λάβουν φάκελο με στοιχεία για τους χορούς και cd με τα τραγούδια. Οι χοροί που θα παρουσιαστούν είναι: Σάμος: Να’ χα νερό απ’ τον πλάτανο (Συρτό Σάμου), Αμπάς (Αποκριάτικη Σούστα), Βάγια Στρώστε ή Σαμιώτικος (Αργό Συρτό & γρήγορη Σούστα). Ικαρία: Συμπεθέρα (Δετός Ικαριώτικος), Ικαριώτικος, Τράτα Ικαρίας (Συρτό – μιμικός χορός). Φούρνοι Κορσέων: Κουρσάρικος, Σούστα Φούρνων, Χανιώτικος Φούρνων. Μικρά Ασία: Συρτό Σμυρναίικο (που χορεύεται στη Σάμο), Η Πολίτσα (αργός καρσιλαμάς που χορεύεται στη Σάμο), Τέσσερα μάτια, δυο καρδιές.

Ο Ευθύμιος Ευαγγέλου γεννήθηκε και ζει στη Σάμο και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Εκπαιδευτικών Μηχανολογίας της ΑΣΕΤΕΜ ΣΕΛΕΤΕ. Ως Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σάμου, διοργανώνει και εμψυχώνει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, σεμινάρια, ημερίδες και εργαστήρια έκφρασης και δημιουργίας για εκπαιδευτικούς. Επίσης, συντονίζει μαθητικές ομάδες παραδοσιακού χορού και διοργανώνει φεστιβάλ. Εξωδιδακτικά, συντονίζει χορευτικές ομάδες παραδοσιακού χορού Πολιτιστικών Συλλόγων σε Σάμο, Ικαρία και Φούρνους Κορσεών. Υλοποιεί έρευνα με στόχο τη διάσωση της μουσικοχορευτικής παράδοσης και των λαογραφικών στοιχείων στα τρία νησιά, αποτελέσματα της οποίας παρουσιάζονται σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ. Πρόσφατα παρουσίασε μια πλήρη καταγραφή της μουσικοχορευτικής παράδοσης της Σάμου στην εκπομπή της ΕΤ3 «Ο τόπος και το τραγούδι του» με τον Γιώργη Μελίκη. Συμμετέχει σε συνέδρια για τον πολιτισμό και διδάσκει σε επιμορφωτικά σεμινάρια τους χορούς των τριών νησιών.

«Βιντεομουσεία: αποτυπώνοντας ίχνη της προσωπικής μας κουλτούρας»
Μαρία Λεωνίδα , Μένης Θεοδωρίδης, εκπαιδευτές οπτικοακουστικής παιδείας
Το εργαστήριο θα παρουσιάσει κατευθύνσεις και τρόπους δουλειάς για την παραγωγή μικρών μαθητικών ντοκιμαντέρ με θέματα από την καθημερινή κουλτούρα και το περιβάλλον των μαθητών (Γυμνάσιο - Λύκειο). Οδηγίες προκειμένου καθηγητές και μαθητές, βήμα - βήμα, να αποφασίζουν ομαδικά για τα θέματα που θέλουν να παρουσιάσουν, προτάσεις για τρόπους οργάνωσης, τεχνικές συμβουλές, φόρμες αυτοαξιολόγησης, προβολή παραδειγμάτων που προέκυψαν από προηγούμενες χρονιές και, βέβαια, επιτόπου πρακτικές ασκήσεις με ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και βιντεοκάμερα. Πρόκειται για μια καινοτόμο δράση, που σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής και ενθαρρύνει τους νέους να καταγράψουν τον χώρο τους, την καθημερινότητά τους και τις επιλογές τους μέσα από την προσωπική τους ματιά.
Η Μαρία Λεωνίδα είναι σκηνοθέτης. Σπούδασε Ιστορία, Ιστορία της Τέχνης και Κινηματογράφο στην Ελλάδα, την Αγγλία και τη Δανία. Έχει σκηνοθετήσει πολλά ντοκιμαντέρ σε συνεργασία με την ΕΡΤ, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τη Γερμανική Τηλεόραση ZDF/3SAT, την E.B.U., εφαρμογές με διαδραστικό περιεχόμενο καθώς και συνεργασίες για θεατρικές παραστάσεις. Από το 2002 συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Λονδίνου και με το Πρόγραμμα Μελίνα, με αποτέλεσμα να εστιάσει στη διδασκαλία video και τη χρήση των οπτικοακουστικών μέσων σε παιδιά, νέους και ενήλικες. Έχει σχεδιάσει εργαστήρια για ελληνικά και διεθνή προγράμματα με στόχο την επικοινωνία, την έκφραση και τη μάθηση. Έχει παρουσιάσει την εργαστηριακή της δουλειά σε ελληνικά και ευρωπαϊκά συνέδρια.
Ο Μένης Θεοδωρίδης είναι σκηνοθέτης ειδικευμένος στη χρήση των οπτικοακουστικών μέσων στην εκπαίδευση. Ως υπεύθυνος του εργαστηρίου οπτικοακουστικής έκφρασης στο πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ – Εκπαίδευση και Πολιτισμός» και ως μέλος της ΑΜΚΕ «Καρπός» έχει πάρει μέρος σε πολλά προγράμματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, έχει συγγράψει εκπαιδευτικά έντυπα σχετικά με τον κινηματογράφο και έχει δημοσιεύσει άρθρα για διάφορα θέματα οπτικοακουστικής παιδείας και εκπαιδευτικής τεχνολογίας.

«ΔΙΑΦΥΓΕΣ…από κάθε εξάρτηση»
Θεατροπαιδαγωγικό Πρόγραμμα με τεχνικές Θεάτρου Φόρουμ για την πρόληψη & τη λήψη αποφάσεων
Νίκος Γκόβας, παιδαγωγός θεάτρου, Χριστίνα Κρίθαρη, Αλίνα Σαπρανίδου, Χάρης Χιώτης, Θεατροπαιδαγωγική Ομάδα δρΑΝ
Το Θεατροπαιδαγωγικό Πρόγραμμα «Διαφυγές … από κάθε εξάρτηση» σχεδιάστηκε και οργανώθηκε από μέλη του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και εφαρμόστηκε πρώτη φορά σε σχολεία της Ανατολικής Αττικής το 2000-2001. Το 2010 επανασχεδιάστηκε και υλοποιείται σε Γυμνάσια και Λύκεια από τη Θεατροπαιδαγωγική Ομάδα δρΑΝ (Χριστίνα Κρίθαρη, Αλίνα Σαπρανίδου, Χάρης Χιώτης) σε διδασκαλία εμψύχωση Νίκου Γκόβα. Σκοπός του είναι να θέσει ερωτήματα που σχετίζονται με το θέμα της πρόληψης και της λήψης αποφάσεων στους εφήβους. Στο εργαστήριο θα παρουσιαστεί το πρόγραμμα με τεχνικές Θεάτρου Φόρουμ (Augusto Boal), όπως παρουσιάζεται σε σχολεία: α) θεατρικό εργαστήριο με ασκήσεις γνωριμίας και ενεργοποίησης των μαθητών, β) διερεύνηση του θέματος με χρήση τεχνικών εκπαιδευτικού δράματος και του «πακέτου εξερεύνησης» (John Somers), γ) παρουσίαση της παράστασης «διαφυγές» από την Ομάδα δρΑΝ δ) εμβάθυνση στους χαρακτήρες του έργου με τεχνικές εκπαιδευτικού δράματος ε) θέατρο Φόρουμ, όπου οι συμμετέχοντες καλούνται να ξαναπαίξουν μερικές σκηνές του έργου και να δώσουν μια διαφορετική λύση-διέξοδο στα διλήμματα της ηρωίδας στ) αποτίμηση-συζήτηση. Η Θεατροπαιδαγωγική Ομάδα εφοδιάζει τον εκπαιδευτικό με υλικό και προτάσεις για δραστηριότητες που μπορεί να κάνει στην τάξη.
Ο Νίκος Γκόβας έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός, μουσικός και σκηνοθέτης σε Δημοτικά Θέατρα, ΔΗΠΕΘΕ και ανεξάρτητες ομάδες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχει διδάξει σε πάρα πολλά επιμορφωτικά εργαστήρια εκπαιδευτικών, έχει επιμεληθεί βιβλία και άρθρα για το θέατρο στην εκπαίδευση, είναι ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού «εκπαίδευση & θέατρο», μέλος της διεθνούς Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Research in Drama Education (RiDE), ιδρυτής και πρόεδρος από 1998-2008 της επιστημονικής ένωσης «Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση» και έχει τιμηθεί με τα βραβεία «Grozdanin Kikot» (2002) και Hellenic Foundation Award (1997). Το 2002 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Για ένα δημιουργικό νεανικό θέατρο: ασκήσεις, παιχνίδια, τεχνικές» (Μεταίχμιο). Είναι συντονιστής πολιτιστικών προγραμμάτων στην Ανατολική Αττική και αναπτύσσει τοπικά δίκτυα με έμφαση στο θέατρο, τα οπτικοακουστικά (φωτογραφία-κινηματογράφος), τη λογοτεχνία κ.α.
Η Θεατροπαιδαγωγική Ομάδα δρΑΝ, ιδρύθηκε το 2010 και αποτελείται από τους:
Χριστίνα Κρίθαρη: Είναι επί πτυχίω φοιτήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με κατεύθυνση Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας. Φοίτησε για έναν χρόνο στη Γαλλία (Erasmus), στο Τμήμα θεάτρου του Πανεπιστημίου Charles de Gaulle Lille3. Διαθέτει εμπειρία ως θεατροπαιδαγωγός και εμψυχώτρια ομάδων. Eκπονεί εργασία πάνω στο «θέατρο του καταπιεσμένου» στο χώρο της απεξάρτησης και είναι μέλος της θεατροπαιδαγωγικής ομάδας δρΑΝ και της ακτιβιστικής ομάδας «θεάτρου του καταπιεσμένου» της Διεθνούς Αμνηστίας και του Κέντρου «Ωσμωσης».
Αλίνα Σαπρανίδου: Είναι τελειόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει διδάξει θεατρικό παιχνίδι και μουσικοκινητική αγωγή σε παιδιά και έχει συνεργαστεί με το Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου και με το Θέατρο της Ημέρας. Ως θεατροπαιδαγωγός συνεργάστηκε σε θέματα διαπολιτισμικότητας με το Φεστιβάλ Έκφρασης και Δημιουργίας της Σύρου (2010). Είναι μέλος της θεατροπαιδαγωγικής ομάδας δρΑΝ και της ακτιβιστικής ομάδας «θεάτρου του καταπιεσμένου» της Διεθνούς Αμνηστίας και του Κέντρου «Ωσμωσης».
Χάρης Χιώτης: Είναι αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Το 2010 παρουσίασε στο θέατρο Σημείο την παράσταση «Δυο μεγάλες Μύτες», σε δικό του κείμενο και σκηνοθεσία, και συμμετείχε σ’ ένα επεισόδιο του «3ου Νόμου», σε σκηνοθεσία Πάνου Κοκκινόπουλου. Το ίδιο καλοκαίρι συμμετείχε στην παράσταση «Πλούτος» του Αριστοφάνη με τη Θεατρική Έξοδο Αιγαίου, σε σκηνοθεσία Νίκου Παροίκου. Το 2011 ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο το δεύτερο έργο του «…στο ορφανοτροφείο».

«Εργαστήρι θεατρικής γραφής»
Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, Κατερίνα Κωνσταντινάκου, θεατρολόγοι
Σκοπός αυτού του βιωματικού εργαστηριού είναι να καθοδηγήσει τους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο πώς να φτιάξουν, μαζί με τους μαθητές τους, ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο. Στο εργαστήρι θα δοθούν γενικές κατευθύνσεις για τη συγκρότηση και την ανίχνευση του δυναμικού της ομάδας, καθώς και για την επιλογή του θέματος, την επεξεργασία της πλοκής, την ανάπτυξη των χαρακτήρων και τη δομή. Το τελικό κείμενο θα προκύψει όχι μόνο ως αποτέλεσμα αμιγώς συγγραφικών ασκήσεων, αλλά και μέσα από θεατρικές ασκήσεις ή αυτοσχεδιασμούς. Έτσι, θα δοκιμαστούν τεχνικές για την παραγωγή δραματικού λόγου, σταχυολογημένες από ένα ευρύ φάσμα θεατρικών μεθόδων και προσαρμοσμένες στην ηλικία και τον τρόπο σκέψης των εφήβων. Ο στόχος είναι το τελικό παραστασιακό αποτέλεσμα να εκφράζει το σύνολο της ομάδας, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες της και να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το δυναμικό της.
Η Παναγιώτα Κωνσταντινάκου αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ (2000), το Πανεπιστήμιο του Κεντ (1999) και πήρε Master από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης (MPhil in Theatre Research, 2002). Συνεργάστηκε με το Θέατρο του Λόγου, τη Νέα ΣΚΗΝΗ, το θέατρο Αμόρε, το θέατρο Επί Κολωνώ, το θέατρο Χώρα, το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, τις ομάδες PLAYROOM και Grasshopper, καθώς και με το Φεστιβάλ Αθηνών και το Εθνικό Θέατρο. Έχει συνεργαστεί με το πρόγραμμα ΜΕΛΙΝΑ για την παραγωγή θεατρολογικού υλικού για εκπαιδευτική χρήση. Από το 2002 δουλεύει ως εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής σε Ολοήμερα Δημοτικά σχολεία και από το 2009 διδάσκει Στοιχεία Θεατρολογίας σε ΓΕΛ. Έχει συντονίσει και έχει συμμετάσχει σε Πολιτιστικά Προγράμματα με άξονα τη Θεατρική Αγωγή. Είναι υποψήφια διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ με υποτροφία του ΙΚΥ.
Η Κατερίνα Κωνσταντινάκου σπούδασε στη Θεσσαλονίκη (Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ), στο Κεντ (UKC) και στη Γλασκόβη (MPhil in Dramaturgy). Συνεργάστηκε στον τομέα της παραγωγής με το Θέατρο του Λόγου και τη νέα ΣΚΗΝΗ, και ως δραματολόγος με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, το θέατρο Αμόρε, το θέατρο Εμπρός, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το θέατρο Επί Κολωνώ, το θέατρο Από Μηχανής, το θέατρο Χώρα καθώς και με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει συνεργαστεί με το πρόγραμμα ΜΕΛΙΝΑ για την παραγωγή θεατρολογικού υλικού για εκπαιδευτική χρήση. Από το 2002 διδάσκει Θεατρική Αγωγή σε Ολοήμερα Δημοτικά σχολεία, Μουσικά Σχολεία και ΙΕΚ, συντονίζοντας και συμμετέχοντας σε Πολιτιστικά και Περιβαλλοντικά Προγράμματα. Από το 2009 υπηρετεί ως μόνιμη στην Α΄ Μεσσηνίας.

«Τα δικαιώματα του παιδιού ως εργαλείο για την επίλυση συγκρούσεων μεταξύ μαθητών»
Γιώργος Μόσχος, νομικός, εμψυχωτής, Βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Το εργαστήριο θα προσεγγίσει το θέμα της επίλυσης συγκρούσεων ανάμεσα σε μαθητές, αξιοποιώντας μεθόδους συμμετοχικής - βιωματικής μάθησης και εκπαιδευτικού δράματος. Κατ’ αρχάς θα γίνει αναφορά στα δικαιώματα του παιδιού και στη σχετική Διεθνή Σύμβαση και στη συνέχεια θα γίνει επεξεργασία περιστατικού σύγκρουσης μεταξύ μαθητών, με τη συνδρομή των συμμετεχόντων, με στόχο οι ίδιοι να αποκτήσουν μεγαλύτερη ενημερότητα για το πώς μπορούν να αξιοποιούνται τα δικαιώματα του παιδιού κατά τη διαχείριση κρίσεων και συγκρούσεων. Στο εργαστήριο μπορούν να συμμετέχουν μαθητές και εκπαιδευτικοί, κυρίως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ο εμψυχωτής του εργαστηρίου θα κάνει αναφορά στην εμπειρία και τις διαπιστώσεις του Συνηγόρου του Παιδιού σχετικά με το θέμα.
Ο Γιώργος Μόσχος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Νομικά και Εγκληματολογία. Εξειδικεύτηκε και εργάστηκε στους τομείς της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του παιδιού, της εμψύχωσης, της υποστήριξης και της έκφρασης παιδιών και εφήβων, ιδίως αυτών που απειλούνται από κοινωνικό αποκλεισμό, και της εκπαίδευσης ενηλίκων. Ανέλαβε τα καθήκοντα του Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού αμέσως μόλις δημιουργήθηκε ο Συνήγορος του Παιδιού (2003), θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα. Με αυτή την ιδιότητα έχει έρθει σε άμεση επαφή και επικοινωνία με μεγάλο αριθμό παιδιών και επαγγελματιών, που εργάζονται μαζί τους, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά εγχειρίδια για παιδιά και ενήλικες, εκθέσεις και επιστημονικά άρθρα για θέματα συναφή με τα δικαιώματα των παιδιών και των νέων. Είναι πατέρας δύο παιδιών, από τα οποία διδάσκεται διαρκώς.

«Η μοναξιά του επιστήμονα»
Το εκπαιδευτικό δράμα στη διδασκαλία της Φυσικής
Μαρία Μουστάκα, γεωλόγος
Το παρόν εργαστήρι αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης δουλειάς στο πλαίσιο της πτυχιακής μου εργασίας (διάλεξης) στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ., με γενικότερο τίτλο «Ένα Πρόγραμμα Εκπαιδευτικού Δράματος για τον Αρχιμήδη», που εφαρμόστηκε στο γυμνάσιο Πενταβρύσου Καστοριάς κατά το σχολικό έτος 2009-2010. Με το εργαστήρι αυτό επιχειρείται η αξιοποίηση του Εκπαιδευτικού Δράματος στη διδασκαλία της Φυσικής και των Φυσικών Επιστημών γενικότερα, μέσα όμως στο ευρύτερο κοινωνικό, πολιτισμικό και ιστορικό τους πλαίσιο. Μέσα από στοιχεία που αφορούν τον Αρχιμήδη και αξιοποιώντας τις τεχνικές του Δράματος γίνεται προσπάθεια διερεύνησης δύο βασικών θεμάτων. Το πρώτο αφορά τη μοναξιά που βιώνει ο επιστήμονας σε σχέση με τον περίγυρό του και το δεύτερο κατά πόσο είναι μοναχική ή συλλογική η εργασία ενός επιστήμονα. Οι μαθητές «μπαίνοντας» σε διάφορους και διαφορετικούς ρόλους εμπλέκονται συναισθηματικά, αποκτούν σφαιρική οπτική, συνεργάζονται, εκφράζονται, μπαίνουν σε διλήμματα, αποφασίζουν.
Η Μαρία Μουστάκα είναι εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ0405 στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Πτυχιούχος του Τμήματος Γεωλογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Α.Π.Θ., του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, με κατεύθυνση υποκριτικής και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Εφαρμοσμένη και Περιβαλλοντική Γεωλογία του Τμήματος Γεωλογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Παρακολούθησε σεμινάρια ποικίλης θεματολογίας (περιβαλλοντικά, θεάτρου, διδακτικής και διδακτικής ενηλίκων, νέων τεχνολογιών, μαθησιακών δυσκολιών, εκπαίδευσης από απόσταση κ.ά.) και συμμετείχε ως εισηγήτρια σε επιμορφωτικά σεμινάρια - ημερίδες. Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

«Χορεύοντας μια ιστορία»
Αιμιλία Φουντούκη, φιλόλογος, Αγγελική Φραγκοπούλου, γυμνάστρια
Σκοπός του εργαστηρίου είναι να μοιραστούμε με τους συναδέλφους μας την εμπειρία μας από τη χορευτική απόδοση μιας ιστορίας από μαθητές. Έχοντας ως αφετηρία το βασικό κορμό μιας ιστορίας θα προσπαθήσουμε να την αφηγηθούμε με το σώμα μας, ακολουθώντας τα ανάλογα μουσικά ερεθίσματα. Στη συνέχεια, θα αποφασίσουμε εμείς για την εξέλιξη της δράσης και θα δώσουμε ένα τέλος στην ιστορία επιλέγοντας τη μουσική που θα εκφράσει καλύτερα τα συναισθήματα, τις καταστάσεις και την ατμόσφαιρα που θέλουμε να αποδώσουμε χορευτικά. Θα δούμε, επίσης, πώς μπορούμε να κατασκευάσουμε με απλά υλικά κοστούμια που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες της παρουσίασης του δρώμενου. Στόχος η κινησιολογική απελευθέρωση, η ανάδειξη του προσωπικού στοιχείου και της ευαισθησίας του κάθε μέλους της ομάδας, αλλά και η καλλιέργεια της συνεργατικότητας που απαιτεί μια παράσταση συνόλου.
Η Αιμιλία Φουντούκη γεννήθηκε στην Ελευσίνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1988) και της Δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1992), από το 1992 εργάζεται ως καθηγήτρια στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είχε επαγγελματικές συνεργασίες ως ηθοποιός με το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου, το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, την ομάδα Μπουφόνοι και την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων για το θέατρο και τις τέχνες στην εκπαίδευση και γενικότερα για θέματα πολιτιστικής ανάπτυξης, καθώς επίσης και σεμινάρια διδακτικής, πληροφορικής, νέων τεχνολογιών κλπ. Από το 2003 ως σήμερα ασχολείται συστηματικά με την υλοποίηση πολιτιστικών προγραμμάτων θεατρικής παιδείας, χορού και βιβλιανάγνωσης με μαθητές του σχολείου, όπου υπηρετεί. Γνωρίζεί Αγγλικά ( Lower του Cambridge) και Γαλλικά (Diplôme d’ études supérieures).

Η Αγγελική Φραγκοπούλου γεννήθηκε στην Αυστραλία.. Αποφοίτησε από το ΤΕΦΑΑ Αθηνών το 1990. Διδάσκει Φυσική Αγωγή σε Γυμνάσιο του Κερατσινίου. Μεταξύ 1988 και 1992 ήταν μέλος της ερασιτεχνικής ομάδας Θεάτρου της Λέσχης Νεολαίας Πειραιά. Υπήρξε επίσης μέλος της ομάδας Παραδοσιακών Χορών του Δήμου Νικαίας. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια παρακολουθεί μαθήματα χορού Latin, και έχει ολοκληρώσει εξάμηνη εκπαίδευση ως Καθηγήτρια Pilates. Στα πολιτιστικά δρώμενα του σχολείου συμμετέχει οργανώνοντας τα χορευτικά κομμάτια και έχει παρακολουθήσει πολιτιστικές επιμορφώσεις που έχουν να κάνουν με το θέατρο και τον χορό.

«Όταν ο ήχος … συνάντησε την εικόνα»
Εύα Δαγκλή, μουσικός
Πολλοί θα πουν ότι το θέατρο είναι μαγεία, άλλοι πως είναι πλούτος ψυχικός και πνευματικός, αλλά και ... όμορφες εικόνες. Τι μπορεί, όμως, να συμβεί, όταν η εικόνα συναντήσει τον ήχο ή και το αντίθετο; Ποια η σχέση μουσικής - θεάτρου; Στο εργαστήριο, ξεκινώντας τη δημιουργία μας ακούμε τη μουσική σύνθεση και μεταφέρουμε στο χαρτί τις εικόνες που φανταζόμαστε από τον ήχο της. Ανακαλύπτουμε τα συναισθήματα που κρύβει μέσα από τη δυναμική της, για να τα βρούμε στις εικόνες που ζωγραφίσαμε. Έπειτα φτιάχνουμε την ιστορία μας μέσα από κίνηση, θεατρικούς διαλόγους κτλ. Μετά ετοιμάζουμε τη σκηνογραφία, τη σκηνοθεσία και την ενδυμασία. Τέλος η αυλαία ανοίγει, σκηνή και κουστούμια, μάσκες και μακιγιάζ στη λάμψη των φώτων και η μουσική … είναι εκεί, για να χρωματίσει τα αισθήματα της εικόνας ή των λέξεων του κειμένου μας. Η αγωγή που προσφέρει έχει στόχο να μας εμφυσήσει την αγάπη για τη μουσική και το θέατρο.
Η Εύα Δαγκλή σπούδασε μουσική και θέατρο δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου όπου και αρίστευσε. Έχει παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια, ημερίδες, συνέδρια, από Δημόσιους και Ιδιωτικούς φορείς. Έχει γράψει το βιβλίο «Η Μουσική στο Δημοτικό σχολείο» με έγκριση του Υπ.Ε.Π.Θ. Εργάσθηκε ως μουσικός παραγωγός σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά και ως καθηγήτρια μουσικής στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα ήταν υπεύθυνη σε Μουσικοθεατρικά προγράμματα για παιδιά. Συνεργάσθηκε με Νομαρχίες, Δήμους, Θεατρικά σχήματα και τοπικούς φορείς. Έχει διοργανώσει Θεατρικές και Μουσικές εκδηλώσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Συμμετείχε σε φεστιβάλ των Δημητρίων, Βαλκανικής Πλατείας, ΔΗΠΕΘΕ Σερρών. Παράλληλα συμμετείχε σε φεστιβάλ Παιδείας με ομάδες μαθητών της. Υπήρξε για δύο χρόνια μέλος Οργανωτικής Επιτροπής φεστιβάλ Παιδείας Δήμου Νεάπολης. Έχει σκηνοθετήσει παιδικά παραμύθια, θεατρικά και μουσικοθεατρικά έργα δικά της και μεγάλων συγγραφέων.

