Περί επιλογής Στελεχών Εκπαίδευσης

Εκθέτω μερικές σκέψεις  επί του θέματος επιζητώντας  μέσα από το διάλογο, την παρουσίαση όλων των οπτικών....

...1. Αν βρεις άλλη Πολιτεία που κάθε τέσσερα χρόνια αλλάζει σαν τα πουκάμισα τους νόμους και τα Στελέχη της Εκπαίδευσης … να μου γράψεις!

Πρώτο ζητούμενο: Ένα σταθερό νομοθετικό πλαίσιο επιλογής 

Ας βρεθεί ένας Σόλων!!! Επειδή όμως το πολιτικό σύστημα νοσεί δεν τον βλέπω στον ορίζοντα.Θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς όμως.
Για παράδειγμα οι συνδικαλιστικές παρατάξεις. Εξαιρώ τους αριστεριστές και το ΠΑΜΕ που για τους δικούς τους λόγους, θεωρούν την άρνηση και την ανυπακοή αδιαπραγμάτευτες. Μαγκιά τους!
Αναφέρομαι στις δυο μεγαλύτερες παρατάξεις, ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ, οι οποίες εκπροσωπούν την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ και οι οποίες έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης-το μεγαλύτερο ίσως- για τις αναξιοκρατικές επιλογές. Να συμφωνήσουμε και να προτείνουμε. Να βγούμε στα σχολεία και να ακούσουμε τον κόσμο. Να μελετήσουμε τα συστήματα και των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Και να κάτσουμε στο τραπέζι. Να συζητήσουμε, να διαφωνήσουμε, να συνθέσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε…. Να κυκλοφορήσει η πρόταση. Να πάει και στα κόμματα: «Αυτή, κύριοι, είναι η πρότασή των εκπαιδευτικών. Ολοκληρωμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη, και σύγχρονη. Έτσι από δω και πέρα θα επιλέγονται τα Στελέχη μας. Κατοχυρώστε την  νομοθετικά και τέρμα τα παιχνιδάκια σας» .

2. Αποτελούν οι προσωπικές απόψεις, λύση στο πρόβλημα;  Σαφώς και πολύ έντονα όχι.

Η πραγματικότητα όμως είναι κάπως έτσι: Με το που εκλέγεται κάποιος αιρετός αναγορεύεται και μέγας αξιολογητής. Ας μη με παρεξηγούν οι φίλοι μου οι αιρετοί. Αιρετός είμαι και εγώ. Πιστεύω στο θεσμό. Τον υπηρετώ, τον υπερασπίζομαι και τον αγαπώ, όπως αγαπώ και σέβομαι όλους τους θεσμούς μιας δικαιοκρατούμενης κοινωνίας.
Αύριο μεθαύριο όμως θα μας καλέσουν στα Συμβούλια Επιλογής να «εξετάσουμε» συναδέλφους μας και να τους αξιολογήσουμε. Ποιος μας δίδαξε την αξιολόγηση; Και πώς θα αξιολογήσουμε εκπαιδευτικούς με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες, συγγραφική δράση, επιστημονικές έρευνες … όταν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε κάνει ούτε τα μισά;

«Εκλεκτός συνάδελφος» σου λέει ο ένας , «πρέπει να γίνει διευθυντής» λέει ο άλλος «έχω προσωπική άποψη» θα πει ένας τρίτος…. Και ποιος σου είπε καλέ μου άνθρωπε  ότι επιτρέπεται να έχεις προσωπική άποψη . Δες το Νόμο. Διάβασε τα άρθρα 12,27,81 και 107 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Απαγορεύονται οι προσωπικές απόψεις σε κρίσεις. Αντικειμενικότητα χρειαζόμαστε…

Άρα… Δεύτερο ζητούμενο η κατάργηση των συνεντεύξεων

Απλά να υπάρχει μια επιτροπή κύρους η οποία θα μοριοδοτεί τους υποψηφίους βάση συγκεκριμένων κριτηρίων. Οι αιρετοί σε ρόλο συνηγόρου του εκπαιδευτικού θα παρακολουθούν τη διαδικασία αλλά δε θα βαθμολογούν. Θα έχουν πρόσβαση στους φακέλους των υποψηφίων και θα ελέγχουν το έργο της επιτροπής. Σε άμεση συνεργασία με τη νομική υπηρεσία της Δ.Ο.Ε – όταν συσταθεί- θα κάνουν ενστάσεις όταν διαπιστώνουν παρατυπίες και θα προσφεύγουν στη δικαιοσύνη.
Με μια τέτοια ασφαλιστική δικλείδα, ποια επιτροπή θα τολμήσει να αδικήσει;

3. Θες να γίνεις στέλεχος εκπαίδευσης; Θα πρέπει να αξιολογηθείς, κυρία μου 

Τρίτο ζητούμενο: Αξιολόγηση.

Ας βάλουμε στην άκρη τα περί «αξιολόγησης-χειραγώγησης» και ας δούμε τι μπορούμε να προτείνουμε. Τώρα αν θα την ονομάσουμε εξωτερική, εσωτερική, ετεροαξιολόγηση ή αυτοαξιολόγηση αυτό είναι άλλο θέμα που υπερβαίνει τα όρια του άρθρου.
Διάθεση να έχουμε και θάρρος για να δούμε την πραγματικότητα και θα βρούμε το όνομα.
Τέλος λοιπόν στις «σικέ» συνεντεύξεις επειδή βλάπτουν σοβαρά την αξιοκρατία, θίγουν αξιοπρέπειες και συντηρούν πελατείες. Αντικατάσταση με αντικειμενικές διαδικασίες.

Αναφέρω μερικές….

α. Γραπτές εξετάσεις στις επιστήμες της εκπαίδευσης. Όποιος γράφει κάτω από τη βάση απορρίπτεται.
Η Γιαννάκου ως Υπουργός Παιδείας είχε κάνει ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση με τη θεσμοθέτηση γραπτού διαγωνισμού στο Ν. 3467/2006 (άρθρο 12)
που ίσχυσε στις προηγούμενες κρίσεις Συμβούλων και Προϊσταμένων. Ήρθε όμως ο Ν. 3848/2010 της Διαμαντοπούλου τον κατήργησε και πρόσθεσε τα μόρια στη συνέντευξη.


β. Κατάργηση της μοριοδότησης της Πιστοποίησης στις Τ.Π.Ε που με τον ισχύοντα Νόμο μοριοδοτείται με 2 ή 3 μόρια -όσο δηλαδή ένα δεύτερο πτυχίο ή μια μετεκπαίδευση- και που πρέπει να βάλεις… «μέσον» για να σε κόψουν. Και για να μη θεωρηθεί τελολογικό αναφέρω  ότι διαθέτω και τα δύο επίπεδα Πιστοποίησης. Αντικατάσταση με πρακτική δοκιμασία στην Πληροφορική. Και εδώ η βάση να θεωρείται προαπαιτούμενο. Δε θεοποιώ το μέσο και γι΄ αυτό προτείνω χαμηλή μοριοδότηση. Θεωρώ όμως ότι υποψήφιος που δεν είναι σε θέση να ανοίξει ένα mail, να οργανώσει το αρχείο του ή να αναζητήσει μια πληροφορία στο διαδίκτυο, θα πρέπει να αποκλείεται.

γ. Δύο δειγματικές διδασκαλίες, αξιολογημένες από το Σχολικό Σύμβουλο και δύο εκπαιδευτικούς , αυξημένων τυπικών προσόντων, που θα ορίζονται από το σύλλογο διδασκόντων.

δ. Δύο συνεδριάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων, επί συγκεκριμένου θέματος  στις οποίες θα προεδρεύει ο υποψήφιος, αξιολογημένες από τον Προιστάμενο/Δ/ντή Εκπαίδευσης και δύο εκπαιδευτικούς, αυξημένων τυπικών προσόντων, που θα ορίζει ο σύλλογος διδασκόντων.

ε. Από το 1985 παρακολουθώ τη λειτουργία των Συμβουλίων Επιλογής Στελεχών και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στην κρίση των συναδέλφων και των μαθητών μου παρά στα Συμβούλια έτσι όπως λειτουργούν.
Επομένως: Εκπαιδευτικός που είναι μη αποδεκτός από τoυς συναδέλφους του στο Σύλλογο Διδασκόντων και δεν εμπνέει την πλειοψηφία των μαθητών του, κατά τη γνώμη μου, δεν κάνει για Διευθυντής και θα πρέπει να αποκλείεται.
Για να στηρίξω το τελευταίο –αυτό για τους μαθητές- που ίσως ακούγεται «ανείπωτο» παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Ευάγγελου Παπανούτσου,«Η Παιδεία το μεγάλο μας πρόβλημα», που στη σελίδα 14 γράφει:
«…Είναι παρατηρημένο ότι ο καλύτερος κριτής του Δασκάλου είναι ο Μαθητής. Τον ανατέμνει με εκπληκτικήν οξυδέρκεια και εξακριβώνει σχεδόν αλάθευτα ποιες είναι «οι γωνίες» του πνεύματός του, τα «κενά» στο χαρακτήρα του, τα φανερά προσόντα του και οι κρυφές αδυναμίες του…»
Και καταλήγει στη σελ. 15: «Τα παιδιά με την παρατηρητικότητα και το φρέσκο μυαλό τους είναι άριστοι ψυχολόγοι»

***********************

Εν κατακλείδι  προτείνω τα παρακάτω κριτήρια με ενδεικτικά ποσοστά!
- Έτη εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας: max 20%
- Έτη πραγματικής διδακτικής εμπειρίας στη τάξη:max 10% (προαπαιτούμενο η βάση)
- Έτη καθοδηγητικής και διοικητικής εμπειρίας (Υποδιευθυντής, Διευθυντής, Προιστάμενος, Σύμβουλος κ.λ.π): max 7%
- Επιστημονική – Παιδαγωγική συγκρότηση (άλλα πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες, συγγραφικό έργο κ.λ.π): max 25%
-Γραπτός διαγωνισμός στις επιστήμες της εκπαίδευσης όπως τον περιέγραψα στην προηγούμενη παράγραφο: max 10% (προαπαιτούμενο η βάση)
- Πρακτική δοκιμασία στην πληροφορική: max 3% (προαπαιτούμενο η βάση)
- Tα στοιχεία γ, δ και ε της προηγούμενης παραγράφου που αφορούν την αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου του υποψηφίου: max 25%
- Συνέντευξη από το Συμβούλιο Επιλογής: max 0% . Απλά το Συμβούλιο αθροίζει τα παραπάνω μόρια, ελέγχει την αξιοπιστία των στοιχείων που επικαλείται ο υποψήφιος και έχει τη δυνατότητα να αποκλείσει από τη διαδικασία υποψήφιο σε περίπτωση που τον κρίνει ακατάλληλο, μόνο με την ΟΜΟΦΩΝΗ και τεκμηριωμένη πρόταση όλων των μελών του

Και ο ρόλος των Αιρετών;

Τον ανέφερα πριν: Κέρβεροι! Θα έχουν στη διάθεση τους όλα τα στοιχεία και θα παρακολουθούν τη διαδικασία, προασπίζοντας τη νομιμότητα και την αξιοπρέπεια των υποψηφίων.

Αυτά...