Όσοι επιστρέφουν από διακοπές σπεύδουν να γράψουν πώς τα περάσανε, πού πήγανε και τι φορέθηκε ή δε φορέθηκε στις παραλίες.
Μέχρι τώρα δεν το είχα κάνει αλλά υποκύπτω και θα σας μιλήσω για τη Δονούσα, ένα νησάκι ριγμένο καταμεσής του Αιγαίου, 14 τ.χλμ όλο κι όλο, 8 μίλια ανατολικά της Νάξου με 160 μόνιμους κατοίκους...
Η χώρα του νησιού- ο Σταυρός-διαθέτει όμορφη παραλία με καθαρά νερά, ταβερνάκια, μπαράκια και παραθαλάσσιο διασκεδαστήριο...
Εκτός από το Σταυρό το νησί έχει αρκετές ακόμα παραλίες...
Για να φας φρέσκο και καλό ψάρι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις κολλητούς τους ψαράδες του νησιού...
Εξαιρετικό το τοπικό τραγουδάκι που άκουσα από τον καλλιτέχνη του νησιού, το Μιχάλη:"Ελα στις Μικρές Κυκλαδες να χορτάσεις νοστιμάδες..."
Τι αστακομακαρονάδες, τι ψαρόσουπες, τι μπαρμπούνια, τι νοστιμιές! μαγειρεμένα όλα από τα χεράκια της Στέλας και της μητέρας της, της κ. Φανής!
Ο επισκέπτης του νησιού έχει να διαλέξει για να περπατήσει σε 5 μονοπάτια που έχουν σημανθεί και χαρτογραφηθεί με ειδικές προδιαγραφες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου οι οποίες ισχύουν για όλα τα Κυκλαδονήσια.
Θα σας μιλήσω για την οδοιπορική εκδρομή Σταυρού - Καλοταρίτισσας- Σταυρού, διάρκειας 2 ωρών και 30 λεπτών περίπου την οποία έκανα δυο φορές καθότι τυγχάνω ώριμος "νέος" πολύ σκληρός για να πεθάνει.[τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα και στα πενήντα τους]
Ξεκινάς από την παραλία του Σταυρού, διασχίζεις το χωριό με τον μικρό του καμπάκο και κινείσαι προς το όρος Πάπας την ψηλότερη κορυφή του νησιού στα 385 μέτρα. Η διαδρομή ανηφορική και αρκετά απαιτητική -άρα ωραία γκόμενα-σε αποζημιώνει με την υπέροχη θέα της ...
Από ψηλά αγναντεύεις το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού με την άγρια ομορφιά. Τη Νάξο, τον Άσπρο Κάβο, τη σπηλιά του Τοίχου, το Αμμούδι, ενώ στις πλαγιές κατσίκια βόσκουν ανέμελα ανάμεσα στα θυμάρια ατενίζοντας το πέλαγο.
Από την κορυφή του Πάπα αντικρίζεις την Καλοταρίτισσα, την παραλία της Τρυπητής και το Σκυλονήσι.
Η κατάβαση προς την παραλία με σχετικά μικρό βαθμό δυσκολίες καθώς το μονοπάτι με τις μυτερές πέτρες δεν έχει σημανθεί σε αυτό το σημείο όσο θα έπρεπε.
Η διαδρομή όμως από το προβόλισμα της Καλοταρίτισσας μέχρι τον οικισμό σε αποζημιώνει καθώς το μονοπάτι περνά κατά μήκος της κορυφογραμμής των Φτερών ενώ στα δεξιά σου απλώνονται κάθετα οι πλαγιές του Πάπα.
Ώρα 8:30 π.μ και για την αναπλήρωση της χαμένης ενέργειας μια παιδική ομελέτα με τέσσερα φρέσκα αυγουλάκια και λίγες πατατούλες στην ταβέρνα του Θύμιου.
Τα βράδια στα ταβερνάκια του νησιού ντόπιοι και ξένοι γίνονται ένα, απολαμβάνουν φαγητό και ξεφαντώνουν...
Στην παραδοσιακή ταβέρνα Τζι-Τζι στο Μυρσίνι δοκιμάσαμε τις νοστιμιές της Λίτσας, αγναντεύοντας το Ικάριο και την Αμοργό. Ήπιαμε έξι καραφάκια με τα σχετικά και πληρώσαμε ένα και μια ποικιλία μόνο,όλα τα υπόλοιπα κερασμένα από τη Λίτσα.
Εν κατακλείδι και αφού εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο Γιάννη, στη Στέλλα και στην κ. Φανή θέλω να πω ότι η Δονούσα δεν είναι ένα νησί ακραίου στυλ ζωής και ξέφρενων ρυθμών αλλά κάτι πιο ενδιαφέρον: Ένας προορισμός απόλαυσης, ηρεμίας και απόλυτης ξεκούρασης με ωραίους και φιλόξενους ανθρώπους που τον προτείνω ανεπιφύλακτα ...
Μέχρι τώρα δεν το είχα κάνει αλλά υποκύπτω και θα σας μιλήσω για τη Δονούσα, ένα νησάκι ριγμένο καταμεσής του Αιγαίου, 14 τ.χλμ όλο κι όλο, 8 μίλια ανατολικά της Νάξου με 160 μόνιμους κατοίκους...
Το πλοίο της γραμμής σε φέρνει εδώ σε 7 ώρες και κάτι από το λιμάνι του Πειραιά. |
Πρωινό φραπεδάκι αγναντεύοντας το Αιγαίο και τον ανοιχτό ορίζοντα με την Αμοργό, τα Κουφονήσια, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά, την Κέρο και τη Νάξο. |
Εκτός από το Σταυρό το νησί έχει αρκετές ακόμα παραλίες...
Ο Κέδρος. Όμορφη παραλία με ελεύθερο κάμπινγκ. Μέτρησα πάνω από 100 σκηνές και πολλούς γυμνιστές. |
Το Λιβάδι... και εδώ σκηνές με πρωτόπλαστους. |
Η Καλοταρίτισσα |
Η Τρυπητή |
Η τρυπητή, δίπλα στην ομώνυμη παραλία |
Η Φουκοσπηλια με τα καταπληκτικά της νερά! Φτάνεις με βάρκα, ρίχνεις βουτιά, κολυμπάς κανά τέταρτο και επιστρέφεις από τον ίδιο δρόμο |
-------------------------------------------------
Για να φας φρέσκο και καλό ψάρι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις κολλητούς τους ψαράδες του νησιού...
Εμείς είχαμε τον καπετάν Γιάννη και κοντά σ΄αυτόν γνωρίσαμε το Μαρίνο και τον Ηλία τον λαντζέρη. |
χταποδάκι για το ουζάκι μας |
...πώς μπλέχτηκε έτσι το άτιμο το μπαρμπουνάκι! |
παιχνίδια στην άμμο με ολοζώντανα θαλασσινά ζωάκια... |
"Δονούσα μάγισσα" Η λάντζα του Ηλία που σε ταξιδεύει στις απρόσιτες παραλίες του νησιού |
Ο καπταν Γιάννης εκτελεί και χρέη ξεναγού στη λάντζα |
Τι αστακομακαρονάδες, τι ψαρόσουπες, τι μπαρμπούνια, τι νοστιμιές! μαγειρεμένα όλα από τα χεράκια της Στέλας και της μητέρας της, της κ. Φανής!
Η Στέλα, η κ. Φανή και ο κολιός πλακί έτοιμος για το φούρνο |
Ντόπιο αγριοκούνελο από τα χεράκια της κ. Φανής |
Στο μπαξέ του Γιώργη... Ντοματίνια, καρπούζια, πεπόνια, αγγούρια και λοιπά ζαρζαβατικά, όλα τα καλά, άνυδρα και νοστιμότατα!!! |
-------------------------------------------------
Ο επισκέπτης του νησιού έχει να διαλέξει για να περπατήσει σε 5 μονοπάτια που έχουν σημανθεί και χαρτογραφηθεί με ειδικές προδιαγραφες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου οι οποίες ισχύουν για όλα τα Κυκλαδονήσια.
Θα σας μιλήσω για την οδοιπορική εκδρομή Σταυρού - Καλοταρίτισσας- Σταυρού, διάρκειας 2 ωρών και 30 λεπτών περίπου την οποία έκανα δυο φορές καθότι τυγχάνω ώριμος "νέος" πολύ σκληρός για να πεθάνει.[τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα και στα πενήντα τους]
Ξεκινάς από την παραλία του Σταυρού, διασχίζεις το χωριό με τον μικρό του καμπάκο και κινείσαι προς το όρος Πάπας την ψηλότερη κορυφή του νησιού στα 385 μέτρα. Η διαδρομή ανηφορική και αρκετά απαιτητική -άρα ωραία γκόμενα-σε αποζημιώνει με την υπέροχη θέα της ...
Από ψηλά αγναντεύεις το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού με την άγρια ομορφιά. Τη Νάξο, τον Άσπρο Κάβο, τη σπηλιά του Τοίχου, το Αμμούδι, ενώ στις πλαγιές κατσίκια βόσκουν ανέμελα ανάμεσα στα θυμάρια ατενίζοντας το πέλαγο.
στο βάθος ο Άσπρος Κάβος |
Τι θέα, τι ομορφιά, τι μυρωδιές! Νόμιζα ότι ζούσα σε ποίημα του Ελύτη. |
Η κατάβαση προς την παραλία με σχετικά μικρό βαθμό δυσκολίες καθώς το μονοπάτι με τις μυτερές πέτρες δεν έχει σημανθεί σε αυτό το σημείο όσο θα έπρεπε.
Η διαδρομή όμως από το προβόλισμα της Καλοταρίτισσας μέχρι τον οικισμό σε αποζημιώνει καθώς το μονοπάτι περνά κατά μήκος της κορυφογραμμής των Φτερών ενώ στα δεξιά σου απλώνονται κάθετα οι πλαγιές του Πάπα.
Φτάνεις στην παραλία της Καλοταρίτισσας και πλαφ! χαίρεσαι το αναζωογονητικό της νεράκι. |
Ώρα 8:30 π.μ και για την αναπλήρωση της χαμένης ενέργειας μια παιδική ομελέτα με τέσσερα φρέσκα αυγουλάκια και λίγες πατατούλες στην ταβέρνα του Θύμιου.
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
Στην παραδοσιακή ταβέρνα Τζι-Τζι στο Μυρσίνι δοκιμάσαμε τις νοστιμιές της Λίτσας, αγναντεύοντας το Ικάριο και την Αμοργό. Ήπιαμε έξι καραφάκια με τα σχετικά και πληρώσαμε ένα και μια ποικιλία μόνο,όλα τα υπόλοιπα κερασμένα από τη Λίτσα.
-------------------------------------------------
Εν κατακλείδι και αφού εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο Γιάννη, στη Στέλλα και στην κ. Φανή θέλω να πω ότι η Δονούσα δεν είναι ένα νησί ακραίου στυλ ζωής και ξέφρενων ρυθμών αλλά κάτι πιο ενδιαφέρον: Ένας προορισμός απόλαυσης, ηρεμίας και απόλυτης ξεκούρασης με ωραίους και φιλόξενους ανθρώπους που τον προτείνω ανεπιφύλακτα ...
Γιάννης και Στέλλα Κωνσταντέλλου. Μαζί με την κ. Φανή και τους φίλους τους ομόρφυναν τις διακοπές μας στο νησί και τους ευχαριστούμε!!! |
Δονούσα, θα ξανάρθουμε σίγουρα... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου