Μπαλάκι οι ασφαλισμένοι

ΕΙΝΑΙ γνωστή η παροιμία: Οταν στο βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια. Στην περίπτωσή μας ερίζουν, για ακόμη μια φορά, το υπουργείο Υγείας και οι σύλλογοι των φαρμακοποιών και την πληρώνουν -ποιοι άλλοι;- οι ασφαλισμένοι.

ΓΙΑ ΤΗΝ ακρίβεια θα αρχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες οι ασφαλισμένοι ορισμένων Ταμείων -μεταξύ τους και το μεγάλο Ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων- αν...

τα δύο συγκρουόμενα μέρη δεν βρουν συνισταμένη.

ΑΦΟΡΜΗ -και αυτή τη φορά- οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην εξόφληση των οφειλών ορισμένων Ταμείων προς τους φαρμακοποιούς. Αλλά μόνο αφορμή. Διότι η αιτία είναι άλλη, δηλαδή η τροποποίηση του ωραρίου των φαρμακείων, την οποία αποφάσισε ο υπουργός Υγείας. Με βάση την απόφαση αυτή, καθορισμένος αριθμός φαρμακείων πρέπει να μένουν ανοιχτά πλέον το Σάββατο και τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης.

ΟΜΩΣ, οι φαρμακοποιοί αντιδρούν σφόδρα και απειλούν ότι δεν θα εφαρμόσουν το νέο ωράριο. Και ενδεικτική των αντιδράσεων είναι η χθεσινή δήλωση του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, ότι η απόφαση του υπουργού είναι «παράλογη, παράνομη και χαοτική και οδηγεί τον κλάδο στην εξαθλίωση»! Και για να τα αποφύγουν όλα αυτά θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη.

ΕΠΕΙΔΗ, όμως, τα δικαστήρια αργούν να βγάλουν αποφάσεις, έχουν και άλλο μέσο πίεσης, πιο ισχυρό. Τους ασφαλισμένους. Προανήγγειλαν, λοιπόν, ότι από την 1η Νοεμβρίου δεν θα χορηγούν επί πιστώσει φάρμακα στους ασφαλισμένους έξι Ταμείων, τα οποία τους οφείλουν -όπως λένε- συνολικά 120 εκατομμύρια ευρώ.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι οι συνδικαλιστές των φαρμακοποιών ανασύρουν από το συρτάρι τους ένα «όπλο», που το έχουν πάντα «γεμάτο». Είναι γνωστό ότι πολλά Ταμεία δεν είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους. Πληρώνουν με καθυστέρηση. Τώρα αυτό το «όπλο» το χρησιμοποιούν στη σύγκρουσή τους με τον υπουργό Υγείας, με αφορμή την απόφασή του για το νέο ωράριο λειτουργίας.

ΜΟΝΟ που αυτή δεν είναι η πιο υπεύθυνη συνδικαλιστική στάση. Οπως δεν είναι υπεύθυνη και η στάση του υπουργείου, που δεν είναι συνεπές στην υπόσχεσή του να εξοφλεί εγκαίρως τις υποχρεώσεις του. Και οι δύο αυτές στάσεις έχουν αποτέλεσμα να πληρώνει τα σπασμένα ο ασφαλισμένος, ο οποίος κάθε τόσο υποχρεώνεται να πληρώνει μετρητοίς από την τσέπη του τα φάρμακά του.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ οφείλει να σταματήσει να καθυστερεί την πληρωμή των ποσών που χρωστά στα φαρμακεία. Και οι φαρμακοποιοί να μην αρπάζουν την αφορμή που τους δίνει αυτή η ασυνέπεια για να διεκδικήσουν, επί της ουσίας, άλλο αίτημα, δηλαδή τη μη εφαρμογή του νέου ωραρίου.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ έχουν μειωμένα εισοδήματα, που δεν τους επιτρέπουν πλέον να πληρώνουν τα φάρμακά τους. Και είναι απαράδεκτο να πληρώνουν αυτοί, ο αδύναμος κρίκος, τη σύγκρουση του υπουργού και των φαρμακοποιών.

enet.gr