Ο εορτασμός του Αγίου Νικολάου στο Καστρί Αρκαδίας

Τι δουλειά έχει ένας Άγιος με θαλασσινή συνείδηση  στα 950 μέτρα;

Είναι γνωστό  ότι οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών από το φόβο των πειρατών ανέβαιναν στα ορεινά κουβαλώντας μαζί τους ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Κάπως έτσι  πρέπει να έγινε και με τον δικό μας  Άγιο Νικόλα, η εικόνα του οποίου  έφτασε εδώ ψηλά  μαζί με τους κατοίκους των ακτών της ανατολικής Πελοποννήσου, δίνοντας το όνομά του στο κεφαλοχώρι της περιοχής Καστρίου, το οποίο βέβαια  τη δεκαετία του 70 μετονομάστηκε σε Καστρί, για λόγους που δεν είναι της παρούσης...

Ας πούμε όμως  δυο λόγια για τον Άγιο που  σύμφωνα με την Βικιπαίδεια  γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στη Λυκία, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο. Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση  για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους χριστιανούς διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή. Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του. Το 325 μ.Χ έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον φυλάκισε. Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα. Απεδήμησεν ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλύτης», καθώς τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο.

Τον ενδέκατο αιώνα έγινε η Ανακομιδή και μετακομιδή του λειψάνου του Αγίου Νικολάου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Αλεξίου Α' του Κομνηνού. Το Ιερό λείψανο του Άγιου μετακομίστηκε στο Μπάρι της Ιταλίας, επειδή οι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη των Μύρων και οι κάτοικοι φοβήθηκαν μήπως το καταστρέψουν.

Κατά την συναξαριστική παράδοση το άγιο λείψανο αναχώρησε την 1η Απριλίου του 1087 μ.Χ. και έφθασε στο Μπάρι στις 20 Μαΐου γι΄αυτό και ο εορτασμός της μετακομιδής των λειψάνων διαφέρει από τόπο σε τόπο ανάλογα με την ημερομηνία που πέρασε  το καράβι από τη συγκεκριμένη περιοχή.

Στο Καστρί ο εορτασμός του Αγίου γίνεται στις 9 Μαΐου. Χθες, παραμονή της γιορτής, εψάλει Μέγας Εσπερινός και έγινε η περιφορά της εικόνας του Αγίου στους δρόμους, στα σοκάκια  και στην πλατεία...