Λαϊκή Κοντοπεύκου στην Αγία Παρασκευή. Ώρα τρεις το μεσημέρι.Οι καταναλωτές -ως χρηματιστές - περιφέρονται στους πάγκους, περιμένοντας υπομονετικά να πέσουν οι τιμές για να αγοράσουν.
Μια κυρία- με ύφος εκατό καρδιναλίων- πλησιάζει τον πάγκο με τα λεμόνια ...
- Είναι ζουμερά τα λεμόνια σου, καλέ;
- Τι λες κυρία μου, της απαντά ετοιμόλογα και δήθεν θυμωμένος, ο μαγκίτης λεμονοπαραγωγός. - Αν είναι ζουμερά λέει; Με ένα λούζεσαι, με δύο κάνεις μπάνιο...
* * * * * *
Πιο πέρα βρίσκω το συμπατριώτη μου το Δημήτρη που διαλαλεί την πραμάτεια του... Τα καλύτερα μήλα Τριπόλεως!
- Τι έγινε ρε Μήτσο; Ακόμα εδώ;
- Άστα ρε δάσκαλε... Άστα και βράστα... Παλιότερα τέτοια ώρα περνούσαμε την Κακιά Σκάλα. Τώρα φορτώνουμε μετά τις τέσσερις και τα μισά μήλα τα γυρίζουμε στο χωριό. Ας όψεται η κρίση και ο φίλος μας ο Γιωργάκης ...
Υστερόγραφο: Όχι και φίλοι με το Γιωργάκη, ρε Μήτσο! Από πού κι ως πού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου