Σταχυολογώ σημεία της ομιλίας του Υπουργού που νομίζω ότι ενδιαφέρουν...
-Για τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας
...για να είμαστε και σαφής και να μιλήσουμε και με αριθμούς όσον αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ο προϋπολογισμός μειώθηκε από το 2012 από 1.730.750.000 σε 1.571.128.000, ενώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από 2.184.000.000 σε 1.821.000.000. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι έχουμε μείωση των προϋπολογισμών. Παρά ταύτα, όμως, πρέπει να προχωρήσουμε σε δομικές αλλαγές για να βελτιώσουμε την ποιότητα της εκπαίδευσης και επίσης να θωρακίσουμε και το εκπαιδευτικό σύστημα από όλη αυτή την κρίση που περνάμε.
-Για τα κενά και τις μετακινήσεις εκπαιδευτικών
Πράγματι συναντάμε κενά στα σχολεία και παρά το γεγονός ότι έγινε και φέτος μία εργώδης προσπάθεια ώστε πράγματι τα κενά να είναι τα λιγότερα από κάθε άλλη περίοδο στην έναρξη της σχολικής χρονιάς -και αυτό το πετύχαμε σε ένα βαθμό- όπως και τα βιβλία να είναι στη θέση τους, δηλαδή τα αυτονόητα που περιμένει κανείς από το εκπαιδευτικό σύστημα και την πολιτεία. Πρέπει, όμως, να δίνουμε κάθε μέρα τη μάχη του αυτονόητου.
Παρά ταύτα κενά υπάρχουν. Και το ερώτημα είναι γιατί υπάρχουν κενά, όταν έχουμε 156.000 εκπαιδευτικούς, 14.900 σχολικές μονάδες και αναγκαζόμαστε να έχουμε 20.000 αναπληρωτές το χρόνο; Παρά ταύτα, λοιπόν, έχουμε κενά. Γιατί;
Καταρχήν έχουμε να κάνουμε με ένα στρεβλό σύστημα τοποθέτησης των εκπαιδευτικών. Έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα όπου η κεντρική υπηρεσία δεν έχει την επακριβή αποτύπωση των αναγκών των σχολικών μονάδων, των αναγκών που χρειάζονται, των μαθητών που υπάρχουν κ.ο.κ.
Άλλους αριθμούς παίρνουμε από σχολικές μονάδες και από διευθυντές σχολικών μονάδων, άλλους αριθμούς από τους περιφερειακούς διευθυντές κ.ο.κ..
Άρθρο πρώτο, λοιπόν, τι κάνουμε; Αποτυπώσαμε την υφιστάμενη κατάσταση, την ψηφιοποιήσαμε και σήμερα έχουμε την πλήρη εικόνα στην κεντρική υπηρεσία για το ποιες είναι οι ανάγκες, ποια είναι τα κενά και πώς μπορεί να γίνει ένας εξορθολογισμός. Θα δείτε ότι αν γίνει αυτός ο εξορθολογισμός, που θα γίνει για την ερχόμενη σχολική χρονιά, οι εκπαιδευτικοί που διαθέτουμε είναι υπέρ-αρκετοί.
Απλά, πρέπει το «μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο». Δηλαδή, οι χίλιοι τριακόσιοι-χίλιοι τετρακόσιοι που δηλώσουν διαφόρων ειδών ασθένειες και δεν μπαίνουν στην τάξη, οι χίλιοι τετρακόσιοι πενήντα που κάνουν γραφειοκρατική υπηρεσία, γραφειοκρατικό έργο στις διάφορες υπηρεσίες και στις περιφέρειες των σχολικών μονάδων, οι τεσσεράμισι χιλιάδες αποσπασμένοι, όλοι θα πρέπει να πάνε στις τάξεις με όποιο κόστος, γιατί αυτό το οποίο προέχει, πράγματι, είναι να μην υπάρχει ούτε ένα κενό σε καμμία τάξη, σε καμμία σχολική μονάδα.
Υπάρχει, επίσης και ανάγκη να γίνει κάτι άλλο, να γίνει ο εξορθολογισμός. Υπάρχει σήμερα καθηγήτρια συγκεκριμένης ειδικότητας, η οποία φεύγει από το Μαραθώνα και πάει στον Πειραιά να διδάξει και έχουμε καθηγητή από τον Πειραιά, ο οποίος πάει στη Ραφήνα με την ίδια ειδικότητα. Πρέπει να γίνει εξορθολογισμός στην τοποθέτηση. Θα με ρωτήσετε: Αυτό σημαίνει επανατοποθέτηση και μετακίνηση κάποιων εκπαιδευτικών; Μπορεί να σημάνει μετακίνηση κάποιων εκπαιδευτικών, αλλά αυτό θα γίνει με κίνητρα, με μοριοδότηση, με κάλυψη εξόδων και εκεί θα είναι ένας αριθμός, ο οποίος θα είναι λογικός για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε αυτό το οποίο είναι το καίριο, είναι το αυτονόητο, δηλαδή καμμία τάξη να μην έχει κενό. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε με αυτόν τον εξορθολογισμό.
-Για την αξιολόγηση των Εκπαιδευτικών
Όσον αφορά το θέμα της αξιολόγησης, έχω πει και θα το πω ξανά και σήμερα, ότι η αξιολόγηση δεν είναι τιμωρία. Υπάρχει πειθαρχικός έλεγχος γι’ αυτό. Η αξιολόγηση είναι μία διαδικασία, η οποία πρέπει να κάνει την αποτύπωση όλων των δομών, των διαδικασιών και των αναγκών του εκπαιδευτικού μας δυναμικού. Γιατί; Για να δούμε που πάσχουμε. Σε αυτά όλα τα οποία αναφέρατε και εσείς σήμερα κάνετε μία αξιολόγηση. Αξιολογήσατε ένα παράδειγμα, το οποίο αναλάβατε και είδατε πού πάσχουμε. Αυτό θέλουμε, μία αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε τα προβλήματα, να διορθώσουμε τα προβλήματα και να δώσουμε, επίσης και στους εκπαιδευτικούς μας τη δυνατότητα της βελτίωσης, τη δυνατότητα της μετεκπαίδευσης αν το θέλουν, για να μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι.
Από εκεί και έπειτα, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία καχυποψία και η καχυποψία αυτή είναι εύλογη γιατί, δυστυχώς, και το εκπαιδευτικό σύστημα «μπολιάστηκε» σ’ αυτό το πελατειακό σύστημα της κομματοκρατίας. Υπάρχει ένας φόβος διότι λένε οι εκπαιδευτικοί ότι «αυτή η αξιολόγηση δεν θα γίνει με αδιάβλητα και αντικειμενικά κριτήρια, όταν έλθει σε εμάς, αλλά θα έλθουν κάποιοι να πάρουν κεφάλια αυτών οι οποίοι διαφωνούν με αυτά τα οποία λένε». Δεν είναι έτσι. Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι να χτίσουμε ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης με τους εκπαιδευτικούς Οι εκπαιδευτικοί είναι η ψυχή του εκπαιδευτικού συστήματος και θα πρέπει να κάνουμε δύο πράγματα.
Κατ’ αρχήν, ως πολιτεία θα πρέπει να αποκαταστήσουμε και το κύρος και της θέση τους στην κοινωνία, γιατί οι εκπαιδευτικοί πάντοτε ήταν πρότυπα στην κοινωνία. Εγώ προέρχομαι από οικογένεια εκπαιδευτικών και οι δύο μου γονείς εκπαιδευτικοί στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί είναι άνθρωποι, οι οποίοι με αυταπάρνηση επιτελούν το λειτούργημά τους σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Υπάρχουν, βεβαίως και αυτοί, οι οποίοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αυτοί, προφανώς, μένουν στάσιμοι, προφανώς δεν επιτελούν σωστά το λειτούργημά τους. Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία με μεγάλες προσωπικές θυσίες επιτελεί τα καθήκοντά της γι’ αυτό και τα παραδείγματα, τα οποία αναφέρατε, δεν οφείλονται μόνο στις προσπάθειες των μαθητών –κατά κύριο λόγο, βεβαίως, στις προσπάθειες των μαθητών και των οικογενειών τους- αλλά και σε Έλληνες εκπαιδευτικούς, που στην πλειοψηφία τους έχουν μεράκι, έχουν την αίσθηση της κοινωνικής προσφοράς.
Εμείς θα πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες σ’ αυτήν την πολιτεία. Θα έλεγα ότι και εκείνοι θα πρέπει να αισθανθούν ότι αυτό το οποίο επιτελούν είναι πάρα πολύ σημαντικό για τις επερχόμενες γενιές.
Γι’ αυτό, λοιπόν, λέω ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης και η αξιολόγηση ακριβώς είναι ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης για την αλλαγή και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πολλά μπορούμε να βελτιώσουμε και ορισμένα πράγματα ήδη τα κάνουμε. Για παράδειγμα πάρτε το ψηφιακό σχολείο. Το ψηφιακό σχολείο προχωράει και μέσα στο μήνα δημοπρατούμε το διαγωνισμό για 60 εκατομμύρια ευρώ, από τα 150, για διαδραστικούς πίνακες στα σχολεία, ούτως ώστε το Σεπτέμβριο να υπάρχουν στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων διαδραστικοί πίνακες κοκ..
-Για την Ειδική Αγωγή
Είναι ένα πάρα πολύ κρίσιμο θέμα και είναι κρίσιμο γιατί πράγματι -κι εγώ δεν θέλω να ωραιοποιώ καμία πραγματικότητα- αν δεν δούμε τα προβλήματα δεν μπορούμε να τα διορθώσουμε. Οι δομές της ειδικής αγωγής στην Ελλάδα μας γυρίζουν πολλές δεκαετίες πίσω. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα και θα σας πω δύο-τρία πράγματα και δύο-τρεις πολιτικές που ήδη εφαρμόσαμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Το πρώτο είναι ότι προσπαθήσαμε να καλύψουμε τα κενά στην ειδική αγωγή μέσω του ΕΣΠΑ και σε βοηθητικό και σε διδακτικό προσωπικό. Πέραν, δηλαδή, του προσωπικού που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός και με το νομοσχέδιο με το οποίο καταθέτουμε και θα δείτε την τροπολογία και ελπίζω να τη στηρίξετε, δίνεται η δυνατότητα να είναι επιλέξιμη η δαπάνη αυτή από το ΕΣΠΑ, ούτως ώστε να δώσουμε και σε βοηθητικό προσωπικό και σε διδακτικό προσωπικό θέσεις εργασίας για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τα σχολεία ειδικής αγωγής. Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να τρέξει άμεσα και από το Γενάρη-Φλεβάρη να έχουμε καλύψει πάρα πολλά κενά.
Δεύτερον, όσον αφορά τον υποστηρικτικό εξοπλισμό των δομών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης για την ανάπτυξη και την προμήθεια βοηθημάτων και εξειδικευμένων αξιολογικών και εκπαιδευτικών εργαλείων, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη διαγωνισμός από τις διοικητικές περιφερειακές διευθύνσεις, προκειμένου να προμηθευτούν το υλικό αυτό οι σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης και τα τμήματα ένταξης. Αυτό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Και το τρίτο, το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε, είναι ο κατακερματισμός και οι επικαλύψεις που υπάρχουν στις αρμοδιότητες. Υπάρχουν αρμοδιότητες που έχει το Υπουργείο Παιδείας, υπάρχουν αρμοδιότητες που άπτονται των μεταφορών και εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εσωτερικών, υπάρχουν αρμοδιότητες που είναι στο Υπουργείο Υγείας. Θεωρώ ότι αυτός ο κατακερματισμός οδηγεί σε προβλήματα είτε σε επικαλύψεις γι’ αυτό πρέπει να τον μαζέψουμε και η σκέψη είναι να υπάρξει μια αλλαγή, ούτως ώστε να υπάρξει μια επικέντρωση αυτών των αρμοδιοτήτων και ένα συμμάζεμα σε ένα Υπουργείο, ούτως ώστε να μην παρατηρούνται αυτά τα προβλήματα τα οποία παρατηρούνται.
-Για τις Σχολικές Επιτροπές
Η χρηματοδότηση τους είναι αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι εδώ. Θα ήθελα, όμως, να σας πω, παρά το γεγονός ότι και ο ΟΣΚ δεν ανήκει πια στο Υπουργείο Παιδείας, εγκρίθηκε η δεύτερη εκταμίευση των 50 εκατομμυρίων ευρώ για τον ΟΣΚ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και επίσης, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ένα δάνειο της τάξης των 100 εκατομμυρίων ευρώ, 20 εκατομμύρια για εξοπλισμούς και 80 εκατομμύρια για τα κτήρια. Άρα, και σε αυτόν τον τομέα θα υπάρξει ρευστότητα ούτως ώστε να υπάρξει μια πρόοδος όσον αφορά τα θέματα των κτηρίων κ.ο.κ..
-Για τον υποσιτισμό μαθητών
Ετέθη το θέμα του υποσιτισμού το οποίο είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα και θα πρέπει να το δούμε με μεγάλη προσοχή διότι αντιλαμβάνεστε πως αυτό έχει πολλές κοινωνικές παραμέτρους, πέρα από το γεγονός ότι οι όποιοι φορείς θέλουν να βοηθήσουν μπορούν να το κάνουν. Αυτό δεν αποτελεί ούτε ικεσία ούτε επαιτεία και δεν πρέπει να ακούγονται τέτοιες λέξεις όταν αντιμετωπίζονται τέτοια σοβαρά κοινωνικά προβλήματα σε μια χώρα η οποία έχει παράδοση στη χορηγία, έχει παράδοση στη φιλανθρωπία, στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων.
Πέραν, όμως, απ’ αυτό και πέρα από το αυτοτελές έργο το οποίο επιτελεί η Εκκλησία, υπάρχει μια ευρωπαϊκή πολιτική. Γι’ αυτό στο ταξίδι μου στις Βρυξέλλες διασφαλίσαμε να μπούμε στο πρόγραμμα διατροφής που είναι πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορά τη διανομή γάλακτος και φρούτων στα σχολεία. Αυτό γίνεται χωρίς κοινωνικές διακρίσεις σε όλα τα σχολεία. Είναι ένα πρόγραμμα που αρχίζει από το Φεβρουάριο και νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό βοήθημα. Αυτό, λοιπόν, το εντάξαμε μέσα στις πολιτικές μας και δίνει μια σημαντική βοήθεια σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα που πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή για να μη γίνονται κοινωνικές διακρίσεις και να γίνεται με έναν τρόπο ο οποίος μας βοηθάει στην κοινωνική συνοχή.
Άρα, αυτό το πρόγραμμα αρχίζει από το Φεβρουάριο συν όλα τα άλλα τα οποία τρέχουν και τα οποία είναι προγράμματα που συντονίζει το Υπουργείο με έναν διακριτικό τρόπο
-Για τα σχολικά βιβλία
Μεγάλο θέμα όχι μόνο όσον αφορά την ποιότητα των σχολικών βιβλίων, αλλά και τα έξοδα. Δαπανώνται 30 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για σχολικά βιβλία.
Εμείς τι είπαμε; Για λόγους όχι μόνο οικονομικού εξορθολογισμού, αλλά και για λόγους εκπαιδευτικής διαδικασίας, για εκπαιδευτικούς λόγους, τα παιδιά να παραδίδουν τα βιβλία στους επόμενους μαθητές, όπως γίνονται σε όλες τις ευνομούμενες χώρες. Στη Γερμανία χρησιμοποιούν τα σχολικά βιβλία για τρία χρόνια. Έτσι λέμε, λοιπόν, ότι τα παιδιά χρεώνονται το βιβλίο που τους δίνει η πολιτεία -που πρέπει να τους το δίνει δωρεάν- και το μεταφέρουν στην επόμενη τάξη, εξοικονομώντας και έξοδα, αλλά μαθαίνοντας κατ’ αρχάς να σέβονται το βιβλίο.
-Για την Ελληνόγλωσση εκπαίδευση.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό και ξέρετε κάναμε μία συζήτηση, εκτενή συζήτηση, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και θα έλεγα ότι όλα τα κόμματα συμφώνησαν ότι κι εδώ πρέπει να το δούμε με προσοχή. Δηλαδή, ποιο είναι το ζητούμενο; Τα ελληνόπουλα του εξωτερικού να αποκτούν την ελληνική γλώσσα, την ελληνική παιδεία, τη γνώση της ελληνικής ιστορίας, αλλά παράλληλα να μην γκετοποιούνται. Δηλαδή να είναι σε σχολειά των οποίων τα πτυχία αναγνωρίζονται και να μπορούν να ενσωματώνονται και στην κοινωνία, στη χώρα υποδοχής.
Υπήρξε δηλαδή ένα conscientious ότι σταδιακά θα πρέπει να στραφούμε προς τα δίγλωσσα σχολεία τα οποία εξασφαλίζουν και τις δύο προϋποθέσεις και την κτίση και τη γνώση την ελληνική, την παιδεία την ελληνική και παράλληλα και τη γλώσσα και την παιδεία της γλώσσα υποδοχής για να μην έχουμε τη γκετοποίηση, για να μην έχουμε την περιθωριοποίηση.
Όμως, υπάρχουν προβλήματα και ζητήματα τα οποία βλέπουμε με μεταβατικές ρυθμίσεις. Γιατί; Γιατί πρέπει να δεχτούμε ότι υπάρχει ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς, υπάρχουν παιδιά τα οποία ξεριζώνονται με τις οικογένειές τους, πηγαίνουν στο εξωτερικό κι αυτά δεν έχουν την πολυτέλεια να πάνε σε δίγλωσσα σχολεία. Γι’ αυτό, τον Αύγουστο αναστείλαμε το νόμο που πήγαινε ακριβώς προς αυτήν την κατεύθυνση, για να έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε τα ελληνόγλωσσα σχολειά, να μπορέσουν τα παιδιά αυτά τα οποία μεταναστεύουν αυτή τη στιγμή και ξεριζώνονται, να έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδεία.
-Για τα πρότυπα σχολεία
Το θέμα των πρότυπων σχολείων είναι πολύ σημαντικό. Είναι ένας θεσμός ο οποίος είχε λειτουργήσει. Τα πρότυπα δημόσια σχολεία δεν είναι ελιτίστικος θεσμός. Είναι ένας θεσμός αριστείας και αξιοκρατίας. Όλοι όσοι αποφοιτήσαμε από πρότυπα σχολεία γνωρίζουμε ότι παιδιά όλων των κοινωνικών ομάδων με ένα γνώμονα και μόνο, την απόδοσή τους, ήταν μέλη αυτών των σχολείων. Η διάλυση των σχολείων αυτών τη δεκαετία του 1980 ήταν λάθος. Τα επαναφέραμε με κλήρωση. Η διάθεσή μας είναι να υπάρχουν εξετάσεις όπως παλιά από το δημοτικό στο γυμνάσιο, τόνωση των σχολείων αυτών με καθηγητές, με προγράμματα, με πιλοτικά προγράμματα ώστε να γίνουν σχολεία πρότυπα, όπως ήταν στο παρελθόν, τα οποία βοηθούν εν γένει την εξέλιξη της δημόσιας παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου