Όλες οι αθηναϊκές εφημερίδες περιέγραφαν χθες με «αποκλειστικές τους πληροφορίες» το πακέτο των αλλαγών που θα προωθηθούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση από την επόμενη σχολική χρονιά. Θα παρουσιαστούν μάλιστα , όπως γράφουν , τις επόμενες ώρες ή και μέρες στο υπουργικό συμβουλίου από την υπουργό Παιδείας, κ. Άννα Διαμαντοπούλου.
Το «νέο σχολείο» είναι ήδη έτοιμο. Τουλάχιστον στα χαρτιά.
Ψηφιακές τάξεις, νέα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, ηλεκτρονικά βιβλία, σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας, διαδραστικοί πίνακες, ψηφιοποίηση του εκπαιδευτικού υλικού, νέες υποδομές WiFi -δικτύου και ένα σωρό άλλα καινοτόμα πράγματα θα γίνουν λέει μέρος της εκπαιδευτικής πραγματικότητας του «νέου σχολείου».
Ωραία και καλά όλα αυτά και μακάρι να γίνουν πράξη …
Άλλο όμως είναι που με ανησυχεί και με προβληματίζει
Όλες αυτές οι διαρροές του υπουργείου προς τον τύπο ξεχνούν τον βασικότερο ίσως παράγοντα της εκπαιδευτικής διαδικασίας...
Την ψυχή του συστήματος.
Τον εκπαιδευτικό. Τον διαμεσολαβητή της γνώσης , τον συντονιστή της διαδικασίας , τον εμψυχωτή της προσπάθειας .
Το δάσκαλο που θα κληθεί να βάλει πλάτη, να σηκώσει το βάρος και να στηρίξει την όποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Και δυστυχώς μέχρι τώρα για την επαγγελματική και οικονομική αναβάθμιση του πιο κακοπληρωμένου δημοσίου υπαλλήλου, του εκπαιδευτικού, δεν ακούσαμε τίποτα .
Ελπίζω πως η υπουργός μας κάτι θα έχει να πει γι' αυτό το ζήτημα στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο.
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου