Η οργή του εκπαιδευτικού…

* Ένα μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν και εν όψει της κάλπης

* Καθηγητές και δάσκαλοι αναμένουν αποκατάσταση των μισθολογικών αδικιών που οδήγησαν τον κλάδο τους σε οικονομική εξαθλίωση

Του Χάρη Ανδρεόπουλου *

Η υπ΄ αριθμ. 21/202 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λάρισας που δημοσιοποιήθηκε ανήμερα τη Πρωτομαγιά (1.5.2012) από τα ραδιοτηλεποπτικά μέσα ενημέρωσης, είναι συγκλονιστικά αποκαλυπτική για την κατάσταση της οικονομικής εξαθλίωσης στην οποία έχουμε περιέλθει οι υπηρετούντες στη εκπαίδευση...

Πρόκειται για απόφαση που αφορά σε υπερχρεωμένο δανειολήπτη ο οποίος τυγχάνει διευθυντής Δημοτικού Σχολείου της Λάρισας, με βάση την οποία διαγράφεται το 70% των χρεών του σε τράπεζες, καθώς κρίθηκε από το δικαστήριο ότι ο δανειολήπτης δεν ανταποκρίνεται στην απόδοση των οφειλών του, όχι επειδή είναι …αντικομφορμιστής, αλλά ένεκα της επελθούσης - λόγω των σαρωτικών περικοπών στο μισθό του - φτωχοποιήσεώς του.



To δικαστήριο έκρινε ότι ο 59χρονος (δηλ. με 30χρονη υπηρεσία και βάλε) οικογενειάρχης εκπαιδευτικός αδυνατεί να καταβάλει τις μηνιαίες δόσεις που αναλογούσαν στις συνολικού ύψους 151.000 ευρώ οφειλές του, καθώς έχοντας υποστεί μείωση 470 ευρώ στις μηνιαίες αποδοχές του (από τα 1.720 ευρώ που έπαιρνε με το παλαιό μισθό, στα 1.290 ευρώ σήμερα με το “ενιαίο μισθολόγιο” - φτωχολόγιο) αδυνατεί, πλέον, να ανταποκριθεί στις συμβατικές υποχρεώσεις του. “Αποδείχθηκε”, λέει η δικαστική απόφαση, «ότι η επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης συνδέεται με την δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας την τρέχουσα περίοδο που μειώνει συνεχώς τις αποδοχές του ενώ οι οικογενειακές ανάγκες αυξάνονται». Ετσι το δικαστήριο διέγραψε το 70% του χρέους, ορίζοντας το εναπομείναν ποσό να εξοφληθεί σταδιακά με τη καταβολή ποσού 700 ευρώ μηνιαίως.



Ασφαλώς, είναι γνωστό ότι τα τελευταία 20 χρόνια οι μισθοί των εκπαιδευτικών ήταν εξευτελιστικοί. Προσωπικά και έχοντας ασκήσει κατά το παρελθόν κριτική στις σοβιετικού τύπου ισοπεδωτικές μισθολογικές πολιτικές των κυβερνήσεων (τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ), όταν η Αννα Διαμαντοπούλου λίγο καιρό μετά την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπ. Παιδείας, το 2009, είχε παραδεχθεί δημοσίως ότι “σε μια χώρα με τον δικό μας πολιτισμό είναι ντροπή οι καθηγητές και οι δάσκαλοι να έχουν μικρότερες απολαβές ακόμη και από τους βοηθητικούς υπαλλήλους του υπ. Οικονομικών”, ήλπισα ότι κάτι θ΄ αλλάξει - ότι θα προσεγγίσουμε, τουλάχιστον, τις απολαβές των κλητήρων, καταγράφοντας αυτή μου την αισιοδοξία σε άρθρο στην «Eλευθερία» της Λάρισας (19/12/2009, σελ.13). Ολοι οι εκπαιδευτικοί Β/θμιας και Α/θμιας ελπίσαμε ότι θα υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη, ότι θα ξεφύγουμε από τον “πάτο”…Τρία, σχεδόν, χρόνια μετά, όχι μόνο δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε μισθούς “βοηθητικών υπαλλήλων”, αλλά, ως κλάδος, οδηγούμαστε στην οικονομική εξαθλίωση…



Tη τελευταία 20ετία ο μηνιαίος μισθός των καθηγητών ήταν περίπου αντίστοιχος με τις απολαβές του 15νθημέρου (!) ετέρων κλάδων – “ρετιρέ”, όπως, π.χ. των εφοριακών, τελωνειακών, ΔΕΗ, ΟΤΕ, EΡΤ, ΟΣΕ και λοιπών “ευγενών” υπηρεσιών, οργανισμών και επιχειρήσεων του στενού και ευρυτέρου δημοσίου τομέα. Ειλικρινά δε ομολογώ ότι ακόμη αδυνατώ να το …“χωνέψω”: 1.300 – 1.500 ευρώ το μήνα ο καθηγητής με 20χρονη υπηρεσία (με πτυχίο πανεπιστημίου, ενίοτε και με μεταπτυχιακό ή και διδακτορικό) και 1.300 - 1.500 ευρώ το δεκαπενθήμερο (!!!) ο αντιστοίχου επιπέδου (κατηγορίας ΠΕ) και ανάλογης υπηρεσίας υπάλληλος της Εφορίας, των ΔΕΚΟ, κλπ.. Aκόμη και οι βοηθητικοί υπάλληλοι (υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δηλ. με απολυτήριο Δημοτικού ή Γυμνασίου) του υπ. Οικονομικών - και ου μόνον - είχαν μεγαλύτερες απολαβές απ΄ τους εκπαιδευτικούς. Μιλάμε για απόλυτη ισοπέδωση. Εννοείται ότι οι κριτικές αυτές παρατηρήσεις δεν αποτελούν μομφή κατά της ομοιόβαθμης μ΄ εμάς κατηγορίας ΠΕ των κλάδων “ρετιρέ” και της συμπαθεστάτης κατηγορίας των κλητήρων (YE), αλλά έκφραση καημού, παραπόνου και πικρίας για την ελεεινή συμπεριφορά της πολιτείας εις βάρος του δικού μας, καταφρονεμένου και τα μάλα ταπεινωμένου κλάδου. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς βιώνει την επελθούσα οικονομική κρίση ένας μισθωτός που τη τελευταία 20ετία είχε μηνιαίες απολαβές 2.600 – 3.000 ευρώ (τα “ρετιρέ”), και άλλο εκείνος που οι μηνιαίες απολαβές του ήταν από 1.300 – 1.500 ευρώ, όπως ο κλάδος των εκπαιδευτικών, ένας κλάδος που η οικονομική κρίση τον έχει αποδεδειγμένα γονατίσει - όπως πιστοποιείται (!) και με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση.



Ποτέ δεν διεκδικήσαμε παχυλούς μισθούς ή προνόμια (για εισαγωγικό - καθαρό μισθό 1.400 ευρώ το μήνα αγωνιζόταν τόσα χρόνια η κακομοίρα η ΟΛΜΕ, αλλά, ενώ για τα «ρετιρέ» πάντα είχε, για μας πάντα στέρευε ο κρατικός κορβανάς. Ετσι ο εισαγωγικός μισθός παρέμενε στα 1.000 ευρώ μέχρι πρότινος, ενώ τώρα, με το νέο μισθολόγιο ( = φτωχολόγιο), κατρακυλά στα 650 ευρώ…). Αυτό που διεκδικούμε είναι η απόδοση της ελάχιστης τιμής στο λειτούργημα που ασκούμε και ο έμπρακτος σεβασμός της αξιοπρέπειάς μας. O βαθιά χειμαζόμενος κλάδος μας είναι σε απόλυτη απελπισία, με την ανοχή του να έχει ξεπεράσει κάθε όριο και τη δραματική εκδήλωση της οργής του ante portas! Ηδη έχουμε φθάσει στα όριά μας. Oσοι από αυτούς που ζητάνε τη ψήφο μας στρουθοκαμηλίζουν ή σφυρίζουν αδιάφορα, κοροϊδεύοντας εν ψυχρώ 170.000 εκπαιδευτικούς B/θμιας και Α/βάθιας εκπαίδευσης (που μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους ξεπερνούν τους 200.000 ψηφοφόρους), από τη προσεχή Δευτέρα θα τρίβουν τα μάτια τους…

* Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι θεολόγος καθηγητής στο Γυμνάσιο και το ΓΕΛ Γαλαξιδίου (http://gym-galax.blogspot.com) και δημοσιογράφος – συνεργάτης της εφημερίδας “Ελευθερία” της Λάρισας

Αναδημοσίευση από το AMFISSA PRESS