Το ραντεβού ήταν για τις 12 το μεσημέρι. Ο συμπατριώτης και φίλος Γιώργος Κουτσογιάννης, ο τελευταίος Διευθυντής του Γυμνασίου Καστρίου με Λυκειακές τάξεις - με τις συγχωνεύσεις το σχολείο κατέβασε ρολά- ήταν εκεί.
Νοσταλγικές μνήμες ξύπνησαν....
Τυχαία, σε ένα μαθητολόγιο, βρήκα τη βαθμολογία ενός αποφοίτου από τότε που οι βαθμοί έμπαιναν με το σταγονόμετρο
Η είσοδος του Γυμνασίου. Στη θέση που είναι το άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου, ο επιστάτης του σχολείου, πριν από 35 χρόνια, είχε στήσει το κυλικείο.
Στους βουβούς διαδρόμους
Το σύγχρονο εργαστήριο Πληροφορικής. Τι θα απογίνουν άραγε όλα τούτα τα μηχανήματα τώρα που έκλεισε το σχολείο;
------------------------------------------------------
Μια αίθουσα έχει μετατραπεί σε μουσείο της ιστορίας του Γυμνασίου.
Σημαίες και λάβαρα μιας άλλης εποχής
1973. Τιμητικό δίπλωμα από τη Μαθηματική Εταιρεία Ελλάδος για την βράβευση του μαθητή Βασίλη Τατούλη στον πανελλήνιο διαγωνισμό μαθηματικών
1 σχόλιο:
Με συγκινείς...τόσες αναμνήσεις όμορφο σχολείο προφανώς θα αποφοίτησαν και όμορφοι...άνθρωποι!!Είναι κρίμα να το βλέπεις με το χρόνο σαν άδειο κουφάρι γιατί έτσι μοιάζουν τα σχολεία χωρίς παιδιά και χωρίς... ΑΓΑΠΗ!
ΥΓ είδες την εκδήλωση για τον Παπαδιαμάντη
Δημοσίευση σχολίου