Απογραφή και Μειονότητες

Πέρασαν χθες από το σπίτι για την απογραφή. Ήταν ένας πιτσιρικάς, παλιός συμμαθητής της Δήμητρας, ευγενέστατος, που κάθισε στο σαλόνι και σε δέκα λεπτά μας είχε ξεμπερδέψει. Παρατήρησα πιο προσεκτικά το έντυπο και διαπίστωσα ότι δεν με ρώτησε αρκετά που ίσως θα είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον όπως:

1. Υπάρχει στο σπίτι άτομο με αναπηρία; Ποια η αναπηρία του; Ποια και από ποιον φορέα η παρεχόμενη εκπαίδευσή του;

Αν η στατιστική υπηρεσία και η Πολιτεία, εκτός από τον αριθμό των αυτοκινήτων, των γκαράζ ή των τουαλετών που διαθέτουμε για την ανάγκη μας, έδειχνε το ίδιο ενδιαφέρον για τα ΑΜΕΑ ίσως η Υφυπουργός να απέφευγε λίγες ώρες πριν τα βαρύγδουπα "νέα πλαίσια" και τις "ολιστικές προσεγγίσεις" και να μην έστελνε από τον Άννα στο Καΐάφα τα αιτήματα των αδιόριστων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής.

2.Ποια η εθνικότητά σου;

Δεν εννοώ ιθαγένεια αλλά εθνικότητα . Όχι αυτό που γράφει η ταυτότητα και τα νομικά έγγραφα που μας συνοδεύουν αλλά το τι λέει η καρδιά σου. Το πώς αυτοπροσδιορίζεται κανείς. Να μάθουμε δηλαδή το πόσοι δηλώνουν Έλληνες, πόσοι Τούρκοι, πόσοι (Σλαβο)μακεδόνες, πόσοι απάτριδες ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο για να χαράξουμε σωστή πολιτική επί του θέματος αλλά και γιατί ο Σολωμός λέει: «Εθνικόν το αληθές» (και Φιλελεύθερον, συμπληρώνω)



3. Ποια η μητρική σου γλώσσα;

Αν θέλουμε να πάρουμε στα σοβαρά το ζήτημα (καιρός δεν είναι;) θα πρέπει να σχηματίσουμε μια πρώτη δημογραφική εικόνα. Θα μπορούσαν ακόμα να υπάρχουν και άλλες ερωτήσεις επί του θέματος; Ποια γλώσσα χρησιμοποιείς στο σπίτι ή σε άλλα περιβάλλοντα και πότε χρησιμοποιείς την ελληνική και με ποιες προυποθέσεις. Αλλά αυτό μοιάζει αρκετά προχώ για την ώρα.

ΥΓ1 Στην ερώτηση πού κοιμηθήκατε το βράδυ της 9ης Μαΐου 2011, που περιέχεται στο απογραφικό δελτίο, μπορούν άραγε να απαντήσουν όλοι; Μήπως είναι ολίγον αδιάκριτη;

ΥΓ2 Πότε επιτέλους θα μετρηθούμε οι Γαύροι σ΄αυτόν τον τόπο;