«Χαμένος στο Αρχείο». Η πρόσβαση στις πηγές δικαίωμα κάθε πολίτη
Μαρία Λεμπέση, ιστορικός
Η κάθε είδους έρευνα που αφορά στο παρελθόν βασίζεται σε αρχειακές πηγές. Τα αρχεία αποτελούν τη μνήμη του παρελθόντος. Η διατήρηση αρχείων ισχυροποιεί τη δημοκρατία σε μια ελεύθερη κοινωνία με απαραίτητη προϋπόθεση την ελεύθερη και εύκολη πρόσβαση στα αρχεία και τις πληροφορίες που περιέχουν. Η εύκολη πρόσβαση βοηθάει στον περιορισμό της αυθαιρεσίας κάθε είδους εξουσίας. Οι πηγές ‘μιλούν’ σε πολλά επίπεδα, ανάλογα με τα ερωτήματα που θέτει ο ερευνητής. Δεν υπάρχουν «πηγές» από μόνες τους. Υπάρχουν ίχνη του παρελθόντος που τα ερωτήματα των ιστορικών μετατρέπουν σε πηγές μέσα από την κριτική επιλογή κι επεξεργασία τους. Στο εργαστήρι θα γίνει προσπάθεια ανάλυσης κι ερμηνείας κάποιων πηγών (φωτογραφιών και ποικίλων εγγράφων) το περιεχόμενο των οποίων συνδέεται με τη σύγχρονη ιστορία.
Η Μαρία Λεμπέση είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (DEA) στην Ιστορία και Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Ecole Pratique des Hautes Etudes). Στο Παρίσι, συνέχισε με σπουδές θεάτρου, χορού και σωματικής έκφρασης (σχολές των Marcel Marceau και Jacques Lecoq, Πανεπιστήμιο Paris III της Σορβόννης). Έχει διδάξει θεατρική παιδεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, φιλολογία και θεατρολογία σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε φοιτητές του ΤΕΑΠΗ Αθηνών. Έχει δώσει σειρά διαλέξεων ιστορικού, ανθρωπολογικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Είναι ειδικός επιστημονικός συνεργάτης του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του.

«Μάσκες»
Μαρία Σπανουδάκη, καθηγήτρια Γαλλικής
Στο εργαστήριο θα κατασκευάσουμε μάσκες θεατρικές και αποκριάτικες με γυψοεπίδεσμο και θα τις διακοσμήσουμε με μπογιές και υφάσματα.
Η Μαρία Σπανουδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Απόφοιτος Γαλλικής Φιλολογίας του Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, συνέχισε τις σπουδές της στο εξωτερικό. Το 1981 πήρε πτυχίο Maîtrise Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας και Διδακτικής από το 8ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Vincennes Saint Denis. Διορίστηκε στην εκπαίδευση το 1982. Παρακολούθησε το Διδασκαλείο ΣΕΛΜΕ. και το 400 ωρών σεμινάριο του Παιδαγωγικού τμήματος Πανεπιστημίου Αθηνών «Ψυχοφυσιολογία και ψυχική υγιεινή», με στόχο την αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών των μαθητών. Ασχολήθηκε με περιβαλλοντικά προγράμματα και ανταλλαγές στο εξωτερικό Lingua 5, προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης μαθητών και δίδαξε γαλλική ορολογία. Στο 5ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας διδάσκει Γαλλικά και Ιστορία και είναι υπεύθυνη των πολιτιστικών προαιρετικών δραστηριοτήτων.

«Η τέχνη εμπνέει»
Έργα τέχνης συνομιλούν με τους μαθητές. Τέχνη από ανακυκλώσιμα υλικά
Δήμητρα Σδράλη, καθηγήτρια Καλλιτεχνικών
Με αφορμή ένα έργο τέχνης θα φτιάξουμε τα δικά μας εικαστικά έργα πάνω σε τελάρα με μουσαμά, κοσμήματα και στολίδια από ανακυκλώσιμα υλικά. Οι συμμετέχοντες παρακαλούνται να φέρουν μαζί τους χρησιμοποιημένα, άχρηστα ρούχα (π.χ. ένα πουκάμισο, μπλούζα, παντελόνι κ.α.) και ένα ψαλίδι.
Η Δήμητρα Σδράλη γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979 και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήρι του Κλεάνθη Χατζηνίκου, μαθητή του Γιάννη Τσαρούχη. Σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών του Lecce στην Ιταλία απ΄ όπου αποφοίτησε το 2001 με άριστα. Από το 2001 ως σήμερα συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Η πρώτη της ατομική έκθεση έγινε στη Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας το 2007 και ακολούθησε το 2008 στον Πολιτιστικό χώρο «Καλογερικό» στη Θάσο. Το έργο με τίτλο «Ξενύχτι», επιλέχτηκε ως εξώφυλλο στο βιβλίο του Fatos Kongoli με τίτλο “Pelle di cane”, εκδόσεις Argo, Ιταλία. Από το 2007 ζει και εργάζεται στη Θάσο, όπου εκτός από τη ζωγραφική ασχολείται με κατασκευές από ανακυκλώσιμα υλικά, με ταπισερί, patchwork, ξυλογλυπτική και αγγειοπλαστική.

«Κυρία γιατί να μαθαίνω βιολογία;», «Τι μου χρειάζεται η φυσική;», «Τι τα θέλω τα μαθηματικά;», «Γιατί όλα αυτά τα δύσκολα και ακαταλαβίστικα μαθήματα;»
Χρυσούλα-Χρυσοβαλάντου Παπαστάθη, δασκάλα, Ευτυχιάνα Παπαστάθη, βιολόγος, Ευαγγελία Κωνστανταράκη, θεατροπαιδαγωγός
Η ερώτηση δεν θα υπήρχε ή η ερώτηση υπάρχει και η απάντηση είναι μία: οι φυσικές επιστήμες, όπως και οι ανθρωπιστικές, εγείρουν ερωτήματα για τον Άνθρωπο, για το δικαίωμα του στη ζωή, για τον τρόπο που ζει, για τον τρόπο που υπάρχει. Στη δίωρη συνάντηση μας, θα δείξουμε πώς μπορούμε να διδάξουμε και να εξερευνήσουμε μαζί με τους μαθητές μας, τις γνώσεις που απαιτεί το αναλυτικό πρόγραμμα των φυσικών επιστημών όλων των βαθμίδων, βάζοντας τον «μανδύα του ειδικού» (μέθοδος διδασκαλίας του αναλυτικού προγράμματος μέσω του εκπαιδευτικού δράματος της D. Heathcote) και χρησιμοποιώντας και άλλες τεχνικές δράματος. Και επειδή το πώς γνωρίζουμε τον κόσμο, το πώς τον μαθαίνουμε, συνδέεται άμεσα με το πώς τον ζούμε, θα αναρωτηθούμε: «Τι γίνεται όταν οι επιστημονικές ανακαλύψεις μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας; Όταν μπορούν να θέσουν διλήμματα στο δικαίωμα της ζωής και θανάτου όσον αφορά άλλους ανθρώπους; Ποια είναι τα όρια της ανθρώπινης επιλογής σε σχέση με τα δικαιώματά μας στη ζωή;»
Σημείωση: Θα δοθούν σημειώσεις για τις τεχνικές που θα χρησιμοποιηθούν στο εργαστήριο
Η Ευτυχιάνα Παπαστάθη είναι πτυχιούχος Θετικών Επιστημών, Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, και κάτοχος Μάστερ «Σύγχρονες Τάσεις στη Διδακτική των Βιολογικών Επιστημών και Νέες Τεχνολογίες» του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για το «εκπαιδευτικό δράμα», «συμμετοχικό θέατρο» και «θεατρικό παιχνίδι».Από το 2009 διδάσκει βιολογία, χημεία, και λοιπά μαθήματα φυσικών επιστημών σε Ελληνικά Δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια. Είναι ιδρυτικό μέλος της Αστικής μη Κερδοσκοπικής εταιρείας «Διηγήσεις».
Η Χρυσούλα – Χρυσοβαλάντου Παπαστάθη είναι δασκάλα στη Δημόσια Εκπαίδευση. Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος διπλώματος της διετούς εκπαίδευσης «Μουσειακής Εκπαίδευσης» του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου και του Μεταπτυχιακού Τίτλου «ΜΑ Drama in Education, University of Central England in Birmingham». Συνεργάστηκε με το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο στην εκπαίδευση ενηλίκων με θέμα «Δραματική τέχνη και Μουσειακή εκπαίδευση». Είναι ιδρυτικό μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Διηγήσεις». Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει μέσα από τις τεχνικές του εκπαιδευτικού δράματος παραστάσεις με παιδιά και νέους. Έχει διδάξει, με θέμα το εκπαιδευτικό δράμα, σε εργαστήρια, σεμινάρια και συνέδρια εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η Εύα Κωνστανταράκη είναι θεατροπαιδαγωγός (MA “Theater for Development”, University of King Alfred’s UK), πτυχιούχος Οικονομικών επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Κοινωνικών επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου. Διδάσκει σε επιμορφωτικά σεμινάρια για την εφαρμογή των Τεχνικών του «Θεάτρου για την Ανάπτυξη» στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση. Συντονίζει ομάδες παιδιών και νέων που αντιμετωπίζουν κοινωνικό αποκλεισμό τόσο σε επαγγελματική, όσο και σε εθελοντική βάση. Είναι ιδρυτικό μέλος της Αστικής μη Κερδοσκοπικής εταιρείας «Διηγήσεις» της οποίας στόχος είναι η αξιοποίηση της δύναμης της Δραματικής Τέχνης και των συναφών Παραστατικών Τεχνών στην Εκπαίδευση, μέσα και έξω από το σχολείο, για την Ανάπτυξη του Ατόμου και της Κοινωνίας.

«Το Αντικείμενο....υποκείμενο»
Εργαστήριο για τη συμμαχία άψυχων και έμψυχων εκπαιδευτικών
Μαρκόπουλος Στάθης, Ρωμαντζής Άγγελος, Κουκλοθέατρο Αγιούσαγια!
Στο εργαστήριο θα πειραματιστούμε με άψυχους εκπαιδευτικούς και θα ανιχνεύσουμε τις ιδιαίτερες ιδιότητες / δυνατότητες του αντικειμένου σαν ενεργό υποκείμενο σε σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του κουκλοθέατρου, και μέσα από ένα παράδειγμα εφαρμοσμένης παράστασης, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ερωτήματα όπως: Τι είναι το «εκπαιδευτικό αντικείμενο»; Μπορεί ένας δάσκαλος να εξαφανιστεί δια μαγείας; Τι γνώμη έχουν οι κούκλες για τη διδασκαλία; Πώς μια ιστορία αποκτά πραγματικό ενδιαφέρον; Τι πρέπει να κάνει ένα παπούτσι για να πάρει πτυχίο καθηγητή φυσικής; Ποια είναι η γλώσσα του αντικειμένου και πώς μας είναι χρήσιμη; Πώς διδάσκουν μαθηματικά τα σαλιγκάρια; Πώς διδάσκουν μαθηματικά τα μπρόκολα; Πώς υλοποιούνται οι λέξεις; Τι ενδιαφέρει τα παιδιά περισσότερο στις παραστατικές τεχνικές;
Ο Στάθης Μαρκόπουλος φοίτησε στην Κρατική Ακαδημία Κουκλοθέατρου και Εναλλακτικού Θεάτρου της Πράγας (ALD-DAMU) και μαθήτευσε στον θίασο Marionetas del Matadero. Από το 1992 ασκεί επαγγελματικά την τέχνη της θεατρικής κούκλας στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε παραγωγές του «Κουκλοθέατρου Αγιούσαγια!» καθώς και σε συνεργασία με άλλους θιάσους. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, συνέδρια και συναντήσεις για την τέχνη του κουκλοθέατρου. Σχεδιάζει και υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα γύρω από το κουκλοθέατρο, σε συνεργασία με διάφορους φορείς. Στο εργαστήριο του κουκλοθέατρου Αγιούσαγια!, οργανώνει ετήσιο κύκλο εκπαίδευσης πάνω στη θεατρική μαριονέτα, από τον οποίο έχουν ξεκινήσει πολλοί από τους νέους επαγγελματίες του χώρου. Από το 2001, είναι πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου της Διεθνούς Ένωσης Κούκλας.
Ο Άγγελος Ρωμαντζής μαθήτευσε στο Εργαστήριο Αγιούσαγια! και συνεργάζεται τακτικά με το Κουκλοθέατρο Αγιούσαγια! Έχει δημιουργήσει το Κουκλοθέατρο Αντάρα. Είναι ενεργό μέλος του Ελληνικού Κέντρου Κουκλοθέατρου (UNIMA).

«Μεταμορφώσεις της πέτρας»
Εργαστήρι ψηφιδωτού
Αλεξάνδρα Τσίγκου, δασκάλα, Γιώργος Θανόπουλος, Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Δ.Π.Ε. Δ. Αττικής
Οι συμμετέχοντες χωρισμένοι σε τρεις ομάδες θα γνωρίσουν τρεις διαφορετικές τεχνικές κατασκευής ψηφιδωτού. Κάθε ομάδα επιλέγει ένα θέμα, το οποίο σχεδιάζει πάνω στην αντίστοιχη επιφάνεια, αφού μελετήσει μια σειρά δόκιμων θεμάτων από διάφορες ιστορικές περιόδους. Στη συνέχεια γνωρίζει τα εργαλεία, τα υλικά και τη διαδικασία της αντίστοιχης τεχνικής. Κατόπιν η πρώτη ομάδα ασχολείται με την τεχνική της έμμεσης ψηφοθέτησης, η δεύτερη με την άμεση ψηφοθέτηση πάνω σε προετοιμασμένη επιφάνεια και η τρίτη ομάδα κατασκευάζει βοτσαλωτό. Τα έργα που θα δημιουργηθούν θα φέρουν τη σφραγίδα κάθε ομάδας, όσον αφορά στο σχέδιο, την επιλογή των χρωμάτων και το αισθητικό αποτέλεσμα
Η Αλεξάνδρα Τσίγκου είναι δασκάλα στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου και υποψήφια διδάκτωρ με αντικείμενο τη βυζαντινή ζωγραφική και τον οπτικό εγγραμματισμό. Διδάχτηκε την τέχνη της εικονογραφίας δίπλα στον π. Σταμάτη Σκλήρη και τον Γιώργο Κόρδη. Ζωγραφίζει με την τεχνική της αυγοτέμπερας και της εγκαυστικής και κατασκευάζει ψηφιδωτές διακοσμήσεις. Παράλληλα διδάσκει βυζαντινή ζωγραφική σε ενήλικες, ενώ έργα της έχουν εκτεθεί σε ομαδικές εκθέσεις και κοσμούν ατομικές συλλογές και ναούς. Με τους μαθητές της σχεδιάζει και υλοποιεί καινοτόμα σχολικά προγράμματα γύρω από το περιβάλλον και τον πολιτισμό .

«Τέχνη και Ανθρώπινα Δικαιώματα»
Διαδραστικό Εργαστήριο
Νίκη Ρουμπάνη, εικαστικός, Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης
Χτίζοντας την εμπειρία και την ικανότητα κατανόησης της διαφοράς των αντιλήψεων αλλά και της μεγάλης ομοιότητας των ανθρώπινων αναγκών και αξιών, βοηθάμε να δομηθεί για καθένα η εσωτερική εικόνα του ατόμου για το ποιός είναι, ποιός θέλει να γίνει, αλλά και η εμπιστοσύνη στο ότι μπορεί να μιλήσει, να επικοινωνήσει κι ότι η κοινωνία μπορεί να αποδεχτεί αυτά που παρουσιάζει ως όρια κι ως ανάγκες. Οι ασκήσεις δίνουν ευκαιρία ανταλλαγής συναισθημάτων, χτισίματος εμπιστοσύνης και δόμησης κοινών αξιών. Αυτό ενδυναμώνει ψυχολογικά όλους τους συμμετέχοντες.
Η Νίκη Ρουμπάνη είναι εκπαιδευτικός, ζωγράφος, ακτιβίστρια, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και του Central School of Art and Design (Λονδίνο). Το 1975 ως φοιτήτρια στην Αγγλία ξεκίνησε να ασχολείται με τα θέματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τη θέση της Γενικής Γραμματέως του συλλόγου φοιτητών. Το 1980 συμμετέχει στην ίδρυση του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης. Το ΕΔΓΕ έχει δύο γραμμές ΣΟΣ για κακοποιημένες γυναίκες και ξενώνα για τη στήριξη θυμάτων. Το 1990 συμμετέχει στην προετοιμασία και δημιουργία του Λόμπυ Γυναικών Ευρώπης, στο Δ.Σ. του οποίου εκλέγεται ως το 1998. Από το 1997 ως το 2001 συμμετέχει στο ΔΣ του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Δικτύου. Το 1986 μπαίνει στον χώρο της Δημόσιας Εκπαίδευσης ως Καθηγήτρια Καλλιτεχνικών Μαθημάτων. Το 2001 ξεκινάει την Διδακτορική της Διατριβή με θέμα "Διαχείριση Συγκρούσεων - Ανθρώπινα Δικαιώματα". Ξεκινάει το 2006 την πρώτη Τράπεζα Ελεύθερου Χρόνου, στην Ελλάδα. Όλα αυτά τα χρόνια ασχολείται παράλληλα ενεργά με την τέχνη της, κάνοντας 17 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αμερική, κ.ά. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και της Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων. Δημοσιεύσεις της υπάρχουν σε 19 τεύχη του περιοδικού "Εικαστική Παιδεία", στο βιβλίο "Μετανάστες στην Ελλάδα" από τα Ελληνικά Γράμματα, στο εκπαιδευτικό υλικό του ΙΝΕΠ Υπ. Εσωτερικών. Έχει, επίσης, συγγράψει το εκπαιδευτικό υλικό, σε εγχειρίδιο και DVD, "Λέσβος- Δικελί" .

«Μεταμορφώσεις του τσιμέντου»
Χάρης Κοντοσφύρης, Επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας, Γιώργος Θανόπουλος, δάσκαλος, Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων
Το τσιμέντο είναι το βασικό υλικό ενός τεχνητού λίθου. Το τσιμέντο είναι παμπάλαιο και η χρήση του χάνεται στα βάθη του χρόνου. Πρότυπες μορφές τσιμέντου πρωτοσυναντάμε στη Μεσοποταμία. Με τσιμέντο (Θηραϊκή Γη) χτίζεται το Κολοσσαίο. Έκτοτε φτάνει στις μέρες μας ως ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό υλικό της μηχανικής των κτιρίων. Στην Ελλάδα αισθητικά το αναδεικνύει ο Γιώργος Καστριώτης, μερικώς το χρησιμοποιεί ο Κώστας Τσόκλης ενώ ο Chillida και η Cristina Iglesias είναι διεθνείς καλλιτέχνες που εμπνέονται από το τσιμέντο. Το τσιμέντο αναμεμειγμένο με αδρανή υλικά και χάλυβα είναι η εφαρμογή του μπετόν αρμέ. Μια ιδιότητα του τσιμέντου είναι ότι μπορεί να εγκλωβίσει άλλα υλικά μέσα στη δομή του, όταν αντιδράσει χημικά με το νερό. Γαρμπίλι, άμμος, σίδερα είναι η πιο κοινή του ανάμειξη. Αν κάποιος μπορούσε να αναμείξει, αντί για τα αδρανή, χαρτιά, πανιά, πλαστικά, ξύλα και σύρματα θα μπορούσε να αξιοποιήσει μορφοπλαστικά το τσιμέντο και να εκφραστεί περίτεχνα και ολοκληρωμένα. Στο workshop θα επεξεργαστούμε υλικά όπως: μαύρο κοινό τσιμέντο, ρητίνες, παλαιά παιχνίδια πλαστικά ή όχι, ανασυντεθειμένα με πανιά και εφημερίδες. Η αρματούρα θα γίνει από ξύλο και σύρμα. Για προστασία θα χρειαστούμε πολλά γάντια μιας χρήσης και μια ποδιά.
Ο Χάρης Κοντοσφύρης είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Αθήνα) και έχει σπουδάσει σκηνοθεσία στη Σχολή Χατζίκου (Αθήνα). Το 2007 δίδαξε με βαθμό Λέκτορα στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Π.Δ. 407/80) και από το 2010 είναι Επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα) Από το 1988 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 14 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει με έργα του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Β’ ΚΥΚΛΟΣ: 18.30 - 20.30

«Εικαστικό θέατρο. H εικόνα στη θεατρική πράξη, ‘‘Σελίδα Γραπτού’’ J. Prevert»
Ιωάννα Ασσάνη, καθηγήτρια Καλλιτεχνικών
Στο εργαστήρι, με έναυσμα το ποίημα του J. Prevert "Σελίδα Γραπτού", θα ανιχνεύσουμε τους τρόπους που σε μια θεατρική πράξη μπορεί να ενταχθεί η εικόνα ως αναπόσπαστο κομμάτι της εφαρμογής της. Η Εικαστική εικόνα είναι "Λόγος". Μέσα στην ομάδα αυτός ο λόγος εντείνεται, ισχυροποιεί και κατευθύνει το θεατρικό κείμενο. Ένα ποίημα μπορεί να εκφραστεί απόλυτα με τον συνδυασμό εικόνας και πράξης. Η σύγχρονη τεχνολογία βοηθάει στο συνταίριασμα χωρίς να ακυρώνεται η ουσία του κειμένου.
Η Ιωάννα Ασσάνη είναι καθηγήτρια Καλλιτεχνικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και μέλος στα: Δίκτυο για το Θέατρο στην εκπαίδευση, Εικαστικό Επιμελητήριο Ελλάδος και Πανελλήνια ένωση Κ. Κ. Μ. Διατελεί Γραμματέας του Συλλόγου Καλλιτεχνών Βορείου Ελλάδος. Έχει αρθρογραφήσει για το θέατρο και τα εικαστικά. Έργο: Σκηνοθεσία -δημιουργία Εικαστικού θεάτρου: Performance "9 Μουσικές Ζωγραφιές", Ι. Ασσάνη 2005, Β΄ Βραβείο Π.Κ.Α.Σ.Μ.Θ. "Oι κατακόμβες του Μισραίμ", M Έντε 2006, Β΄ Βραβείο Π.Κ.Α.Σ.Μ.Θ. "Όνειρα Εικονικής Πραγματικότητας", Ι. Ασσάνη 2007. Art video "The Children" 2008. "www. MaryPoppins11gym.gr" 2009, Γ΄ Βραβείο, Π.Κ.Α.Σ.Μ.Θ. ‘’Κόσμοι Παράλληλοι’’, Ι. Ασσάνη 2010, ‘’Μονόλογος για τρεις γυναίκες’’, Α. Γωγοπούλου. Εκθέσεις Τέχνης: 1993-2010 ομαδικές εκθέσεις ΣΚΕΤΒΕ στα ΔΗΜΗΤΡΙΑ Θεσσαλονίκης κ.ά. Εικαστικά εργαστήρια/Εισηγήσεις: 2005-2010 Μαύρο Θέατρο στα Πανελλήνια Συνέδρια της Ε.Κ.Κ.Μ, ΑΣΚΤ Αθήνα. Μαύρο Θέατρο "Το Όνειρο", 1ο Συμπόσιο Π.Ε.Ε.ΠΟ.ΘΕ., Αθήνα 2009. Performance ‘’Η ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΑ’’ Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ / Βαφοπούλειο, 45α Δημήτρια, κ.ά.

«Ο Τόπος έχει τη δική του Ιστορία»
Πολιτιστικές και περιβαλλοντικές διαθεματικές προσεγγίσεις με άξονα την τοπική ιστορία Ουρανία Εξάρχου-Βασιλούδη, μαθηματικός, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Δ.Δ.Ε. Ν. Ξάνθης
Μία σύγχρονη πρόκληση για την εκπαίδευση αποτελεί η εισαγωγή καινοτόμων δράσεων στο σχολείο, με στόχο τον εμπλουτισμό του σχολικού προγράμματος αλλά και την προαγωγή του ενδιαφέροντος και της αυτενέργειας των μαθητών για ουσιαστικότερη γνωριμία του χώρου που τους περιβάλλει, της τοπικής ιστορίας και του πολιτισμού που αποτελούν μέρος της προσωπικής τους ζωής και δράσης. Η ποικιλία των θεμάτων, η διάχυση στον χώρο και τον χρόνο, το ενδιαφέρον για τις παλιότερες μορφές ζωής και ο προβληματισμός για τα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα είναι φανερά στις επιλογές που έκαναν οι μαθητές με την καθοδήγηση των καθηγητών τους στην πολύπλευρη αυτή δράση. Σημαντική είναι επίσης η ποικιλία και η ευρύτητα των ερευνητικών τεχνικών που εφαρμόστηκαν στα προγράμματα αυτά και που είχαν ως αφετηρία την εθνογραφική προσέγγιση των θεμάτων. H θεματολογία των προγραμμάτων που εκπονήθηκαν είναι ευρεία και ποικίλη, και έχει σχέση κυρίως με την τοπική ιστορία και λαογραφία.
Η Ουρανία Εξάρχου –Βασιλούδη είναι μαθηματικός και τα τελευταία 8 έτη Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, εκπαιδευτικού υλικού, μουσειολογικών προγραμμάτων σε θέματα παιδαγωγικής, αισθητικής αγωγής και Τοπικής Ιστορίας για μαθήτριες και μαθητές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τη δημιουργία ταινιών. Έχει δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις σε επιστημονικά σεμινάρια και συνέδρια για τον πολιτισμό και την αισθητική αγωγή στην εκπαίδευση του Υπουργείου Εσωτερικών, Επιστημονικών Σωματείων και Ενώσεων, Μουσείων και Διευθύνσεων Εκπαίδευσης. Οργάνωσε την ενδοσχολική επιμόρφωση στην Ξάνθη με σειρά σεμιναρίων και επιμορφωτικών ημερίδων, εκθέσεων και εκδηλώσεων για την εκπαιδευτική κοινότητα. Συμμετείχε σε ομάδα για την παραγωγή cd-rom για τον εκπαιδευτικό πολιτιστικό τουρισμό, στην Επιμόρφωση εκπαιδευτικών στα ΠΕΚ και σε διεθνείς συνεργασίες.

«Παραγωγή ταινίας»
Παναγιώτης Μίτσης, δάσκαλος
Στο εργαστήριο θα επιδειχτούν τεχνικές για δημιουργία ταινίας, στοιχεία σεναρίου και οργάνωσης των σκηνών και θα δημιουργήσουμε μια μικρή ταινία. Κυρίως θα ασχοληθούμε με την τεχνική του στοπ-καρέ και την επεξεργασία της εικόνας και του ήχου για τη δημιουργία μιας ταινίας στον Η/Υ.
Ο Παναγιώτης Μίτσης είναι δάσκαλος στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Χολαργού. Έχει εκπονήσει πολλά προγράμματα Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικών Θεμάτων. Τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση των ΤΠΕ, τα προγράμματα προέβλεπαν και δημιουργία ιστοσελίδων για την αξιοποίηση και δημοσιοποίηση του υλικού, καθώς και τη δημιουργία μικρών ταινιών, οι οποίες βραβεύτηκαν σε διαγωνισμούς και φεστιβάλ.

«Διαδρομές-ίχνη ανθρώπων»
Θεατρικό εργαστήρι
Μαθητές 54ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, Φώτης Ψυχάρης, δάσκαλος, Βούλα Σαμαρά, θεατροπαιδαγωγός
Τα παιδιά της Στ΄ τάξης του 54ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών με το δάσκαλό τους προσκαλούν ενήλικες σε μια αναζήτηση προσωπικών διαδρομών στον χώρο και τον χρόνο, και την έκφρασή τους μέσα από τον λόγο και την κίνηση. Ζητούμενο είναι τα ίχνη μας, μικρών και μεγάλων, να συναντηθούν σε κοινούς τόπους.
Ο Φώτης Ψυχάρης είναι δάσκαλος στο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, στα Γιάννενα, και στο Μαράσλειο Διδασκαλείο (μετεκπαίδευση). Παρακολούθησε θεατρικές σπουδές στη «Σχεδία» και στο «Θεατρικό Εργαστήρι» του θεάτρου Πόρτα. Έχει συμμετάσχει, ως επιμορφωτής και επιμορφούμενος, σε διάφορα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά συνέδρια και σεμινάρια, σε έρευνες δράσης και σε πιλοτικά καινοτόμα προγράμματα. Ασχολείται με το εκπαιδευτικό δράμα. Έχει δημοσιεύσεις σε εκπαιδευτικά περιοδικά και συμμετοχή στη συγγραφή βιβλίων. Είναι παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής.

«Σπασμένα φτερά»
Εργαστήρι εκπαιδευτικού δράματος
Βασιλική Μπότσιου, μαθηματικός
Στόχος του βιωματικού εργαστηρίου, που βασίζεται στις αρχές του Εκπαιδευτικού Δράματος, είναι να δώσει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να βιώσουν και να διερευνήσουν το θέμα της αντιμετώπισης μαθητών με «απείθαρχη» συμπεριφορά μέσω θεατρικών τεχνικών (δάσκαλος σε ρόλο, θεατρικό παιχνίδι, διάδρομος συνείδησης κλπ.). Όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την εννοούμενη απείθαρχη συμπεριφορά και να διερευνήσουμε ερωτήματα όπως: Τι στάση συνήθως τηρούμε απέναντι στους «απείθαρχους» μαθητές; Πώς θα μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε και τι ευκαιρίες οφείλουμε να τους δώσουμε; Τι θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει σε μας;
H Βασιλική Μπότσιου είναι μαθηματικός, ζει και εργάζεται στις Σέρρες. Ασχολήθηκε με το σχολικό θέατρο, αξιοποιώντας τις θεωρητικές γνώσεις και την εμπειρία που απoκόμισε από πληθώρα προγραμμάτων, σεμιναρίων, εργαστηρίων, ημερίδων. Στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Ανδρέας Βουτσινάς» συμμετείχε στο πρόγραμμα «Η θεατρική τέχνη στην εκπαίδευση». Υπήρξε εισηγήτρια σε ημερίδα φιλολόγων με θέμα «Γλώσσα μου έδωκαν την ελληνική: Παρατηρώντας την εξέλιξη της Ελληνικής γλώσσας μέσα από κείμενα παιδιών». Έχει σκηνοθετήσει μαθητικές παραστάσεις και χοροδράματα που διακρίθηκαν στους ΠΜΚΑ και έχουν παρουσιαστεί σε θεατρικές αίθουσες των Σερρών, όπως: «Το πνεύμα των Χριστουγέννων», «Νεφελοκαμώματα-Νεφελοσκορπίσματα», «Χριστούγεννα στο παλιό αρχοντικό», «Ταξίδι στο όνειρο», «Μαθαίνω πώς να μαθαίνω», «Η αλήθεια λέγεται πληθυντικός». Φέτος ασχολείται με τη δημιουργία του χοροδράματος «Γι’ αυτό με λένε μάννα» καθώς και με τη δραματοποίηση κειμένων με τίτλο «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος όταν άνθρωπος ή».

«Διδάσκοντας δημιουργική γραφή σε εφήβους»
Νίκος Καζάζης, φιλόλογος
Στο σεμινάριο παρουσιάζονται τα στάδια και οι ιδιαιτερότητες συγγραφής ενός λογοτεχνικού έργου (επιλογή θέματος, οπτικής γωνίας και χαρακτήρων, ανάπτυξη πλοκής και διασφάλιση αφηγηματικής οικονομίας, οι έννοιες του ύφους και του ρυθμού), με αναφορές σε αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας. Παράλληλα, θα συζητηθούν τρόποι ενεργοποίησης των μαθητών αλλά και υποστήριξής τους κατά τη συγγραφή ενός λογοτεχνικού έργου.
Ο Νίκος Καζάζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην εκπαιδευτική τεχνολογία. Είναι συντονιστής του Φιλολογικού Τμήματος στα Εκπαιδευτήρια Γείτονα και παράλληλα εργάζεται ως επιμελητής εκδόσεων. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια και ημερίδες για τη διδακτική της λογοτεχνίας και οργανώνει σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και μαθητές σχετικά με ζητήματα ανάγνωσης και συγγραφής ενός λογοτεχνικού έργου.

«Με το βλέμμα του Άλλου: Δημιουργική γραφή και παιχνίδι με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον»
Ελένη Σβορώνου, φιλόλογος-συγγραφέας, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (WWF Ελλάς)
Ο πολιτισμός δεν αφορά μόνο τα έργα τέχνης και τα πνευματικά δημιουργήματα αλλά και το σύνολο των αξιών μιας κοινωνίας. Μια κοινωνία που δεν μπορεί να στρέψει το βλέμμα της στον «΄Αλλον» - όπου Άλλος νοείται οποιοσδήποτε φέρει διαφορετικές αξίες από τις δικές μας αλλά και όποιος δεν δύναται να διεκδικήσει τα δικαιώματά του (όπως η φύση) - δεν μπορεί να νοείται πολιτισμένη. Στο εργαστήριο, μέσα από παιχνίδια και δραστηριότητες, θα έχουμε την ευκαιρία να μπούμε στη θέση του Άλλου και με βάση αυτή την εμπειρία να εκφραστούμε μέσα από την τέχνη (δημιουργική γραφή, εικαστικά και μουσική). Θα διερευνήσουμε τις δικές μας αξίες, όπως αυτές βγαίνουν μέσα από τα έργα μας, και τις κυρίαρχες αξίες που οδηγούν στις ανισότητες. Θα αναφερθούμε επίσης στην παιδική και νεανική λογοτεχνία και στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ως εργαλεία εκπαίδευσης για συνειδητοποιημένους και ενεργούς πολίτες της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας. Οι δραστηριότητες του εργαστηρίου έχουν δοκιμαστεί σε σχολεία και τάξεις της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η Ελένη Σβορώνου είναι φιλόλογος, με ειδίκευση στη Διαχείριση Πολιτιστικής Κληρονομιάς από το Πανεπιστήμιο του Birmingham (1993). Από το 1994 εργάζεται στο WWF Ελλάς, όπου δημιούργησε το παιδικό τμήμα της οργάνωσης, το Panda Club. Σήμερα είναι υπεύθυνη του Προγράμματος Κατάρτισης Ενηλίκων και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Παράλληλα γράφει παιδικά βιβλία, σχεδιάζει και εμψυχώνει εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά και οικογένειες. Έχει εκδώσει 15 παιδικά βιβλία, ανάμεσα στα οποία τα: Στον Αστερισμό των Διδύμων (Πατάκης), Αρχαία Αθήνα, Στα Ίχνη του Ιάσονα, Θεσσαλονίκη (Ερευνητές), Ο Τζιτζικο-Περικλής Μεγάλος Συνθέτης της Ελλάδας, Ο Τζιτζικο-Περικλής και Πέμπτη Εποχή και ο Τζιτζικο-Περικλής Υπουργός (Μεταίχμιο) και τη σειρά Oικοπεριπέτειες (Παπαδόπουλος). Αρθρογραφεί τακτικά στην παιδική εφημερίδα Ερευνητές. Διδάσκει δημιουργική γραφή με θέμα το Παιδικό Βιβλίο στο Μεταίχμιο. Έχει διδακτική εμπειρία σε θέματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και εμψύχωσης εκπαιδευτικών προγραμμάτων μέσα από θεατρικό παιχνίδι, δραματοποίηση και αφήγηση (παραδόσεις στο Παιδικό Μουσείο, στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παν/μίου Αθηνών κ.λπ.). Εργάζεται, τέλος, και ως σύμβουλος και συντονίστρια εργαστηρίων συμμετοχικού σχεδιασμού σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών.

«Παίζοντας τις ιστορίες του κόσμου για να αλλάξουμε τον κόσμο»
David Pammenter, Βούλα Σαμαρά, Έφη Βλαχογιάννη, Πένυ Διαμαντάκου, Ηρώ Ποταμούση, θεατροπαιδαγωγοί
Ένα εργαστήριο με αφορμή το θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα που υλοποιείται τη σχολική χρονιά 2010-2011 σε σχολεία της Αττικής από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση με τη στήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς. Βασικός στόχος της θεατροπαιδαγωγικής δράσης είναι να αξιοποιήσουμε το Θέατρο και άλλες τέχνες ως μέσο για την ανακάλυψη και συνειδητοποίηση του κόσμου που ζούμε εμείς και τα παιδιά. Το πρόγραμμα δομείται με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνουν διασυνδέσεις με στοιχεία άλλων πολιτισμών, να τεθεί το θέμα της παγκόσμιας δράσης και στάσης σε σχέση με το οικοσύστημα και να γίνει από τα παιδιά αντιληπτή η έννοια της συλλογικής ευθύνης και της παγκόσμιας εμβέλειας του περιβαλλοντικού προβλήματος. Η όλη δράση συνδυάζεται με την εκπαίδευση για και υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με το σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το εργαστήριο περιλαμβάνει την παρουσίαση παράστασης, η οποία έχει αλληλεπιδραστικό χαρακτήρα, όπως αυτή υλοποιείται σε παιδιά ηλικίας 11-13 ετών, καθώς και μια σειρά βιωματικών θεατρικών δραστηριοτήτων, οι οποίες προτείνονται από τη θεατροπαιδαγωγική ομάδα για την προσέγγιση των θεμάτων που θέτει το πρόγραμμα. Το εργαστήριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, θεατρολόγους, ηθοποιούς.
Ο David Pammenter είναι σκηνοθέτης θεάτρου, συγγραφέας, επιμορφωτής καλλιτεχνών / ενεργών πολιτών και παιδαγωγών. Είναι ομότιμος Principal Lecturer στο Πανεπιστήμιο Winchester, Μ. Βρετανία, όπου και διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «το Θέατρο για την Ανάπτυξη». Είναι επίσης επισκέπτης λέκτορας, σκηνοθέτης, σύμβουλος και εξεταστής σε μια σειρά Πανεπιστημίων, Εταιρειών και οργανισμών στη Μ. Βρετανία και στο εξωτερικό. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Θεατροπαιδαγωγικής Ομάδας Belgrade του Coventry (Belgrade TIE Team Coventry), της πρώτης ομάδας για τη Θεατροπαιδαγωγική (Theatre-in-Education), της οποίας ήταν συντονιστής για 8 χρόνια και η οποία αποτέλεσε πρότυπο για αυτή την πρακτική, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, και συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του θεάτρου/δράματος στην εκπαίδευση (DIE, Drama in Education). Έχει μεγάλη εμπειρία δουλειάς στην Αφρική και την Ασία και τόσο τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα, όσο και η πρακτική του κινούνται στις στρατηγικές ανάπτυξης πολιτισμικής δράσης και εκπαίδευσης.
Η Βούλα Σαμαρά είναι απόφοιτος του University of Toronto (MA, Ψυχολογία), με ειδίκευση στη θεατρική αγωγή στο τριετές πρόγραμμα του Εργαστηρίου του Θεάτρου Πόρτα., και στην Εκπαίδευση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Έχει παρακολουθήσει πολλά θεατρικά σεμινάρια (για bullying, σωματικό θέατρο, εκπαίδευση για την ειρήνη κλπ) και έχει συντονίσει σεμινάρια δασκάλων με θέμα τη χρήση του εκπαιδευτικού δράματος στη διδασκαλία. Συντονίζει ομάδες παιδιών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης αλλά και ενηλίκων. Έχει δύο φοβερά παιδιά, παίζει στην παράσταση και έχει συμμετοχή στη συγγραφή εκπαιδευτικού πακέτου, στην έρευνα και βιβλιογραφία.
Η ‘Εφη Βλαχογιάννη είναι ηθοποιός-θεατρολόγος. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών. Συμμετείχε στην παράσταση “Καβαλλάρηδες στη Θάλασσα” (σκην. Άννα Κοκκίνου), στη θεατρική διασκευή της “Σονάτας του σεληνόφωτος” (σκην. Σωτήρης Μπαμπατζάνης), σε εκπομπή ραδιοφωνικού θεάτρου (σκην. Λήδα Δημητρίου) στο Τρίτο πρόγραμμα της ΕΡΤ. Συμμετείχε στις ταινίες “The pianist of Paros island” (σκην. Aisuke Matsutoya), καθώς και στην ταινία μικρού μήκους “The last performance” (σκην. Υβόνη Λαδά). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τον Anatoli Vassiliev, την Άννα Κοκκίνου, τον Γιώργο Κιμούλη. Επίσης έχει παρακολουθήσει σεμινάρια “Μουσικού Αυτοσχεδιασμού”, “Ακουστικού Προσωπείου”, “Υποκριτικής και Λόγου” και “Μουσικού Θεάτρου” στο Ωδείο Αθηνών. Διδάσκει το μάθημα θεατρικής αγωγής σε δημοτικά σχολεία και είναι μέλος του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

H Πένυ Διαμαντάκου είναι ηθοποιός. Το 2009 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «ΙΑΣΜΟΣ» Βασίλης Διαμαντόπουλος. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις «Εξίσωση Boltzmann» Τατιάνας Κίρχοφ για το ArTogether Festival (2010 6. D.O.G.S), «Άμλετ ο Β» Μπόμπρικ Σ. σε σκην. Κυριακίδη Βλαδίμηρου (2007 Θέατρο Πάρκ). Έχει παρακολουθήσει τα σεμινάρια “Αρχαίο Δράμα: Σύγχρονες Προσεγγίσεις και Εκπαίδευση”, “Commedia dell' arte και Αριστοφάνης”, “Οι δρόμοι του κωμικού”, “Commedia dell' arte” με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Mario Gallo. Είναι μέλος του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Η Ηρώ Ποταμούση είναι κοινωνιολόγος και θεατροπαιδαγωγός. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και του Κέντρου Καλλιτεχνικής και Δημιουργικής Εκπαίδευσης «ΑΝΙΜΑ». Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές πάνω στο Θέατρο στην Εκπαίδευση στο University of Warwick της Μ. Βρετανίας, όπου και ασχολήθηκε ερευνητικά με τα θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα και ολοκλήρωσε τη μεταπτυχιακή της εργασία, η οποία είχε ως θέμα: «τα θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα και η κοινωνική και προσωπική ανάπτυξη των παιδιών». Είναι τακτικό μέλος του Δ.Σ του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση από το 2008. Ως θεατροπαιδαγωγός συνεργάζεται με δήμους, σχολεία και θεατρικές ομάδες της Αττικής από το 2007.

«Ο κινηματογράφος ως εργαλείο για τη διδασκαλία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σχολική τάξη»
Νάγια Καλφέλη, MSc στο Διεθνές δίκαιο
Η κινηματογραφική αφήγηση, η οποία συνδυάζει την εικόνα και τον ήχο, δημιουργεί στο θεατή μία αληθοφανή αίσθηση βιωμένης εμπειρίας και τον μετατρέπει σε μάρτυρα γεγονότων που μπορεί να συμβαίνουν σε χρόνο και τόπο μακρινό. Αυτή η δυνατότητα της κινούμενης εικόνας να ανοίγει ένα παράθυρο στην πραγματικότητα και να προκαλεί στον θεατή μια ελκτική δύναμη καθιστά τον κινηματογράφο ένα εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια του εκπαιδευτικού για τη διδασκαλία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι διαφορετικό να διαβάζει ο εκπαιδευτικός στους μαθητές ένα κείμενο, που θα εξηγεί ποια είναι τα δικαιώματα του πρόσφυγα, για παράδειγμα, και διαφορετικό να παρακολουθεί ο μαθητής καρέ-καρέ το δραματικό ταξίδι ενός ανθρώπου που αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του για να αναζητήσει άσυλο σε μία ασφαλή για αυτόν χώρα. Η προβολή, ωστόσο, μιας κινηματογραφικής ταινίας στη σχολική τάξη δεν αρκεί, αν δεν συνοδεύεται από οργανωμένο σχεδιασμό και προετοιμασία του εκπαιδευτικού που θα πρέπει να βοηθήσει τους μαθητές να αποδομήσουν και να ερμηνεύσουν την κινηματογραφική εικόνα.
Η Νάγια Καλφελή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1984. Το 2007, αποφοίτησε από το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου ειδικεύτηκε στο Διεθνές Δίκαιο, ενώ ασχολήθηκε εκτενώς με το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές το 2009 με την κατάθεση της διπλωματικής της εργασίας με θέμα: «Η Κινηματογραφική Εικόνα και ο Ρόλος της στις Ανθρωπιστικές Κρίσεις και στην Προαγωγή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Έχει συνεργαστεί με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, καθώς και με ΜΚΟ, όπως το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Τον τελευταίο χρόνο, είναι εθελόντρια δασκάλα ελληνικών σε ασυνόδευτους ανηλίκους αιτούντες άσυλο στον Ξενώνα του Συλλόγου Μέριμνας

«Αντιμετωπίζοντας τις συγκρούσεις ως δυνατότητες αλλαγής»
Μελίνα Χατζηγεωργίου, εκπαιδευτικός, δασκάλα θεάτρου
Στο εργαστήριο θα ασχοληθούμε με θεατρικές μεθόδους και τεχνικές που στοχεύουν στην αντιμετώπιση συγκρούσεων που βιώνουν τα παιδιά στην τάξη. Οι συμμετέχοντες θα μπουν στη διαδικασία να βιώσουν μια φανταστική σύγκρουση, να προτείνουν λύσεις και να αναστοχαστούν πάνω στην εμπειρία που έζησαν, με τη μέθοδο του Boal «Θέατρο της Αγοράς» (Forum Theatre) και θεατρικές τεχνικές του Εκπαιδευτικού Δράματος (Drama in Education). Έτσι, θα διερευνήσουν πιο σφαιρικά τη σύγκρουση, δηλαδή θα ασχοληθούν και με τους τρόπους επίλυσης αλλά και με τις δυνατότητες που δίνει για προσωπική ανάπτυξη και ανάπτυξη των σχέσεων.
Η Μελίνα Χατζηγεωργίου είναι δασκάλα θεάτρου με προπτυχιακές σπουδές στην εκπαίδευση και μεταπτυχιακές σπουδές στο Εκπαιδευτικό Δράμα. Διδάσκει τα μαθήματα «Δραματοποίηση» και «Θέατρο στο σχολείο» με την Ά. Αυδή στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. (2001-2011) και το μάθημα «Η δραματική τέχνη στην εκπαίδευση» στη Δραματική Σχολή «Α. Βουτσινάς». Από το 1993 έχει εργαστεί ως δασκάλα Δράματος/θεάτρου σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία των Αθηνών, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων, στο Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου και σε μουσεία της Θεσσαλονίκης. Έχει διδάξει σε επιμορφωτικά σεμινάρια για το Δράμα, που οργανώθηκαν από το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, το Πανελλήνιο Δίκτυο Εκπαιδευτικών για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, τον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτικού Δράματος και άλλους φορείς. Συνέγραψε με την Ά. Αυδή το βιβλίο «Η τέχνη του Δράματος στην εκπαίδευση. 48 προτάσεις για εργαστήρια θεατρικής αγωγής» (Μεταίχμιο 2007), το οποίο διδάσκεται στο Τμήμα Θεάτρου.

«Χορεύοντας μακριά απ’ τον φόβο»
Μαργαρίτα Μάντακα, χορογράφος
Το σεμινάριο έχει στόχο να δραστηριοποιήσει και να προβληματίσει τους συμμετέχοντες πάνω στην ιδέα της κίνησης και της ελεύθερης έκφρασης με αφορμή τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα εργαστούμε ατομικά και συλλογικά. Τα βήματα, οι χορευτικές φράσεις στον κύκλο, σε ζευγάρια αλλά και ελεύθερα στον χώρο, ο ρυθμός, η μουσική θα μας βοηθήσουν να διαμορφώσουμε νέες ιδέες, θα μας φέρουν πιο κοντά με άλλες κουλτούρες και ίσως, έτσι, επανεκτιμήσουμε όσα αξίζουν από την πολιτιστική μας κληρονομιά, εμπλουτίζοντάς τα με όσα συλλέξαμε στην πορεία της συνάντησής μας με τις άλλες κουλτούρες, για να γίνουν βάση ώστε να κινηθούμε αισιόδοξα με τη δική μας ιδιαίτερη, μοναδική, δημιουργική έκφραση. Το σεμινάριο είναι βιωματικό. Απαραίτητη είναι η καλή φυσική κατάσταση και η προηγούμενη εμπειρία. Να έρθουμε ντυμένοι με άνετα ρούχα για χορό (όχι φόρμες). Προτιμώνται τα ζωηρά χρώματα (τ’ αγαπημένα μας). Φέρνουμε μαζί μας ένα μακρύ μαντίλι, κάλτσες βαμβακερές ή μαλακά παπούτσια χορού.
Η Μαργαρίτα Μάντακα είναι χορογράφος, κινησιολόγος, performer. Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Από το 1986 έως το 1989 έζησε και σπούδασε στη Ν. Υόρκη στα στούντιο M. Cunningham, E. Hawkins και παρακολούθησε εντατικά μαθήματα αυτοσχεδιασμού, butoh, αφρικάνικων χορών, tai chi και φωνητικής. Συνεργάστηκε ως χορεύτρια-performer με το “La MaMa”, “Bread and Puppet” (Domestic Resurrection Circus, ’88, ’89), “Isadora Duncan F.co”, Maureen Fleming, “Manhong Kang”, “Gloria MCLean’’, “Ανάλια”, “Ασώματες Δυνάμεις”, “Μικρό Χορευτικό Θέατρο” για το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού στην Ινδία το 1990 και άλλες ομάδες. Παρουσίασε σόλο χορογραφίες της στην Ελλάδα και το Παρίσι. Έλαβε μέρος στην Biennale ’87 της Βαρκελώνης σε συνεργασία με την «Ομάδα Εδάφους». Έπαιξε στον «Ηνίοχο» του Α. Δαμιανού όπου ανέλαβε και την κινησιολογική επιμέλεια της ταινίας. Χορογράφησε και επιμελήθηκε την κίνηση για παραγωγές των: Κ.Θ.Β.Ε., Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Ομάδα Persona με τη Θέμιδα Μπαζάκα (σε συνεργασία με το θέατρο “La MaMa”), ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου κ.ά. Το 2000 ίδρυσε το Κέντρο Τεχνών «ΕΥΑΝΕΜΟΣ» με καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Τα τελευταία 20 χρόνια διδάσκει κίνηση-χορό σε σεμινάρια ανά την Ελλάδα και από το 2006 Μορφοκινητική Αγωγή την οποία συνδέει με την χορευτική και καλλιτεχνική εκπαίδευση.

«Οι τρεις Τέχνες (Χορός, μουσική, θέατρο) και Διαθεματικότητα»
Θάλεια-Μαρί Παπαδοπούλου, δασκάλα μουσικής και κίνησης
Βιωματικό εργαστήριο κατά το οποίο θα δουλέψουμε κυρίως πάνω στη χρήση της κίνησης για τη μετάδοση οποιασδήποτε άλλης μορφής γνώσης (π.χ. Φυσικής, Γλωσσικό κείμενο). Πώς το συγκεκριμένο γίνεται αφηρημένο. Λέξεις και ρυθμός. Η διδασκαλία μέσω της κίνησης σε παιδιά κι ενήλικες μαθητές, που φτάνει ως τη δημιουργία κινητικής δραματοποίησης με τη συνοδεία μουσικής και ρυθμού. Στο τέλος μικρή παρουσίαση για όλους, υπό τύπον παράστασης, που μπορεί να βιντεοσκοπηθεί, εάν όλοι συμφωνούν και το αντέχουν. Προϋπόθεση: άνετη ενδυμασία για κίνηση και καλή διάθεση!
H Θάλεια-Μαρί Παπαδοπούλου είναι δασκάλα μουσικής και κίνησης στα Νέα Εκπαιδευτήρια Γ Μαλλιάρα και πιάνου στο Εθνικό ωδείο. Επίσης είναι γενική και καλλιτεχνική διευθύντρια της Stagecoach theatre arts Ελλάδας- σχολής performance και musical theatre για παιδιά κι εφήβους. Η πρώτη σχολή της Ελλάδας στεγάζεται στα Νέα Εκπαιδευτήρια στον Άλιμο. Πήρε δίπλωμα πιάνου, με άριστα παμψηφεί και Α΄ βραβείο, και πτυχία ανώτερων θεωρητικών (αντίστιξη, φούγκα). Σπούδασε σύγχρονο χορό και χορογραφία στο London Contemporary Dance school ‘the place’. Έχει ειδικευτεί στον Ινδικό κλασικό χορό Mπάρατα Νάτυαμ και τη θεατρική έκφραση στην Αθήνα, στο Λονδίνο και στη συνέχεια στην ανώτερη σχολή ‘Καλάκσετρα’ του Μαντράς στην Ινδία. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (ΜΑ) στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Goldsmiths College του Λονδίνου. Ως μουσικός, χορεύτρια και χορογράφος έχει συνεργαστεί με διακεκριμένους μουσικούς και ομάδες χορού, θεάτρου, και μουσικά σχήματα με εμφανίσεις στην Ελλάδα, Αγγλία, Σκωτία, Ινδία και ίδρυσε την ομάδα χοροθεάτρου ‘Intravenous’. Από το 2000 με την αδερφή της αρπίστα Μαρία-Χριστίνα Παπαδοπούλου έχουν το ντουέτο πιάνο –άρπα δίνοντας συναυλίες σε Ελλάδα κι εξωτερικό. Κάνει σεμινάρια σε εκπαιδευτικούς, ηθοποιούς, χορευτές και μουσικούς για τη χρήση της κίνησης και της μουσικής στην εκπαίδευση.

Οι ιδιαιτερότητες της κινηματογραφικής δημιουργίας με παιδιά και εφήβους
Δημήτρης Σπύρου, σκηνοθέτης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ Ολυμπίας
Σκοπός του εργαστηρίου είναι να παρουσιάσει μια σειρά ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν, όταν εργαζόμαστε με παιδιά και εφήβους για τη δημιουργία οπτικοακουστικών έργων. Η χρήση παραδειγμάτων για να επιτύχουμε την ενεργητική συμμετοχή των παιδιών, θα συνοδευτεί από τρόπους διδασκαλίας των βασικών αρχών της κινηματογραφικής γλώσσας. Επίσης, θα επισημανθούν και ορισμένα αρνητικά αποτελέσματα που ενδέχεται να προκύψουν (βεντετισμοί, απογοητεύσεις κλπ), όταν δεν τηρούνται κάποιες βασικές παιδαγωγικές αρχές. Τέλος, θα προβληθούν ορισμένα αποσπάσματα από επαγγελματικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν παιδιά και θα αναλυθούν.
Ο Δημήτρης Σπύρου είναι σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους .Από το 1989 έχει αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα στον τομέα του «Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους». Είναι μέλος του Δ.Σ της European Children’s Film Association.To 1991 η μεγάλου μήκους ταινία «Ο Ψύλλος» πήρε έξι πρώτα βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ και προβλήθηκε σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο. Το 2001 η διεθνής τηλεοπτική συμπαραγωγή «Το μεγάλο κουτί του θησαυρού για τα παιδιά του μέλλοντος», στην οποία συμμετείχε ως σκηνοθέτης και συμπαραγωγός, πήρε το βραβείο (Prix Jeunesse) στο Φεστιβάλ του Μονάχου. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και δύο μυθιστορήματα.

«Διδασκαλία της Χαρακτικής σε μαθητές του Δημοτικού»
Θεοδώρα Χανδρινού - Μπάλου, καθηγήτρια Καλλιτεχνικών
Στο εργαστήριο θα γίνει μια εισαγωγή για τη χαρακτική, τις τεχνικές και τα εργαλεία της και θα ακολουθήσει η γέννηση ενός χαρακτικού, βήμα - βήμα: Προσχέδια με μολύβι, ένα σχέδιο, μια ζωγραφιά. Μετάφραση του ζωγραφικού έργου με χαρακτικές λύσεις. Μεταφορά σε ξύλο ή λινόλεουμ, του σχεδίου μας. Χάραξη με γούζες ή καλέμια. Ξυλογραφία. Μελάνωμα και Τύπωμα της χαραγμένης επιφάνειας. Τα αντίτυπα και η αρίθμησή τους. Επίσης θα διατεθεί, σε έντυπη μορφή το προσωπικό πλάνο που χρησιμοποιεί η χαράκτρια για τη διδασκαλία της Τέχνης αυτής (ιδιαίτερα σε μαθητές που δεν γνωρίζουν καθόλου την ύπαρξη της χαρακτικής) και Ιστοσελίδες σχετικά με τη χαρακτική απ’ όλον τον κόσμο.
Η Θεοδώρα Χανδρινού - Μπάλου, είναι ζωγράφος, απόφοιτος ΑΣΚΤ Αθήνας (1993). Συνέχισε τις σπουδές της στην Ισπανία (Facultad de Bellas Artes, Πανεπιστήμιο Complutense Μαδρίτης) από το 1994 μέχρι το 1996, ως υπόστροφος της Ισπανικής Κυβέρνησης και του Ιδρύματος «Βασίλη κι Ελίζας Γουλανδρή» και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην ΑΣΚΤ Αθήνας (Υποτροφία για σπουδές Χαρακτικής «Κληροδότημα Ιωάννη και Σουζάνας Κεφαλληνού») ενώ, παράλληλα, παρακολούθησε εργαστήρια αγιογραφίας, ψηφιδωτού και ηλεκτρονικού υπολογιστή. Τη διετία 2000-2002, με υποτροφία του ΙΚΥ, εκπόνησε μεταπτυχιακό έργο στη Χαρακτική Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος ΕΕΤΕ και έχει συμμετάσχει σε πάνω από 50 Διεθνείς Μπιενάλε στο Εξωτερικό, όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα (κατόπιν διαγωνισμού ή προσκλήσεως από τους διοργανωτές). Έχουν εκδοθεί κατάλογοι με τα αντίστοιχα έργα κι έχει βραβευτεί αρκετές φορές. Έργα της βρίσκονται σε Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Εναλλακτικές προτάσεις για τις σχολικές γιορτές με χρήση θεατρικών τεχνικών
Μαρία Μεντίζη, θεατρολόγος
Αναλάβατε για άλλη μια φορά την οργάνωση μιας σχολικής γιορτής και βασανίζεστε πώς θα την παρουσιάσετε σ’ ένα απαιτητικό κοινό, όπως είναι τα παιδιά; Στο εργαστήριο αυτό προτείνουμε κάποιες μεθόδους και θεατρικές τεχνικές για την οργάνωση και παρουσίαση των εκδηλώσεων που σχετίζονται με τις εθνικές επετείους και τις σχολικές γιορτές μέσα στο σχολείο, με στόχο την ενεργοποίηση των συναδέλφων καθηγητών για μια διαφορετική προσέγγιση των «γραφικών» πλέον εορτών, που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των μαθητών που συμμετέχουν ή παρακολουθούν. Τις προτάσεις αυτές θα προσπαθήσουμε να τις εφαρμόσουμε και πρακτικά, πάνω σε κείμενα ή ποιήματα που σχετίζονται με την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Παράλληλα, θα δώσουμε ιδέες και οδηγίες για σκηνικά, κοστούμια, μουσική και για το περιεχόμενο των εκδηλώσεων.
Η Μαρία Μεντίζη γεννήθηκε στις Σέρρες το 1973. Σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στη θεατρολογία. Το 2009 πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στο Πρόγραμμα Σπουδές στην Εκπαίδευση, με θέμα: «Η διδασκαλία του μαθήματος της γλώσσας της ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού μέσω του Εκπαιδευτικού Δράματος». Από το 1998, και για μια δεκαετία, σκηνοθέτησε το Πειραματικό Θέατρο του Ομίλου «Ορφέας» Σερρών ενώ από το 2009 αποτελεί μέλος του Δ.Σ. του Ομίλου. Έχει συνεργαστεί επίσης με διάφορους φορείς, συλλόγους και σχολεία για την παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων και δρώμενων ενώ συνεργάστηκε και με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών σε παραστάσεις ως βοηθός σκηνοθέτης, εμψυχώτρια και εισηγήτρια. Από το 1998 ζει κι εργάζεται στις Σέρρες ως εκπαιδευτικός.

Παιχνίδια με αντικείμενα στο σχολείο και το μουσείο
Κατερίνα Κωστή, φιλόλογος, μουσειολόγος
Πώς τα (μουσειακά και άλλα) αντικείμενα μορφοποιούν τη ζωή μας και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό; Πώς μέσα από αυτά μπορεί να «αναζητηθεί» η γνώση; Και πώς νοείται η «γνώση» υπό αυτή την προσέγγιση; Ένα βιωματικό διαδραστικό εργαστήριο ελεύθερης ανάγνωσης αντικειμένων, όπου κάθε συμμετέχων έχει το δικαίωμα προσωπικής ερμηνείας του παρελθόντος και βίωσης των δικών του «διαστημάτων ονείρου», κατά τη Gaynor Kavanagh. Το εργαστήριο αναπτύσσεται γύρω από δύο άξονες: (α) την ανάγνωση των αντικειμένων κατά το μοντέλο των «πολλαπλών ερμηνειών» (Nick Merriman) και (β) τη δυνατότητα που παρέχουν τα αντικείμενα στους «ερμηνευτές» τους να δομούν νοήματα χωρίς ειδική γνώση. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να φέρουν μαζί τους ένα αγαπημένο τους προσωπικό αντικείμενο για να το μοιραστούν μαζί μας.
Η Κατερίνα Κωστή είναι φιλόλογος και μουσειολόγος, με μεταπτυχιακό δίπλωμα στις «Μουσειακές Σπουδές» (ΕΚΠΑ) και επιμόρφωση στο Θέατρο στην Εκπαίδευση. Από το 2008 εργάζεται ως Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα κι έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με ανακοινώσεις που αφορούν στη σύζευξη μουσείου και σχολείου και στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική πράξη. Έχει διοργανώσει σειρά σεμιναρίων με θέματα που αφορούν τη μουσειοπαιδαγωγική, το θέατρο στην εκπαίδευση, τον κοινωνικό ρόλο του μουσείου και των τεχνών στη σύγχρονη κοινωνία. Έχει συνεργαστεί εθελοντικά με μη κερδοσκοπικούς φορείς, εμψυχώνοντας ομάδες που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.

«Δραματοθεραπεία»
Πηνελόπη/Πουπέτα Λάππα, μουσικός, θεατρολόγος
Η Θεατρική Τέχνη είναι απαραίτητη στον άνθρωπο ως μέσο συνειδητοποίησης, εσωτερικής μεταμόρφωσης και αναγέννησης. Δραματοθεραπεία ονομάζεται η εφαρμογή της θεατρικής τέχνης σε κλινικό, θεραπευτικό και κοινοτικό πεδίο και απευθύνεται σε άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα ή διαταραχές, άτομα ευάλωτα ή τραυματισμένα, καθώς και σε άτομα τα οποία επιθυμούν να διατηρήσουν και να θωρακίσουν την ψυχική τους υγεία και να φωτίσουν τις προοπτικές τους σε προσωπικά αδιέξοδα. Θέματα του Εργαστηρίου: Τεχνικές αναπνοής – χαλάρωσης, χρήση της φωνής ως ένδειξη πιθανών προβλημάτων ή εντάσεων, σωστή εκφορά του λόγου, αισθησιοκινητική δράση, παντομίμα ή μιμική, παιχνίδια ρόλων, ελεύθερες φόρμες έκφρασης, αυτοσχεδιασμός, χρήση σεναρίων, ιστοριών και μύθων, ομαδικότητα και αλληλεπίδραση, αναζήτηση και αποδοχή ατομικότητας.
Η Πουπέτα Λάππα έχει διδαχθεί κλασικό και τζάζ πιάνο, φωνητική, κλασικό-τζάζ-ινδικό και σύγχρονο χορό, κεραμική, κατασκευή μαριονέτας, μουσικοκινητική αγωγή, σύστημα Όρφ, θεατρικό παιχνίδι, μουσικοθεραπεία και έχει παρακολουθήσει θεατρικά σεμινάρια. Η επαγγελματική της εμπειρία περιλαμβάνει ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία enigma rec, καλλιτεχνική επιμέλεια φεστιβάλ art way, συμμετοχή σε μουσικά σχήματα, σύνθεση και ενορχήστρωση μουσικής για ταινίες, εκπομπές, θεατρικές παραστάσεις και παιδικά βιβλία. Επίσης συναυλίες, συμμετοχή σε θέατρο δρόμου και θεατρικές παραστάσεις καθώς και διδασκαλία μουσικοκινητικής, χοροθεατρικής έκφρασης, εικαστικών, θεατρολογίας, μουσικής, δραματοθεραπείας και μουσικοθεραπείας σε σχολεία, εικαστικά εργαστήρια και σχολές εναλλακτικών θεραπειών.

«Μαγνήτες»
Γιώργος Μπεκιάρης, δάσκαλος, Χριστίνα Πασβάνογλου, νηπιαγωγός
«Σύνθετες λέξεις»
Βασιλική Μαντζουράτου, νηπιαγωγός, Βασίλης Λάγιος, δάσκαλος
« Έγκλιση, φωνή, χρόνος»
Μαρία Νικολάου, δασκάλα, Μαρία Στειακάκη, καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας
«Αριθμοί»
Καλλιόπη Βούλγαρη, Έφη Μυλωνά, Βασίλης Βραχόπουλος, δάσκαλοι
Στο πρώτο μέρος του εργαστηρίου αξιοποιούνται θεατρικές πρακτικές για τη βιωματική προσέγγιση ενοτήτων της Φυσικής της Στ΄ Δημοτικού και, πιο συγκεκριμένα, δραστηριοτήτων που συνδέονται με τον ηλεκτρομαγνητισμό. Στη συνέχεια, προσεγγίζονται ενότητες της γραμματικής, όπως οι σύνθετες λέξεις, η έγκλιση, η φωνή και ο χρόνος των ρημάτων, μέσα από δημιουργικές τεχνικές, που διευκολύνουν τα παιδιά να κατανοήσουν τις βασικές έννοιες και να οδηγηθούν στην παραγωγή προτάσεων και κειμένων. Τέλος, οι εκπαιδευτικοί που θα παρακολουθήσουν το εργαστήρι θα εμπλακούν σε δραστηριότητες που αφορούν στη διδασκαλία βασικών μαθηματικών εννοιών, καθώς αυτές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Σκοπός του εργαστηρίου είναι να παρουσιαστούν τρόποι προσέγγισης διδακτικών ενοτήτων μέσω εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με το παιχνίδι, την κίνηση και το χορό.
Ο Γιώργος Μπεκιάρης εργάζεται από το 1993 ως δάσκαλος στην ιδιωτική και στη δημόσια εκπαίδευση. Έχει υλοποιήσει πολλά πολιτιστικά προγράμματα θεάτρου σκιών, εργαστήρια για παιδιά και εκπαιδευτικούς κι έχει ασχοληθεί ερευνητικά με τις δυνατότητες αξιοποίησής του στη διδακτική πράξη. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας εκπαιδευτικών «Ρωγμή» με την οποία έχει υλοποιήσει βιωματικά εργαστήρια σε μαθητές και εκπαιδευτικούς σχετικά με την αξιοποίηση των θεατρικών πρακτικών για τη διδασκαλία γνωστικών αντικειμένων.
Η Χριστίνα Πασβάνογλου είναι νηπιαγωγός, διορισμένη στο δημόσιο στο 10ο Νηπιαγωγείο Πατρών. Έχει πραγματοποιήσει πολλά προγράμματα πολιτιστικά και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Είναι μέλος: της Ο.Μ.Ε.Ρ. Πατρών, της χορευτικής ομάδας του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών Πάτρας, της θεατρικής ομάδας εκπαιδευτικών «Ρωγμή» και του τοπικού δικτύου νηπιαγωγών του προγράμματος FIBONACCI. Έχει παρουσιάσει σε σχολεία της επαρχίας καινοτόμα προγράμματα του δημοτικού και έχει επιμορφώσει ομάδες δασκάλων.
Η Βασιλική Μαντζουράτου είναι νηπιαγωγός, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου «Λόγος, Τέχνη και Πολιτισμός στην Εκπαίδευση», μέλος του τοπικού δικτύου «Fibonacci Project» Τ.Ε.Ε.Α.Π.Η. Παν/μίου Πατρών, της θεατρικής ομάδας "Ρωγμή", γραμματέας της Ο.Μ.Ε.Ρ. Πάτρας και του συλλόγου «Δια του Θεάτρου» και εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού. Έχει διοργανώσει συνέδρια και ημερίδες, επιμορφώσει εκπαιδευτικούς στο ΠΕΚ Πατρών και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα για παιδιά που ανέβηκαν στο θέατρο «Απόλλων».
Ο Βασίλης Λάγιος είναι παντρεμένος με τη Βαρβάρα Κοζιώρη, καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας. Είναι συνταξιούχος δάσκαλος με σπουδές στην Π.Α. Τρίπολης, στη ΣΕΛΔΕ Αθηνών και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Είναι μέλος επιστημονικών οργανώσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ασχολήθηκε με το συνδικαλιστικό κίνημα για πολλά χρόνια. Είναι μέλος χορευτικών και θεατρικών ομάδων. Διετέλεσε Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Π.Ε. Αχαΐας.
Η Μαρία Νικολάου, υποδιευθύντρια του 64ου Δημοτικού Σχολείου Πάτρας, φοίτησε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, στη Σ.Ε.Λ.Δ.Ε. Πάτρας, στο τμήμα εξομοίωσης του πανεπιστημίου Πατρών και στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει συγγράψει το εγκεκριμένο για τις σχολικές βιβλιοθήκες βιβλίο: «Οι Ευρωπαϊκοί χοροί – η διδασκαλία των Ευρωπαϊκών χορών στο δημοτικό σχολείο». Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας "Ρωγμή" της Π. Ε. Πάτρας. Στα 25 χρόνια υπηρεσίας της έχει υλοποιήσει πολιτιστικά και περιβαλλοντικά προγράμματα, καθώς και θεατρικές παραστάσεις.
H Μαρία Στειακάκη τελείωσε την Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου Σπουδών από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στη διδασκαλία της Αγγλικής. Είναι διορισμένη στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση από το 1995 και έχει οργανική στο 21ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών. Από το 2008 ανήκει στη θεατρική ομάδα εκπαιδευτικών "Ρωγμή" και συμμετείχε ως επιμορφώτρια σε εργαστήρια θεατρικής - βιωματικής μάθησης και έκφρασης για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Η Καλλιόπη Βούλγαρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Πατρών, ζει στην Πάτρα και έχει οργανική θέση στο 21ο Δημοτικό Σχολείο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια εκπαιδευτικών με θέμα το θεατρικό παιχνίδι και υλοποιεί κάθε χρόνο πολιτιστικό πρόγραμμα.. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας εκπαιδευτικών «Ρωγμή» και έχει συμμετάσχει ως επιμορφώτρια σε εργαστήρια θεατρικής - βιωματικής μάθησης και έκφρασης για μαθητές και εκπαιδευτικούς
Ο Βασίλης Βραχόπουλος αποφοίτησε από το ΠΤΔΕ Αθηνών και εργάζεται στο 25ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια κούκλας, κουκλοθέατρου, κατασκευής μαριονέτας, κατασκευής, εμψύχωσης και παρουσίασης μαρότας, παντομίμας και μιμικής, με στοιχεία δραματοθεραπείας και σεμινάρια με θέμα το θεατρικό παιχνίδι. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας εκπαιδευτικών «Ρωγμή» και έχει συμμετάσχει ως επιμορφωτής σε εργαστήρια θεατρικής - βιωματικής έκφρασης για μαθητές και εκπαιδευτικούς