Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ

(Της Βασιλικής Φελούκα, Σχ. Σύμβουλος 27ης Περιφέρειας Δ.Ε. Αθηνών)

Οι βασικές αιτίες των προβλημάτων συμπεριφοράς εντοπίζονται και στους τρεις
τομείς ανάπτυξης του παιδιού: α) γνωστικό τομέα (μαθησιακές δυσκολίες, γνωστικές
ελλείψεις), β) κοινωνικό τομέα (δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, έλλειψη
φίλων) και γ) συναισθηματικό τομέα (αυτοσυναίσθημα, αυτοπεποίθηση,
συναισθηματική κατάσταση).
Οι παράγοντες των προβλημάτων συμπεριφοράς των μαθητών αφορούν:...

...
 Γνωστικές ελλείψεις
 Αναπαραστάσεις των γονέων και τις στρατηγικές που χαράσσουν στα
παιδιά τους με την παρουσία ή την απουσία τους
 Επιρροή άλλων εκπαιδευτικών χώρων
 Κοινωνικά προβλήματα
Λαμβάνοντας υπόψη τους προαναφερόμενους παράγοντες εστιάζουμε τις
ενέργειές μας σε δύο ζητήματα: 1) Σωστή διαχείριση της τάξης και 2)
Διαφοροποίηση της διδασκαλίας, η οποία λαμβάνει υπόψη της τους παράγοντες
αυτούς.

Στην παρούσα εισήγηση θα αναφερθούμε στη σωστή διαχείριση της τάξης
δίνοντας την παιδαγωγική διάσταση της διδακτικής διαδικασίας.
Η επιτυχημένη διαχείριση σχολικής τάξης μπορεί να περιλαμβάνει:
 τις διαδικασίες της τάξης
 το σχεδιασμό δραστηριοτήτων
 τους σαφείς όρους
 τη λίστα με κανόνες
 τις αναλυτικές ερμηνείες & τα σχόλια προς τους μαθητές
 τις ενδεχόμενες κυρώσεις
 τους όρους της διακριτικής καθοδήγησης
 την ενεργοποίηση κατάλληλων τεχνικών διαχείρισης
 την ανάπτυξη υπευθυνότητας
 την παροχή ανατροφοδότησης

Προτεινόμενο περιβάλλον βελτιστοποίησης της διδασκαλίας:
 Η διάταξη των θέσεων, το υλικό και τα μέσα διδασκαλίας πρέπει να είναι
συμβατά με τα διάφορα είδη των διδακτικών δραστηριοτήτων.
 Οι περιοχές υψηλής κινητικότητας (έδρα, ξύστρα) πρέπει να είναι ελεύθερα
προσβάσιμες.
 Πρέπει να υπάρχει άμεση οπτική επαφή με όλους τους μαθητές.
 Τα καθημερινά διδακτικά μέσα και υλικά πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμα.
 Οι μαθητές πρέπει να μπορούν εύκολα να δουν τις εκθέσεις τους με σκοπό
την περαιτέρω ανατροφοδότηση και την ενίσχυση της συμπεριφοράς τους.

Κανόνες τάξης:
 Πρέπει να τίθενται ξεκάθαρα, να συζητιούνται με τους μαθητές από την
πρώτη μέρα και να αναρτώνται στις μεγαλύτερες τάξεις.
 Οι μαθητές μπορούν να συμμετέχουν στη δημιουργία των κανόνων και να
προτείνουν αυτούς που πιστεύουν ότι χρειάζονται ή να τους επιλέξουν από
μια λίστα προτεινόμενων.
 Πρέπει επίσης, να τηρούνται οι καθορισμένες διαδικασίες που απαιτούνται για
τη διεξαγωγή συγκεκριμένων δραστηριοτήτων.

Προτάσεις για τη διδασκαλία στην τάξη: τεχνικές διαχείρισης τάξης
 Πρώτη μέρα στην τάξη: δείξτε ότι νιώθετε σιγουριά & είστε κατάλληλα
προετοιμασμένοι.
 Καταστρώστε εκ των προτέρων ένα σχέδιο της διδασκαλίας, ώστε να
εξηγήσετε τις βασικές διαδικασίες για τη μάθηση.
 Θεμελιώστε κανόνες στην τάξη, ζητήστε την προσοχή των μαθητών σε
αυτούς & εξηγήστε τη χρησιμότητά τους.
 Ξεκινήστε την πρώτη μέρα εργασίας με μια δραστηριότητα, που θα ορίζεται
με σαφήνεια και θα ολοκληρώνεται γρήγορα & με επιτυχία.
 Τις πρώτες εβδομάδες χρησιμοποιήστε δραστηριότητες που ενδιαφέρουν όλη
την τάξη.
 Δώστε ξεκάθαρες οδηγίες & ανατροφοδότηση, ώστε οι μαθητές να είναι
υπεύθυνοι κατά την εκτέλεση των δραστηριοτήτων.
 Φερθείτε με καλοσύνη, να δείχνετε προετοιμασμένοι για κάθε κατάσταση και
ότι έχετε τον έλεγχο των συνθηκών & καταστάσεων της τάξης.
 Να είστε ευχάριστοι, δημιουργώντας υποστηρικτικό κλίμα στην τάξη.
Τεχνικές πρόληψης & διαχείρισης προβλημάτων της τάξης (α)
 Να δείχνετε στους μαθητές σας ότι έχετε επίγνωση του τι συμβαίνει στην τάξη
σας (are “with it”).
 Να αντιμετωπίζετε παράπλευρες και αλληλένδετες καταστάσεις.
 Να διατηρείτε την απαραίτητη ηρεμία και ένταση, ταυτόχρονα, που απαιτείται
για τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων της τάξης.
 Να εξασφαλίζετε τη συμμετοχή όλης της τάξης στις δραστηριότητες.
 Ο ενθουσιασμός και η ποικιλία βοηθά ιδιαίτερα τους μικρότερους μαθητές.
 Να εντοπίζετε το φαινόμενο Κυματοειδούς Επίδρασης (Ripple Effect).
Στο φαινόμενο της Κυματοειδούς Επίδρασης ο εκπαιδευτικός:
 Εντοπίζει το μαθητή που εκδηλώνει την αρνητική συμπεριφορά & την
επισημαίνει ως μη-επιθυμητή.
 Προτείνει μια επιθυμητή συμπεριφορά.
 Εξηγεί γιατί αυτή η μη-επιθυμητή συμπεριφορά πρέπει να σταματήσει.
 Είναι ακριβής & αξιόπιστος και απαιτεί την τροποποίηση μιας παράλογης
συμπεριφοράς.
 Δε θυμώνει, δεν ταπεινώνει, δεν τιμωρεί αυστηρά.
 Δίνει έμφαση στη συμπεριφορά και όχι στην προσωπικότητα του μαθητή.

Τεχνικές διαχείρισης & επιρροής των προβλημάτων στην τάξη: αυτές είναι: α)
Τεχνικές επιρροής (Influence techniques), β) Συναισθηματική επιρροή (I-Messages)
και γ) Η «Κυριότητα του προβλήματος» και η «Ενεργητική ακρόαση» (TET: Teacher
Effectiveness Training).

α) Τεχνικές επιρροής (Walker, Shea & Bauer, 2007). H αξία αυτών των τεχνικών
βασίζεται στην ενεργοποίηση και την ανάπτυξη του αυτοελέγχου των μαθητών,
καθώς και στην αυτοενίσχυση της αυτοπεποίθησης των εκπαιδευτικών. Στις τεχνικές
επιρροής συγκαταλέγονται:
1) σχεδιασμένη αγνόηση
2) σήματα
3) έλεγχος μέσω προσέγγισης και επαφής
4) ενίσχυση του ενδιαφέροντος
5) χιούμορ
6) υποστήριξη στις δυσκολίες
7) αναδόμηση του προγράμματος
8) άμεσες εκκλήσεις
9) επίκριση και ενθάρρυνση
10) καθορισμός των ορίων
11) παρακολούθηση των καταστάσεων
12) συμπτωματική ερμηνεία

β) Συναισθηματική επιρροή (Snowman et al, 2006).
Βασική αρχή της επικοινωνίας αποτελεί η ανταλλαγή συναισθηματικών
μηνυμάτων μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών.
Αναφερόμαστε στην κατάσταση – όχι στην προσωπικότητα ή το χαρακτήρα,
του μαθητή. Αποφεύγουμε τα ταπεινωτικά σχόλια.
Η έκφραση μηνυμάτων «του εγώ» σχετικά με τα συναισθήματα κάποιου
δημιουργεί τις προϋποθέσεις για συναισθηματική ταύτιση και επιρροή. Τι μπορείτε
να κάνετε:
 Εκφράστε τα προσωπικά σας συναισθήματα σχετικά με τη μη αποδεκτή
κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
 Αναζητήστε άλλες λύσεις εκτός της τιμωρίας.
 Προσπαθήστε να μη μειώνετε την αυτοεκτίμηση των μαθητών.
 Προσπαθήστε να παρέχετε διεξόδους και λύσεις στα προβλήματα.
 Αναζητήστε λύσεις από κοινού με τους μαθητές, μέσω διαπραγματεύσεων.

γ) Η «Κυριότητα του Προβλήματος» & η «Ενεργητική Ακρόαση»: Με την
τεχνική αυτή γίνεται προσπάθεια να κατανοηθεί και να ερμηνευτεί το πρόβλημα και
ύστερα αποφασίζεται ο τρόπος εξάλειψής του. Αν ο εκπαιδευτικός δεν αναγνωρίσει
το πρόβλημα («Κυριότητα του Προβλήματος»), τότε οι δυσκολίες αναμένεται να
ενταθούν, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση των διαδικασιών της μάθησης, που θα
έχει αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο το μαθητή στο σχολείο. «Ενεργητική
ακρόαση» σημαίνει ότι ο ακροατής παραμένει ενεργητικός με αμείωτο το
ενδιαφέρον του, ενώ ο ομιλητής ενθαρρύνεται για να συνεχίσει να εκφράζεται – και
αντίστροφα.
Για τη διαμόρφωση της επιθυμητής συμπεριφοράς των μαθητών ο εκπαιδευτικός
μπορεί να προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
 Οφείλει να έχει εκ των προτέρων σχεδιάσει διάφορες τεχνικές επιρροής.
 Οφείλει να είναι άμεσος, συνεπής και λογικός.
 Θα πρέπει να αποφεύγει τις απειλές.
 Πριν αντιμετωπίσει αυστηρά έναν μαθητή, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια
αποκατάστασης της αρμονικής σχέσης.
 Αν το πρόβλημα αφορά τον ίδιο το μαθητή, τον βοηθά να το επιλύσει με τη
χρήση της Ενεργητικής Ακρόασης.
 Ενημέρωση και συνεργασία με τους άλλους εκπαιδευτικούς.

Προτεινόμενες αρχές επέκτασης:
1. Κάντε ερωτήσεις.
2. Δώστε την ανατροφοδότηση που χρειάζεται.
3. Να σέβεστε τα δικαιώματα όλης της τάξης.
4. Να ζητήσετε από τους μαθητές να εργάζονται περισσότερο.
5. Να αποφεύγετε ή να επιλύετε τα επίμονα προβλήματα.

Παρέμβαση του Εκπαιδευτικού

Η παρέμβαση του εκπαιδευτικού πρέπει να είναι συστηματική και μακρόχρονη
και να χαρακτηρίζεται από σταθερότητα, επιμονή, ευκαμψία, διάγνωση της
πραγματικότητας. Τα λάθη και οι απογοητεύσεις είναι ουσιαστικό μέρος της
προσπάθειας, επομένως είναι αναγκαίες οι διορθωτικές κινήσεις.
Για να είναι αποτελεσματική η παρέμβαση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα
δεδομένα της Επιστήμης της Αγωγής, της διδακτικής του αντικειμένου, της
Συμβουλευτικής και της Ψυχολογίας. Ουσιώδες ζήτημα στις παρεμβάσεις των
εκπαιδευτικών αναδεικνύεται η αντιφατική στάση τους. Για παράδειγμα, ενώ ο
εκπαιδευτικός πιστεύει ότι πρέπει να καλλιεργείται η κριτική σκέψη στο σχολείο,
δίνει εργασίες διαφορετικού τύπου. Άλλα σχετικά παραδείγματα είναι:
 Ενώ ζητά από τους μαθητές συνέπεια στη δουλειά τους, ο ίδιος καθυστερεί να
διορθώσει τα τεστ ή τις εργασίες που βάζει.
 Βαθμολογεί το μαθητή κυρίως από την ανταπόκρισή του στο γνωστικό
αντικείμενο (πχ. γραπτό διαγώνισμα), αλλά δεν αξιολογεί όλα τα σημεία που
ο ίδιος θεωρεί σημαντικά (πχ. συμμετοχή στο μάθημα, ποιότητα εργασίας στο
σπίτι, προσπάθειες μαθητή).
 Ενώ πιστεύει στην αξία της ποιοτικής εργασίας στο σπίτι, δεν εξετάζει
καθόλου ή εξετάζει πολύ λίγο τις εργασίες των μαθητών, δεν τις αξιοποιεί ως
προς τα λάθη τους ή τις βλέπει επιφανειακά και δεν έχει σαφή άποψη για την
ποιότητά τους.

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (Δ.Ε.Π.Υ.)
Ο όρος προέρχεται από το DSM-IV (είναι το επίσημο διαγνωστικό κριτήριο της
Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας: APA, 1994). Αναφέρεται σε παιδιά τα οποία
εκδηλώνουν συμπεριφορά παρορμητική, υπερκινητική/ή και απρόσεκτη, σε
βαθμό που να επηρεάζει την κοινωνική και σχολική τους επίδοση και επιτυχία.
Τα αίτια αυτής της διαταραχής είναι ένας συνδυασμός βιολογικών,
ψυχολογικών & κοινωνικών παραγόντων. Η Δ.Ε.Π.Υ. εμφανίζει ποσοστά που
κυμαίνονται μεταξύ 3-10% των μαθητών διεθνώς (Barkley, 2002), ενώ στην Ελλάδα
το ποσοστό αυτό είναι 12,4% (Zournatzis, Kakouros et al., 2001). Εμφανίζεται
συχνότερα στα αγόρια (Fowler, 1994, Barkley, 1998).
Η Δ.Ε.Π.Υ. διακρίνεται σε τρεις (3) βασικούς τύπους: α) Ελλειμματική
Προσοχή, β) Υπερκινητικότητα και γ) Παρορμητικότητα. Ένα παιδί μπορεί να ανήκει
σε έναν από αυτούς τους βασικούς τύπους ή σε έναν συνδυασμένο τύπο
Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Τα χαρακτηριστικά κάθε τύπου
Δ.Ε.Π.Υ. μπορείτε να τα δείτε στο αρχείο «Επιστημονικές και Παιδαγωγικές
δεξιότητες», κεφ. 3ο: «Διαχείριση της τάξης» (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, βλ.
Βιβλιογραφία για ανάκτησή του).

Συνέπειες της Δ.Ε.Π.Υ.
Η Δ.Ε.Π.Υ. έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών στο
μαθητή, τα ελλιπή κίνητρα, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την κοινωνική απόρριψη
(Fowler, 1994), ενώ συχνά παρουσιάζονται και επιπρόσθετα προβλήματα
προσαρμογής (Wilens, 1994), όπως: κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, επιθετικότητα,
διαταραχές συμπεριφοράς και προβλήματα προσαρμοστικότητας.

Αντιμετώπιση της Δ.Ε.Π.Υ.
Ένα επιλεκτικό πολυ-μεθοδολογικό μοντέλο αντιμετώπισης της Δ.Ε.Π.Υ.
διέπεται από τις εξής βασικές αρχές και πρακτικές (Cooper & O’Regan, 2001):
α) Δημιουργία σωστών σχέσεων.
β) Κατάλληλο περιβάλλον
γ) Διευκόλυνση της μάθησης
δ) Κατάλληλη διαχείριση συμπεριφοράς
ε) Θετική στάση απέναντι στη Δ.Ε.Π.Υ.

α) Δημιουργία σωστών σχέσεων: Ενέργειες
 Δεν είμαστε / δεν δείχνουμε προκατειλημμένοι.
 Δεν εκδηλώνουμε αρνητικά συναισθήματα προς το παιδί, δεν
συμπεριφερόμαστε σε αυτό με διαφορετικό τρόπο από ότι στους συμμαθητές
του.
 Κατανοούμε ότι πρόκειται για διαταραχή, ότι δεν ευθύνεται το παιδί για αυτή.
 Λαμβάνουμε υπόψη επιβαρυντικούς παράγοντες (περιβάλλον, αδυναμία σε
μαθήματα).
 Εκδήλωση θετικών συναισθημάτων προς το παιδί – στενή συνεργασία μαζί
του.
 Έπαινος, αμοιβές, επιπλέον βοήθεια, ανάθεση υπευθυνοτήτων, κατάλληλες
στρατηγικές στο μάθημα βελτιώνουν πολύ τη σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή.
 Οργάνωση προγραμμάτων ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων και ενίσχυσης
της αυτοεκτίμησής του.

β) Κατάλληλο περιβάλλον: Ενέργειες
 Ελαχιστοποιούμε τη διάσπαση της προσοχής: τοποθετούμε το παιδί κοντά μας
ή κοντά σε ένα συμμαθητή-θετικό πρότυπο.
 Δεν του δίνουμε θέση κοντά σε παράθυρο, πρίζες ή καλοριφέρ.
 Διασφαλίζουμε την καλή οπτική επαφή με τον εκπαιδευτικό, τον πίνακα κι
ένα μεγάλο ρολόι στον τοίχο.
 Η διάταξη των θρανίων πρέπει να ευνοεί τη συνεργασία.

γ) Διευκόλυνση μάθησης: Ενέργειες
Ικανοποιούμε (3) ανάγκες του μαθητή: α) την ανάγκη του για ακρίβεια και
σαφήνεια στην επικοινωνία, β) την ανάγκη του για προστασία από περισπασμούς και
γ) την ανάγκη του για προστασία και καλλιέργεια της αυτοεκτίμησής του (Cooper &
O’ Regan, 2001).

Στρατηγικές χρήσιμες σε παιδιά με Δ.Ε.Π.Υ.
 Ενημερώνουμε εκ των προτέρων τους μαθητές για το περιεχόμενο και τους
στόχους του μαθήματος.
 Είμαστε σαφείς και συγκεκριμένοι σε αυτό που ζητάμε.
 Κοιτάζουμε το παιδί στα μάτια όταν δίνουμε οδηγίες.
 Χρησιμοποιούμε πολλά οπτικοακουστικά ερεθίσματα.
 Χρησιμοποιούμε υπολογιστές.
 Αποφεύγουμε μεγάλες εργασίες. Χωρίζουμε κάθε εργασία σε μικρά
κομμάτια.
 Ελέγχουμε την πρόοδο του παιδιού σε κάθε βήμα της εργασίας.
 Επαινούμε κάθε επιτυχημένη του προσπάθεια.
 Το βοηθάμε στην τήρηση ενός ημερολογίου εργασιών και επιβλέπουμε την
ενημέρωσή του.
 Του υπενθυμίζουμε συχνά την ώρα και τα χρονικά του περιθώρια.
Βασιλική Φελούκα, Σχ. Σύμβουλος 27ης Περιφέρειας Δ.Ε. Αθηνών, e-mail: vfelouka@primedu.uoa.gr
 Αναθέτουμε εργασίες σε ζεύγη μαθητών. Η συνεργασία σε μεγαλύτερες
ομάδες δεν βοηθά.
 Αναθέτουμε υπευθυνότητες στο παιδί (π.χ. πηγαίνει χαρτί για ανακύκλωση).
 Επιμένουμε στην ολοκλήρωση μιας εργασίας πριν αρχίσει μια άλλη.
 Ελέγχουμε συχνά τα τετράδιά του για να το βοηθήσουμε να τα διατηρεί σε
καλή κατάσταση.
 Το βοηθάμε να φτιάχνει έναν κατάλογο με τα πράγματα που χρειάζεται
κάθε μέρα.
 Πριν φύγει από την τάξη, βεβαιωνόμαστε ότι έχει καταγράψει στο
ημερολόγιο όλα τα βήματα της μελέτης στο σπίτι.

δ) Κατάλληλη διαχείριση συμπεριφοράς: Αυτή προϋποθέτει να λάβουμε υπόψη:
 Ποια συγκεκριμένα προβλήματα προκαλεί η συμπεριφορά.
 Τι προηγείται και τι έπεται αυτής της συμπεριφοράς.
 Πόσο συχνά παρατηρείται.
Κατάλληλες τεχνικές
 Επιτρέπουμε στο παιδί με Δ.Ε.Π.Υ. να κινείται στην τάξη με κάποιον
αποδεκτό τρόπο (π.χ. να μαζέψει τα τετράδια ή να μοιράσει ζωγραφιές και
αντικείμενα).
 Διδάσκουμε στο παιδί πώς να προσελκύει την προσοχή των άλλων με
θετικούς τρόπους, αντί να τους ενοχλεί.
 Διδάσκουμε κοινωνικές δεξιότητες.
 Διδάσκουμε δεξιότητες αυτορρύθμισης.
 Επιβραβεύουμε κάθε θετική προσπάθεια.

Θετική στάση απέναντι στη Δ.Ε.Π.Υ.
Ένα κρίσιμο θέμα είναι η στάση μας, ως εκπαιδευτικών, απέναντι στο παιδί.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχουν υπερκινητικά παιδιά, αλλά παιδιά με
υπερκινητικότητα. Η διάγνωση της διαταραχής αποτελεί πηγή πληροφοριών για
αποτελεσματική παρέμβαση εκ μέρους του εκπαιδευτικού. Ο θυμός, η επανάληψη
οδηγιών με ύφος απόγνωσης, η τιμωρία, κ.ά. δεν ωφελούν, καθώς ΔΕΝ
ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ για το πρόβλημά του. Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι
αξεπέραστο:
 Ξεκινάμε την παρέμβαση με θετικές προσδοκίες.
 Συνεργαζόμαστε με τους άλλους εκπαιδευτικούς του τμήματος στο οποίο
φοιτά το παιδί, με τις αρμόδιες ιατρικές υπηρεσίες (αν εμπλέκονται) και
οπωσδήποτε με τους γονείς του και
 Το πιο σημαντικό: Ελέγχουμε τα δικά μας επίπεδα αυτογνωσίας, ώστε να
συνειδητοποιούμε και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις
μας απέναντι στο παιδί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Οι παραπομπές μέσα στο κείμενο, καθώς και όλο το κείμενο στηρίζεται στο
επιμορφωτικό υλικό «Επιστημονικές και Παιδαγωγικές δεξιότητες: κεφ. 3ο:
Διαχείριση της τάξης» που είναι αναρτημένο στον κόμβο του Παιδαγωγικού
Ινστιτούτου (Π.Ι.) (http://www.pi-schools.gr).

Οδηγίες για ανάκτηση του υλικού:
Στην αρχική σελίδα του Π.Ι. και στην αριστερή στήλη στην επιλογή «Νέα»
ανοίγει το μενού, τρέχουμε με βελάκια και επιλέγουμε:
α) «Επιμόρφωση Στελεχών Διοίκησης της Εκπαίδευσης». Κάνουμε διπλό
κλικ, ανοίγει νέα σελίδα και στο τέλος της λέει: Επιμορφωτικό υλικό. Αποθηκεύουμε,
πατώντας κάθε φορά στη δισκέτα και τα (7) τεύχη (είναι σε μορφή pdf) στον Η/Υ
μας. Για την παρούσα θεματική ενότητα, μας ενδιαφέρει το pdf : «Επιστημονικές και
Παιδαγωγικές δεξιότητες» και συγκεκριμένα το 3ο κεφάλαιο με τίτλο «Διαχείριση της
τάξης».
β) «Διαχείριση Προβλημάτων σχολικής τάξης». Κάνουμε διπλό κλικ, ανοίγει
νέα σελίδα, κλικ στην επιλογή Επιμορφωτικό υλικό «Τα Θέματα Διαχείρισης
Προβλημάτων σχολικής τάξης: τόμος Α΄ και τόμος Β΄». Πατώντας πάνω στη δισκέτα,
ανοίγει ένα pdf και το αποθηκεύουμε στον Η/Υ μας.
γ) «Θέματα Εισαγωγικής Επιμόρφωσης για νεοδιόριστους» (κλικ), ανοίγει
σε μορφή pdf και το αποθηκεύουμε στον Η/Υ μας.
Οδηγίες για ανάκτηση σχετικού υλικού και από τον κόμβο του Ο.ΕΠ.ΕΚ.
(http://oepek.gr):
Στην αρχική σελίδα του Ο.ΕΠ.ΕΚ., στην αριστερή στήλη επιλέγουμε με κλικ
Δραστηριότητες (κλικ) Επιμορφωτικά Προγράμματα (κλικ) «Σύγχρονες διδακτικές
προσεγγίσεις για την ανάπτυξη κριτικής-δημιουργικής σκέψη» και «Συσχετισμός
οικογενειακού – κοινωνικού – πολιτισμικού περιβάλλοντος στη σχολική επίδοση του
παιδιού». Τα επιλέγουμε και ανοίγει νέο μενού: Υλικό εκπαιδευτικών προγραμμάτων:
Βιβλίο Πρωτοβάθμιας (pdf), Βιβλίο Δευτεροβάθμιας (pdf). Τα αποθηκεύουμε
στον Η/Υ μας.
Θέματα Επιθετικότητας και Προαγωγής της Κοινωνικής και
Συναισθηματικής υγείας: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.) (http://www.pi-schools.gr):
«Συμβουλευτικά φυλλάδια για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας στα
σχολεία». Επισκέπτεστε τον κόμβο του Π.Ι. και στην αρχική σελίδα, αριστερή στήλη,
επιλογή «Νέα» ανοίγει το μενού, τρέχουμε με βελάκια και επιλέγουμε: «Συμβουλευτικά
φυλλάδια για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας στα σχολεία». Αποθηκεύετε τα (3)
σχετικά PDF στον Η/Υ σας πατώντας πάνω στη δισκέτα.