Να μη γίνουμε Δημοδιδάσκαλοι

Σκέψεις και διαφωνίες μου κατέθεσα, με σχόλιο στο opengov, για το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου Εσωτερικών στο Πρόγραμμα «Καλλικράτης». Στάθηκα ιδιαίτερα και εξέφρασα την αντίθεσή μου,στην πρόθεση της Κυβέρνησης να μεταφέρει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αρμοδιότητες που έχουν σχέση με την εκπαίδευση.

Το σχόλιό μου έχει ως εξής:

Κύριε Υπουργέ (εννοώ τον Υπουργό Εσωτερικών)

Στην παράγραφο 30 του σχεδίου με τις αρχές της νομοθετικής πρωτοβουλίας για τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (Πρόγραμμα «Καλλικράτης» ) αναφέρεται μεταξύ άλλων-χωρίς να γίνεται συγκεκριμένο- ότι αρμοδιότητες που ασκούνται σήμερα από κρατικές υπηρεσίες μεταφέρονται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ως ενδεικτικούς τέτοιους τομείς το κείμενο αναφέρει-πάλι επιγραμματικά και αόριστα- τον Προγραμματισμό, την Ανάπτυξη, τις Υποδομές, την Χωροταξία, το Εμπόριο, τη Γεωργία – Κτηνοτροφία, την Πολιτική Προστασία και την … Εκπαίδευση.

Σε θεωρητικό επίπεδο δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει μαζί σας. Ένα αποκεντρωμένο και ευέλικτο κράτος με μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Περιφέρεια, είναι όχι μόνο ζητούμενο αλλά και η αναγκαία τομή απέναντι στον σημερινό κρατικό υδροκεφαλισμό μας. Πρακτικά όμως είναι πολύς μακρύς ο δρόμος για να γίνουν όλα αυτά. Για να φτάσουμε στο επίπεδο που βρίσκονται οι σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες, χρειάζονται σοβαρές νομοθετικές παρεμβάσεις στη δομολειτουργική των ΟΤΑ, κάτι το οποίο δε φαίνεται να γίνεται με την πρότασή σας. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση είναι η χρηματοδότηση των ΟΤΑ με τους απαραίτητους πόρους, οι οποίοι με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας δε προβλέπονται να διατεθούν.

Δε θέλω να αναφερθώ στους επιμέρους τομείς, που περιγράφονται στο κείμενο της διαβούλευσης. Υπάρχουν άλλοι πολύ πιο ειδικοί από μένα να το κάνουν. Θα σταθώ όμως στην εκπαίδευση- ένα θέμα που επιτρέψτε μου να πω, γνωρίζω αρκετά καλά- και θα εκφράσω την αντίθεση μου στην πρόθεση της κυβέρνησής σας να εκχωρήσει τέτοιες αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση . Και η πρόθεση αυτή δυστυχώς δεν αποτυπώνεται μόνο στο κείμενο της διαβούλευσης. Έχει εκφραστεί ουκ ολίγες φορές – προεκλογικά και μετεκλογικά – από τα πλέον επίσημα κυβερνητικά χείλη, τόσο του Πρωθυπουργού όσο και της Υπουργού Παιδείας.

Ως αιρετός στο ΠΥΣΠΕ Β΄Αθήνας, έχω εικόνα για τις 300 περίπου σχολικές μονάδες της περιοχής ευθύνης μου . Κατά κανόνα οι δήμοι, που έχουν εκ του νόμου την ευθύνη των επιχορηγήσεων των σχολικών επιτροπών, παρακρατούν μεγάλο μέρος των λιγοστών χρημάτων που δίνει το κράτος για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και τις περισσότερες φορές, τα χρησιμοποιούν είτε για δημόσιες σχέσεις είτε για ρουσφέτια. Με λίγα λόγια τα λεφτά, που προορίζονται για τα σχολεία χάνονται στο δρόμο ή καλύτερα στα γραφεία των τοπικών αρχόντων.

Το πελατειακό σύστημα δυστυχώς καλά κρατεί στον «Καποδίστρια» και απ’ ότι φαίνεται θα συνεχίσει να κυριαρχεί και στον «Καλλικράτη».

Εν τω μεταξύ οι περισσότερες Σχολικές Επιτροπές δυσκολεύονται να βάλουν πετρέλαιο, να αγοράσουν γραφική ύλη ή να πληρώσουν τους λογαριασμούς, και λόγω αυτής της «πολιτικής» των δημοτικών αρχών. Δε συζητώ βέβαια για τον εξοπλισμό των σχολείων με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή (βιβλιοθήκες , εργαστήρια πληροφορικής, φυσικών επιστημών…) που μόνο ως ανέκδοτα ακούγονται σε όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς που βιώνουμε σε καθημερινή βάση τις τεράστιες ελλείψεις των σχολείων μας. Και η ευθύνη για αυτό το ζήτημα δε βαρύνει μόνο τα Υπουργεία και την Κεντρική Κυβέρνηση αλλά και την Τοπική αυτοδιοίκηση.

Και σκέφτομαι τώρα, κύριε Υπουργέ.

Αν σε αυτή τη σχετικά απλή διαδικασία της ορθολογικής κατανομής των πιστώσεων και της απόδοσης των χρημάτων του κρατικού προϋπολογισμού στα σχολεία, επικρατεί αυτή κατάσταση, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν η τοπική αυτοδιοίκηση αναλάβει πιο σοβαρές αρμοδιότητες όπως είναι η χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, η εκπόνηση αναλυτικών προγραμμάτων –σε επίπεδο περιφέρειας- ή η συμμετοχή σε αξιολογήσεις σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Γιατί τα έχουμε ακούσει και αυτά.
Θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Κύριε Υπουργέ

Θεωρώ πως τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες βρίσκουν αντίθετους όχι μόνο εμένα αλλά και την συντριπτική πλειοψηφία των 100.000 περίπου εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δασκάλων και Νηπιαγωγών Γενικής και Ειδικής Αγωγής, Εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής, Θεατρικής Αγωγής, Εικαστικών, Πληροφορικής, Μουσικής , Αγγλικών, Γερμανικών, Γαλλικών) αφού ουσιαστικά γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω την εκπαίδευση, απαξιώνοντας το δημόσιο σχολείο και μετατρέποντας τους εκπαιδευτικούς από δημόσιους λειτουργούς σε δημοδιδασκάλους.

Με εκτίμηση
Γιάννης Λογοθέτης
Δάσκαλος του 6ου Δ.Σ Βριλησσίων
Αιρετός στο ΠΥΣΠΕ Β΄Αθήνας