Tο τέλος του ολοήμερου σχολείου…… Απίστευτο κι όμως αληθινό.

Του αιρετού ΚΥΣΠΕ, ΒΑσίλη Παληγιάννη

Το ολοήμερο σχολείο το οποίο μέχρι σήμερα λειτουργούσε και είχε επεκταθεί στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, δυστυχώς τελείωσε ….
Το ολοήμερο σχολείο στο οποίο φοιτούσαν πάνω από 140.000 μαθητές και εξυπηρετούσε ανεξαιρέτως όλους τους γονείς, είτε ...

....εργαζόμενους είτε όχι, αφού παρά τις εγγενείς αδυναμίες του είχε πρωτίστως έντονο εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιεχόμενο, θυσιάζεται στο βωμό της περιστολής δαπανών του κράτους.
Οι πρόσφατες υπουργικές αποφάσεις Φ.12/520/61575/Γ1/30-5-11 και Φ.12/530/62626/Γ1/2-6-11 που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων αποδεικνύουν πως η πολιτική ηγεσία λειτουργεί με προχειρότητα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς δεύτερη σκέψη με αποτέλεσμα να οδηγείται στη λήψη αποφάσεων που συρρικνώνουν και υποβαθμίζουν το δημόσιο σχολείο.
Οι δύο παραπάνω υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε διάστημα 2 ημερών συρρικνώνουν και απαξιώνουν το ολοήμερο σχολείο και αποτελούν την ταφόπλακα σ’ ένα θεσμό που γέννησε ελπίδες για την αλλαγή του σχολείου, για το άνοιγμά του στις τοπικές κοινωνίες, για την εξωστρέφεια του δημοτικού σχολείου.
Να θυμίσουμε πως το ολοήμερο πρόγραμμα (με τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου) μέχρι τώρα λειτουργούσε σε:



Για τη λειτουργία των ολοήμερων προγραμμάτων πάνω από 3.700 δάσκαλοι και πάνω από 7.000 εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων δούλευαν και στήριζαν το θεσμό.
Δυστυχώς από το Σεπτέμβριο του 2011 πολλά σχολεία δε θα εφαρμόσουν ολοήμερα προγράμματα, χιλιάδες μαθητές δε θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα ολοήμερα και χιλιάδες εκπαιδευτικοί δε θα εργαστούν.
Η συρρίκνωση της λειτουργίας του ολοήμερου προγράμματος έρχεται να συμπληρώσει το παζλ μιας σειράς αποφάσεων όπως: συγχωνεύσεις, καταργήσεις σχολείων, αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα, περιορισμό ή ακύρωση αντισταθμιστικών δράσεων, κατάργηση της μετεκπαίδευσης, μη χορήγηση νέων εκπαιδευτικών αδειών, κατάργηση της παράλληλης διδασκαλίας της Γαλλικής και Γερμανικής γλώσσας σε 6/θέσια κι άνω Δημοτικά Σχολεία, κλπ.
Όλα θυσιάζονται στο βωμό εξοικονόμησης πόρων. Λιγότερες δαπάνες για την παιδεία, λιγότερα σχολεία, λιγότεροι διορισμοί, λιγότεροι και κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί.
Είμαι βέβαιος ότι οι εκπαιδευτικοί θα αντιδράσουμε δυναμικά στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της Κυβέρνησης και θα εντείνουμε τον αγώνα για μια καλύτερη παιδεία, για μια καλύτερη Ελλάδα.

Πάντα στη διάθεσή σας

Παληγιάννης Βασίλης