Φανταστείτε ότι είμαστε πίσω στο 2005, τότε πολύ πριν από τα μνημόνια, τότε που η ελληνική οικονομία ήταν “δυνατή” και “θωρακισμένη”, τότε που δεν είχαμε ανάγκη κανέναν. Φαντασθείτε ότι ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ που βρισκόταν σε ένα Αθηναϊκό ξενοδοχείο είχε πραγματικά κάνει αυτά για τα οποία κατηγορείται τώρα ο Στρος Καν. Θα το είχαμε μάθει ποτέ;...
...Η πικρή αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα είναι αδύνατον να καταδικασθεί ένα άτομο που κατέχει υψηλή θέση. Ή για να είμαι πιο ακριβής, ένα άτομο που έστω κατείχε κάποτε μια υψηλή θέση.
Προσφάτως, είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά τον κ. Τσοχατζόπουλο να αγορεύει από το βήμα του κοινοβουλίου. Ο κ. Τσοχατζόπουλος μιλούσε για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και αυτό που ήταν ευδιάκριτο από την παρουσίασή του ήταν ότι εδώ μιλούσε ένας άνθρωπος που ήταν σίγουρος ότι δεν πρόκειται να δει το εσωτερικό μιας φυλακής.
Ο Κώστας Καραμανλής είχε κατηγορήσει τον προκάτοχο του ως “αρχιερέα της διαπλοκής.” Ο κ. Καραμανλής τότε, πριν γίνει πρωθυπουργός, μιλούσε για μια χώρα όπου σύμφωνα μα τα λεγόμενα του η κυβερνώσα πολιτική παράταξη δεν έκανε τίποτε άλλο από το να δημιουργεί νέα σκάνδαλα. Όταν ήρθε στην εξουσία όμως ο κ. Καραμανλής δεν έστειλε ούτε έναν υπουργό των απίστευτα διεφθαρμένων κυβερνήσεων στην δικαιοσύνη.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει τώρα με την κυβέρνηση Παπανδρέου όπου δεν πρόκειται να στείλει στην δικαιοσύνη υπουργό της ΝΔ - εκτός βέβαια αν είναι σίγουροι ότι το αδίκημα έχει παραγραφεί.
Επομένως είναι φυσικό για την πολιτική και δημοσιογραφική τάξη της Ελλάδας να είναι σοκαρισμένη με την εικόνα ενός Στρος Καν με χειροπέδες. (Το ίδιο ισχύει για τους συναδέλφους στην Γαλλία.)
Για να ξαναγυρίσουμε στο αρχικό μας παράδειγμα, αν το ίδιο περιστατικό είχε συμβεί εδώ, το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν ότι ποτέ δεν θα είχαμε μάθει τίποτε. Οι επιχειρησιακοί παράγοντες με την καθοδήγηση της πολιτικής ηγεσίας θα είχαν τακτοποιήσει ή αρχειοθετήσει την υπόθεση. Η ελληνική δημοσιογραφία θα σφύριζε κλέφτικα. Και αν το θύμα ήταν μια αφρικανή καμαριέρα, όπως στην περίπτωση Στρος Καν, τότε θα μπορούσαμε να ήμαστε σίγουροι ότι θα ήταν η πρώτη και μοναδική μετανάστρια που το ελληνικό κράτος θα είχε αποφασίσει και επιβάλλει την απέλαση της.
http://blemilo.blogspot.com/2011/05/blog-post_17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου