Με αφορμή το διάλογο που έχει ανοίξει για τα Θρησκευτικά και τη διδασκαλία τους σε πρωτοβάθμια/δευτεροβάθμια εκπαίδευση εκθέτω συνοπτικά την άποψή μου.
α) Η διδασκαλία ενός μαθήματος θρησκευτικού περιεχομένου με ομολογιακό χαρακτήρα * στην υποχρεωτική εκπαίδευση αποτελεί εκπλήρωση σχετικής συνταγματικής επιταγής (άρ. 16 παρ. 2 Συντ)
β) Η παρακολούθηση του μαθήματος είναι υποχρεωτική... για όσους μαθητές και κηδεμόνες ανήκουν στην οικεία θρησκευτική ομάδα, κατά κύριο λόγο δε στην Ανατολική Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία.
γ) Από την παρακολούθηση, διδασκαλία και εξέταση του εν λόγω μαθήματος δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής όλων των υπολοίπων μαθητών.
δ) Για την απαλλαγή τους αρκεί, αλλά και απαιτείται υπεύθυνη δήλωση προς το σχολείο με περιεχόμενο ότι ο μαθητής δεν επιθυμεί την παρακολούθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, επειδή δεν ανήκει στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.
* Θεωρώ ότι ο ομολογιακός χαρακτήρας του μαθήματος εκτός από την εκπλήρωση της συνταγματικής επιταγής και τον σχετικών εφαρμοστικών νόμων (π.χ 1566/85) προστατεύει και τα δικαιωμάτα των θρησκευτικών μειονοτήτων, αφού ο νόμος προσφέρει δυνατότητα απαλλαγής. Αντιθέτως αν το μάθημα μετατραπεί σε θρησκειολογικό-όπως θέλει ο Φίλης- στην πραγματικότητα θα επηρεάζεται υπερβολικά από την επικρατούσα θρησκεία, εκουσίως ή ακουσίως, και θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα αφού πλέον, ως μάθημα θρησκειολογίας, θα είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές χωρίς δυνατότητα απαλλαγής για ετερόδοξους, αλλόθρησκους ή άθεους μαθητές/κηδεμόνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου