Χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ,
άλλο δε σκέπτομαι, το νου μου τρώγει αυτή η τύχη,
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α! όταν έκτιζαν τα τείχη πως να μη προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από το κόσμον έξω.
Κ.Καβάφης (1863-1932)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου