...μία νέα ηγεσία, με την αληθινή έννοια του όρου. Μία κυβέρνηση, που είτε μονοκομματική – είτε συναπαρτιζόμενη από πολιτικούς περισσότερων κομμάτων, τεχνοκράτες και υπερκομματικές προσωπικότητες, θα είναι έτοιμη να θυσιάσει και να θυσιαστεί. Μία κυβέρνηση που θα πει όλη την αλήθεια και δεν θα χαϊδέψει αυτιά. Που θα συγκρουστεί με πρόσωπα, καταστάσεις και συμφέροντα, χωρίς να λογαριάζει πολιτικά κόστη και δημοσκοπήσεις.
Εάν το υπάρχον πολιτικό σύστημα θέλει να έχει ένα ρόλο στο αύριο που ξημερώνει, τότε...
...καλά θα κάνει να ξεκινήσει την επόμενη μεταρρύθμιση από τον εαυτό του.
Αποδεικνύοντας εμπράκτως, ότι όπως κρίνονται και θυσιάζονται εργαζόμενοι, έτσι θα θυσιαστούν και πολιτικά πρόσωπα.
Όπως απολύονται χιλιάδες υπεράριθμοι στο Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, έτσι θα απολυθούν και αυτοί που αποδείχθηκαν ανίκανοι, μαζί με τους προστατευόμενούς τους.
Όπως κλονίζονται μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που δίνουν ψωμί στις οικογένειες των Ελλήνων, έτσι θα ξεβολευτούν και οι επαγγελματίες πολιτικοί, που δεν έχουν σηκώσει μανίκια για να δουλέψουν ποτέ στην ζωή τους.
Το πολιτικό σύστημα καλείται να αντιληφθεί άμεσα, πόσο κρίσιμες είναι οι ώρες, πόσο έχει ελαχιστοποιηθεί η υπομονή και η ψυχραιμία της κοινωνίας και πόσο εύκολα μπορεί να κυλήσουμε σε σκοτεινά μονοπάτια.
Το πολιτικό σύστημα είναι ώρα να αντιληφθεί, ότι καθήκον στις επώδυνες μεταρρυθμίσεις δεν έχει μόνο η κοινωνία, ο εργαζόμενος, ο χθεσινός εργαζόμενος και σημερινός άνεργος, ο συνταξιούχος, ο νέος άνθρωπος.
Το πολιτικό σύστημα, ή θα υποστεί την δική του επώδυνη μεταρρύθμιση και θα αυτο-εξυγιανθεί, ή θα ξεπεραστεί οριστικά από την κοινωνία, στο σύνολό του.
Κούρεμα, ή χρεοκοπία; Σειρά σας, κύριοι.
Απόσπασμα από άρθρο του Αντώνη Φουρλή στο Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου