Στη πλατεία Συντάγματος γίνεται μια ιδεολογική τριβή η οποία σκάει σα βόμβα μέσα στην αποβλάκωση της καθημερινότητας, του άψυχου διαδικτύου και της ανούσιας μιζέριας.Χθες ήμουν προβληματισμένος πάνω σε ορισμένα ζητήματα αλλά σήμερα ...
...μιλώντας με ακόμα περισσότερα άτομα από τους «ακομμάτιστους» επιβεβαίωσα κάτι το όποιο ήταν λογικό και σκεφτόμουν χρόνια τώρα.
Ο Αναρχισμός με το Φιλελευθερισμό ταυτίζονται σε απίστευτο βαθμό.
Ορολογία :
Φιλελευθερισμός : Αγαπώ την ελευθερία.
Αναρχισμός : Δε θέλω αρχή πάνω από το κεφάλι μου, θέλω να είμαι ελεύθερος.
Ιδεολογικά :
1. Είναι και οι δυο διεθνιστές και αντιρατσιστές.
2. Θέλουν ένα μικρό κράτος που φτάνει στα όρια της αυτό-διαχείρισης.
3. Οι Πολιτικές των “Απαγορεύσεων” (π.χ. Είναι υπέρ της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών.)
4. Αναδεικνύουν το άτομο και όχι το σύνολο. (Στα πρότυπα της φιλοσοφίας του Υπαρξισμού)
Επίσης να σημειώσω ότι έχουν γραφτεί και αρκετά βιβλία πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Οι διαφορές τους είναι ότι έχουν άλλο dress code και οι μεν είναι ανοιχτοί στη συζήτηση ή δε είναι ελιτιστές και γενικότερα σνομπάρουν τους «περιθωριακούς».
Πιστεύω ότι ο μέσος φιλελεύθερος όταν ακούει τη λέξη αναρχικός σκέπτεται «μπαχαλάκιας». Μεγάλο ψέμα! Όχι ότι δεν υπάρχουν, αλλά και αρκετοί φιλελεύθεροι στην ουσία είναι σκλαβάκια του συστήματος.
Αν οι ιδεολόγοι φιλελεύθεροι κατέβουν στο Σύνταγμα σίγουρο είναι ότι θα βρουν πάρα, μα πάρα πολλούς φίλους.
Ίσως κάποιοι μάλιστα τους δώσουν και σπρέι ώστε να γράψουν το αγαπημένο τους σύνθημα :
Μήπως ήρθε η ώρα να απομυθοποιήσουμε ορισμένα πράγματα ;
http://xazoulhs.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου