Πολιτικό σύστημα δίχως σοβαρότητα

γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος

«Αυτούς εκλέγουν, αυτά θα εισπράξουν». Τέτοιες είναι οι αντιδράσεις όσων ακόμη σκέπτονται σοβαρά σε αυτό τον τόπο. Περαστικοί αστέρες της πολιτικής έχουν κυριεύσει την κεντρική σκηνή της δημόσιάς μας ζωής μετατρέποντας σε κακόγουστη οπερέτα συνεννοήσεις, διαπραγματεύσεις και προσπάθειες δήθεν διάσωσης της χώρας από την οικονομική καταστροφή...

Απαίσιοι διαξιφισμοί στην τηλεόραση, γελοιότητες για πλαστά η μη έγγραφα, με ανάμιξη ακόμη και του Προέδρου της Δημοκρατίας, επιχειρήματα της γειτονιάς για τις πολιτικές και τις πολιτειακές ακόμη εξελίξεις καταποντίζουν την χώρα σε ένα επίπεδο απίστευης κατάντιας και αθλιότητας. Μετά από όλα αυτά, υπάρχει άραγε σοβαρή προοπτική για το μέλλον

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πλέον γεμάτη ερωτηματικά. Και περίπου συμβαδίζει με την άποψη που διατυπώνεται στην αρχή. Οφείλουμε να δούμε τα πράγματα κατάματα. Είναι δυνατόν ο λαός να στέλνει στη Βουλή, και με τέτοιες πλειοψηφίες μάλιστα, ανθρώπους ελάχιστα σοβαρούς και δίχως κάποιο πολιτικό ειδικό βάρος; Και όμως η πραγματικότητα μας δείχνει πως είναι... Τι μπορεί να γίνει λοιπόν τώρα; Η συσπείρωση των σωφρώνων δεν αρκεί. Οπως είχε απαντήσει ο Αντλάι Στήβενσον, υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ τότε, σε οπαδό του που είχε φωνάξει «όλοι οι σοβαροί αμερικανοί είναι στο πλευρό σου»: «μόνο αυτοί δεν φτάνουν για την εκλογή μου».

Ενα ζήτημα είναι τι κάνει ο, ακόμη, πρωθυπουργός. Με το να καταθέτει σημειώματα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αυτός έπρεπε να είχε πάρει μέτρα αντιμετώπισης των αδιεξόδων, αδιαφορώντας για τις θέσεις των κομμάτων που τον στήριζαν. Αυτός ώφειλε να έχει αποφασίσει τι θα έπρεπε να κάνει με το ομόλογο των 300 εκ περίπου ευρώ. Προχθές με ρώτησε κάποιος από την Βρετανία: «Ποιός είναι αυτή την στιγμή στα πράγματα στην Ελλάδα;» Δηλ., ποιός αποφασίζει; Δυσκολεύτηκα να του απαντήσω, γιατί πραγματικά κυβέρνηση δεν φαίνεται να υπάρχει. Οι αρχές όμως που βρίσκονται ακόμη στην εξουδία έπρεπε να συνεχίσουν να κυβερνούν.

Κάποιος έπρεπε στη συνέχεια να καλέσει όσους μπορούν, με γνωριμίες και με σημαντική επιρροή στο εξωτερικό, να συμβάλουν στο να κερδίσουμε χρόνο σχετικά με τα τελευταία γεγονότα. Εταίροι, φίλοι και σύμμαχοι να συμβάλουν ώστε οι εξελίξεις κατά κάποιο τρόπο να πάψουν να τρέχουν. Και την ίδια ώρα ο Πρόεδρος να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, στηλιτεύοντας όσους συμπεριφέρονται σαν παιδιά της γειτονιάς αλλά και τηρώντας τους θεσμούς να καλεί τους πάντες ισότιμα σε σύσκεψη για το μέλλον του τόπου. Ο λαός αυτούς επέλεξε να εκλέξει. Είναι προοίμιο ανησυχητικών εξελίξεων η παραβίαση των θεσμών από την κορυφή της πολιτείσς επειδή κάποιοι δεν συμφωνούν με ορισμένες επιλογές του εκλογικού σώματος.

Επίσης είναι αδιανόητο κάποιοι να αρνούνται να συνεργασθούν η έστω να παρευρεθούν στις συναντήσεις υπό των Πρόεδρο. Δεν μετέχεις σε ό,τι σε βολεύει θεσμικά σε μιά Δημοκρατία. Είτε σέβεσαι το Σύνταγμα είτε όχι. Αναλαμβάνοντας και τις συνέπειες των όποιων επιλογών σου. Ο Πρόεδρος τέλος οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιβάλει υπεύθυνες συμπεριφορές των πολιτικών αρχηγών. Ακόμη και με διάγγελμα στον λαό. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να επιμένουν σε απλή αναλογική και να μην δέχονται ούτε συζήτηση για κυβερνήσεις συνεργασίας.

Σε τελευταία ανάλυση, ας απαιτήσει ο Πρόεδρος από όσους συμφωνούν να ορκισθεί η Βουλή και να ψηφίσει κάποιο σχέδιο ενισχυμένης αναλογικής η απλού πλειοψηφικού, ώστε να υπάρξει στο μέλλον διέξοδος στο αδιέξοδο. Με όποιο κόστος και όποιας πολιτικής απόχρωσης.

http://www.blemilo.com