Αντιγράφω από σημερινή ανακοίνωση της Δ.Ο.Ε διάφορες σαχλαμαροτύπου αριστερίστικες εκφράσεις :
«…Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, τα δύο τελευταία χρόνια, έδωσε σημαντικές μάχες που είχαν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης σε ευρύτερα τμήματα των εργαζομένων ….» «…συνεχίζουμε και εντείνουμε τους συλλογικούς μας αγώνες. Τώρα είναι η εποχή των εργαζομένων να αγωνιστούν για την επιβολή των δικών τους αναγκών και δικαιωμάτων ενάντια στην πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική…» «… το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. προτείνει ανάληψη πρωτοβουλιών για τη γιγάντωση του μεγάλου πανεργατικού – πανυπαλληλικού κινήματος, που ενωτικά, μαζικά, αγωνιστικά θα παρεμβαίνει κινητοποιώντας όλους τους εργαζόμενους, στην κατεύθυνση της ανατροπής των ανάλγητων μνημονιακών πολιτικών και όσων τις εφαρμόζουν...»Αν σου πω τώρα ότι ο βρισκόμαστε σε κρίση
Συνδικαλιστές σε θέση μάχης για τον νυν υπέρ πάντων αντιμνημονιακό αγώνα. Κάπου στο βάθος είμαι και εγώ Αλλά τι κάνεις εσύ η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία δασκάλων, νηπιαγωγών και καθηγητών όπως εύστοχα σε αποκαλούν κάποιοι φίλοι;
Να σου πω τι κάνεις; Σωπαίνεις! Αλλά αυτό εν έτει 2012 έχει πεθάνει. Εκτός αν όραμά σου είναι ο κόσμος της σιωπής όπου θα κλαψουρίζεις μοιρολατρικά, θα φταίνε οι υπόλοιποι και εσύ δε θα προτείνεις ποτέ και τίποτα.
Νομίζω ότι είναι καιρός για συμμετοχή και για αρθρογραφία.
Για αληθινή αρθρογραφία: "Γιατί φτάσαμε ως εδώ και τι μπορούμε να κάνουμε απ΄δώ και πέρα;"
Γράψε πέντε λόγια, δυο ιδέες, τρεις σκέψεις, ό,τι τέλος πάντων κουβαλάς στο μυαλό σου; Παίξε με τις λάσπες του δημοσίου διαλόγου.Το πληκτρολόγιο είναι κάτω απ΄ την οθόνη και το φτωχό μου ιστολόγιο περιμένει να φιλοξενήσει συλλογισμούς...
2 σχόλια:
Ψάξε βρες αποτελέσματα πρόσφατης ψυχιατρικής έρευνας για τον ξύλινο λόγο των πολιτικών, που τον χαρακτηρίζει ως "σχιζοφρενικό"
Μεταξύ των ετών 1990-1993 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπαθούσε να συμμαζέψει την πραγματικά καμμένη γη της παπανδρεϊκής λαίλαπας της οκταετίας 1981-1989. Προτάθηκαν, για όσους δε θυμούνται, σειρά μέτρων, αλλά κάτι καλόπαιδα, τύπου Κολά κλπ. ξεβράκωναν κόσμο. Δημοκρατικά εννοείται. Αρκετά απ' όσα ακούγονται ως επιτακτική ανάγκη σήμερα, τέθηκαν επί τάπητος τότε. Βέβαια εντελώς δημοκρατικά πάλι κάποιοι έλεγαν σε όλα όχι. Αυτά είναι κεκτημένα. Πρότεινε ο Κούβελας για κάθε 5 αποχωρήσεις 1 πρόσληψη και αυτομάτως γινόταν βορά της κάθε λαϊκίστικης φυλλάδας. Πρότεινε ο Σιούφας το αδιόρατο(αστείο μπρος στο σημερινό) ασφαλιστικό του. Τον έβριζε και τον λοιδορούσε το πανελλήνιο. Τα χρόνια πέρασαν ο πολύς Ανδρέας Παπανδρέου στηριζόμενος, κυριολεκτικά, στα κάλη της κυρίας του, θυμάστε φαντάζομαι, την εικόνα μετά τις εκλογές του 1993 στο "κωλόσπιτο", κατά μακαρίτη Βαγγέλη Γιαννόπουλο, συνέχιζε ακάθεκτος την άλωση της δημόσιας διοίκησης. Και όταν το έργο του συνεχίστηκε από τον Κώστα Σημίτη, ακόμη και τότε που κάποιος Σπράος πήγε να ψελλίσει κάποια πράγματα τον εξαφάνισαν. Δημοκρατικά πάντοτε. Δε δεχόμαστε τίποτε. Αλλάξαμε χιλιετία και νόμισμα. Αλλάξαμε και κυβέρνηση. Πάλι κάποιοι "σπαστικοί" προσπαθούσαν να μας χαλάσουν τη σούπα. Εμείς όμως ακάθεκτοι. Τι κι αν έλεγαν διάφοροι τα δικά τους. Ποιος ήταν ο Γκαργκάνας που μιλούσε για ανάπτυξη με δανεικά; Ποιος; Την επομένη τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν εκτενή αναφορά στην υψηλή(ήταν αλήθεια) αμοιβή του ως Διοικητή της Τ.Ε. Έπρεπε να συνεχιστεί η ευδαιμονία του Έλληνα, έστω και με δανεικά. Προσπαθούσε ο Καραμανλής να περάσει μέτρα. Η Μαριέττα; Τι είναι αυτό; Αδύνατον. Η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη, παρακαλώ. Το 2006 το συνδικαλιστικό των δασκάλων υπέπεσε σε ολέθριο λάθος. Επέλεξε να σύρει έναν κλάδο σε 6 εβδομάδες απεργίας για ένα ποσό 103€. Κατάστρεψε ουσιαστικά την οποιαδήποτε μεταγενέστερη διαπραγματευτική ικανότητα του κλάδου. Ποιος θα μπορούσε να ακολουθήσει πια; Σαφώς και ήμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε χαμηλόμισθοι. Όχι έτσι όμως. Την κατάληξη την ξέρετε. Από τους δύο δρόμους που προτείνονταν το 2009 διαλέξατε, όσοι το κάνατε, αυτόν που μας έστειλε στο διάολο.
Αγαπητοί φίλοι, σήμερα πλέον με νωπή την υπογραφή της χώρας στο νέο μνημόνιο, αναλογιστείτε πόσο τελικά έφταιγε ο καθένας μας στον κατήφορο της χώρας, της εκπαίδευσης, της ζωής του καθενός εξ' ημών.
Καληνύχτα σας.
Ε.Δ.Βλαχομήτρος
Δημοσίευση σχολίου