Καλή σχολική χρονιά!

Μαζί με τις ευχές μου να δώσω και μια εικόνα για την κατάσταση στα σχολεία της Β΄Αθήνας.

Όλα τα ΕΑΕΠ δημοτικά έχουν δασκάλους στα πρωινά τμήματα, τον επιπλέον δάσκαλο και έναν στο Ολοήμερο. Σε κάθε ΕΑΕΠ έχει τοποθετηθεί ένας πληροφορικάριος, δύο Γυμναστές και δύο Αγγλικών. Καλά φαίνεται να είναι τα πράγματα στη Μουσική αλλά για τα Γαλλογερμανικά και τις υπόλοιπες ειδικότητες ούτε λόγος, αφού δεν έχει γίνει καμμιά τοποθέτηση. Αυτό σημαίνει ότι από κάθε σχολείο λείπουν δεκάδες ώρες, το πρόγραμμα των ΕΑΕΠ δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε πλήρη μορφή και τα περισσότερα σχολεία για τις επόμενες μέρες θα διαμορφώσουν το πρωινό πρόγραμμα "αντιστρόφως ανάλογα" με τις ελλείψεις τους.

Στα υπόλοιπα μη ΕΑΕΠ σχολεία τα προβλήματα επικεντρώνοντια κυρίως στην λειτουργία των Ολοήμερων Τμημάτων λόγω έλλειψης δασκάλων και ειδικοτήτων, πλην πληροφορικής.Κάποια μεγάλα μη ΕΑΕΠ σχολεία, με τέσσερα και πέντε τμήματα, ενώ χρειάζονται δύο και τρεις δασκάλους ολοήμερου για την ώρα έχουν μόνον ένα.

Αρκετά λειτουργικά κενά υπάρχουν και στα Τ.Ε τα οποία το ΠΥΣΠΕ λογάριαζε να καλύψει με αποσπάσεις δασκάλων από τη Γενική Αγωγή. Λόγω των πολλών αδειών δασκάλων όμως που προέκυψαν το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, η απόφαση πάγωσε, καμιά μετακίνηση από τη Γενική στην Ειδική Αγωγή δεν έγινε και πρόθεση του Συμβουλίου είναι οι αποσπάσεις να γίνουν μόνο στην περίπτωση που οι αποσπώμενοι αντικατασταθούν με αναπληρωτές, οι οποίοι για την ώρα δεν φαίνονται στον ορίζοντα.

Μετά τις χθεσινές τοποθετήσεις των Νηπιαγωγών φαίνεται ότι τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα σε σχέση με πέρσι που είχαμε σοβαρά ζητήματα. Και το λέω αυτό γιατί υπάρχει απόθεμα 20 αναπληρωτριών που περιμένουν σ΄αναμμένα κάρβουνα για να τοποθετηθούν, κάτι που θα γίνει τις επόμενες μέρες.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Να είμαστε αισιόδοξοι και να μην ξεχνάμε ότι σε δύσκολες περιόδους το δημόσιο σχολείο υψωνόταν στα μάτια αλλά κυρίως στη συνείδηση του κόσμου και γεννούσε ελπίδες.
Και τώρα έτσι να γίνει. Παρά τους μισθούς πείνας που μας πληρώνουμε, ας προσφέρουμε ένα αποκούμπι για τα παιδιά μας που είναι η ελπίδα. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής το ζήτημα δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά κυρίως έχει να κάνει με την αίσθηση καθήκοντος και προσφοράς.

Καλή χρονιά!